ماجرای خرید مودم

ماجرای خرید مودم

رفتم فروشگاه همراه اول، با این که مودم خوب بود، ولی خوشم نیومد از اون فروشگاه خرید کنم. قیمت مودم هم 450 ت بود.

رفتم ایرانسل، مودم مد نظرم رو داشت. 450 ت، ولی چون در لیست سیاه ایرانسل هستم، مودم هم نتونستم بگیرم. گفت فرقی نداره. شماره ملی ت بلاک است در سیستم.

داشتم بر میگشتم خونه، اتفاقی یه خدمات الکترونیک دیدم. پشت ویترین، مودم همراه اول هم گذاشته بود. رفتم داخل. پرس و جو کردم.

سه نوع مودم داشت. یکی ش که 700 خورده یی بود. گفت هر اپراتوری رو پشتیبانی می کنه.

یه مودم دیگه بود که گفت فقط سیم کارت همراه اول رو قبول می کنه، قیمتش 260 این طورا بود.

یه مودم دیگه هم داشت. این 350 ت بود. آرم همراه اول روش حک شده. ولی گفت که اپراتورهای دیگه رو هم ساپورت می کنه.

سیم کارتی هم که باهاش بود (اعتباری همراه اول)، سیم کارت معمولی 4جی است. میتونی توی گوشی هم بگذاری و استفاده کنی.

این رو خریدم. فقط یه مقدار ثبت کردن اون سیم کارت طول کشید. وگرنه مشکلی نبود.

میشه گفت الان روی ابرها سیر می کنم.

نزدیک به 800 مگ هدیه ی فعال سازی سیم کارت داده.

یه 10 گیگ اینترنت رایگان (180 روزه) به عنوان هدیه خرید مودم.

ولی خدایی، پیش خودشون چی فکر کرده بودن؟ 10 گیگ برای شش ماه؟

ایکی ثانیه میشه این 10 گیگ رو تموم کرد.

مودم رو که روشن می کنی، نوشته 4جی، پیامک هم که میاد، روی مودم علامت پیامک روشن میشه. می تونی بعدا از تنظیمات مودم، پیامک رو بخونی.

باتری هم داره. برعکس خیلی از مودم هایی که دیده بودم (در فروشگاه های اینترنتی)، این شارژر هم داره. که مستقیم به برق وصل کنی تا شارژ بشه. نیازی نباشه به لپتاپ وصل کنی برای شارژ.

ولی به نظرم یه نموره سنگین است.

اندازه ش هم، اندازه گوشی های قدیمی است.

می دونی، اگه گوشی ِ خوشگلم، 4جی پشتیبانی می کرد، مجبور نبودم که برم سراغ مودم.

فکر می کردم وقتی 4جی نداره، لااقل با 3جی کار می کنه. ولی کاشف به عمل اومد که داره با 2جی کار میکنه. خیلی شوکه شدم.

وقتی هات اسپات می زدی، انگاری جونش تمام میشد که وصل بشه ...

میشه گفت خیلی سخت گذشت.

دیدم نمی تونم این طوری دووم بیارم.

گوشی هم که نمی تونم بخرم. (عمرا بتونم گوشی بخرم، چون به هر چیزی راضی نمیشم.)

برای همین افتادم دنبال مودم.

و خوبی ش این بود که کمک هزینه از خانواده گرفتم. این خیلی خوب بود.

هر چی باشه، من از همه بیشتر ضرر کرده بودم، به خاطر این که قراره دیگه ADSL تمدید نکنیم. مثلا اگه 100 گیگ حجم برای یک ماه داشته باشم، 90 گیگ رو من مصرف می کردم، 10 رو بقیه.

این طوری من نمی تونستم تحمل کنم. داشتم دیوونه می شدم این چند روز.

الان دوباره می تونم از عصر حجری، به عصر مدرن برگردم!

آخیش ... خیالم راحت شد.

یعنی میشه گفت با کامپیوتر نمی تونستم هیچ کاری بکنم.

سرعت سیم کارت، جون نداشت که به لپتاپ برسونه!

این چند وقت، حتی ایمیل رو هم با گوشی چک می کردم.

البته با گوشی هم، نمی شد راحت صفحه یی رو باز کرد. ولی برنامه ها رو میشه گفت معمولی اجرا می کرد.

هر چند اینستاگرام، تصاویر بی نهایت طول می کشید باز بشه. که لایک بزنی.

ویدئو هم که خب ... اصلا نباید بهش فکر کرد.

نمی دونم چی جوریاس، ولی انگاری خیلی زودتر حجم تمام میشه.

مثلا اون 800 مگ، هنوز هیچی نشده، شده 700 مگ.