کاش می‌ماندم

کاش می‌ماندم

دیگر برای سه شنبه شدن دیر است

کاش می‌ماندم

و ثبت می‌شدم

روی خطوط پیشانی همان مردمی

که با یک جفت دست چروکیده

سرزمین پدری‌ام را به نام خود کرده‌اند

- آی سرزمینی که نام قبیله‌ام را به دیار جام نسبت می‌دهی!

به کدامین گناه فرزندانت را از خود راندی

و جایشان را به فرزند خواندگانت بخشیدی؟

نفرین شده‌ی کدامین گناهیم مگر

که خودمان را هم از خودمان گرفته‌ای؟

- مگر بهای تو فقط همان یک جفت دست چروکیده بود –

*

بعد از تو

ما قدم‌های سنگین روستایی‌مان را به شهر آوردیم

و دست‌های خالی‌مان

- که غرور خاک خورد‌ی یک روستایی را داشت –

پر از سنگ و دود شد

بعد از تو

نقاشی هایمان بوی دیوارهای سیمانی گرفت

و درخت چه واژه‌ی غریبی بود!

*

بعد از تو

ما شکستیم،

غرور روستایی‌مان شکست،

و قدم‌های سنگینمان

- که دیگر شبیه به خط خوردگی‌های دفتر کودکی بازیگوش بود –

شکست

شکست

شکست 1

و حالا چیزی که از تو برایمان باقی مانده

تنها نام سرزمینی ست که

- غریبانه‌تر از همیشه –

گوشه‌ای از شناسنامه‌مان را پر کرده است!

1. بعد از تو – فروغ فرخزاد

نام مجوعه شعر: صدای پای سکوتت چقدر غمگین است

شاعر: اشرف اسماعیلی باغسنگانی «ترانه»

#شعر #صدای_پای_سکوتت_چقدر_غمگین_است #اشرف_اسماعیلی_باغسنگانی