دل و جیگر

« دل و جیگر »

دل می گه: سلام جیگر.

جیگر می گه: ببخشید با من بودید؟!

دل می گه: خب آره دیگه جیگر جون.

جیگر خودش رو جمع و جور می کنه و می گه: بفرمایید.

دل می گه: من دلم و جیگر می خوام.

جیگر قیافه حق به جانبی به خودش می گیره و می گه: فکر کنم اشتباه گرفتید جناب!

دل می گه: ای خطا خورده، واسه ما کلاس نیا.

جیگر واه واهی می کنه و می گه: کلاسم کجا بود؟!

دل می گه: آی لاو یو، به جون صاحابم همه چی دارم، هم خونه، هم ماشین فقط جیگرشو ندارم.

جیگر پوزخندی می زنه و می گه: تو می گی بدون من دنیا برات زندونی تنگه، من می گم بگو عزیزم تو دروغاتم قشنگه... خیلی پته پیسی!

دل می گه: به جون جیگر دروغ نمی گم. ببین حاضرم شاهرگم رو واسه تو بزنم، سینه مو هم چاک تو می کنم... آه!

جیگر می گه: اَه اَه، ببند اون تکمه هاتو خرس پشمالو.

دل می گه: دردت بخوره به جونم الهی.

جیگر می گه: ما جیگرا اصولا ً درد نداریم، کرم داریم. درد مال شما دلاست، درددل!

دل می گه: بالاخره بعله یا نه؟!

جیگر می گه: اگه مینو باشه، شاید.

دل می گه: اینجا سرده، بیا پس بریم یه جای باحال تر اونجا با هم چت کنیم.

جیگر هم موافقت می کنه و هر دوتا با هم می رن یه جای بهتر، کنار آتیش و با هم شروع می کنن به چت کردن. از قضا همون طرفا یه قلوه حسود هم داشته رد می شده.

قلوهه میاد جلو و همین جور که داشته رد می شده،

 رو به دل می کنه و می گه: جیگر تو برم!

دل غیرتی می شه و با قلوه دست به یخه می شن. تو همین گیر و دار قلوه از پشت می خوره به جیگر و جیگر پرت می شه توی آتیش. دل با دیدن این صحنه دستی به سرش می کوبه و با حالت شیون و زاری جلوی آتیش می شینه و با آه سوزناکی فریاد می کشه: «جیگر مو سوزوندی... جیگر مو سوزوندی....»

نویسنده و منبع: ؟؟؟