شیطان به قتل می‌رسد (4)

 

شیطان به قتل می‌رسد (4)

وﻟﯽ ﮐﻤﯿﺴﺮ ﺑﺘﻞ ﺑﺎ ﭘﺎﻓﺸﺎری ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺳﻮال ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ: »ﭘﺲ ﭼﻪ دﻟﯿﻞ داﺷﺖ ﮐﻪ اﺳﻢ ﺧﺎﻧﻢ ﻟﻮرﯾﻤﺮ را در آﺧﺮ و ‫ﺑﻌﺪ از ﺳﺮﮔﺮد دﺳﭙﺎرد و دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ ذﮐﺮ ﮐﻨﯿﺪ؟«

‫»ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﯾﻨﮑﻪ ﮐﺸﺘﻦ ﺑﺎ ﭼﺎﻗﻮ، ﺣﺎﻟﺖ زﻧﺎﻧﻪای دارد و ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﯿﻦ ﺧﺎﻧﻢﻫﺎ ﻣﺘﺪاول اﺳﺖ.«

‫در اﯾﻨﺠﺎ، ﮐﻤﯿﺴﺮ ﺑﺘﻞ، ﻣﺠﺪداً ﺑﺎ ﺷﻌﺒﺪه ﺑﺎزی ﻣﺨﺼﻮص ﺑﻪ ﺧﻮد، ﭼﺎﻗﻮی ﮐﺬاﺋﯽ را ﺑﻪ دوﺷﯿﺰه ﻧﺸﺎن داد. آن ‫ﻣﺮدﯾﺚ از دﯾﺪن اﯾﻦ ﭼﺎﻗﻮ ﺷﺪﯾﺪاً ﯾﮑﻪ ﺧﻮرد و ﻫﻤﯿﻦ ﻃﻮری ﮐﻪ ﺧﻮد را ﺟﻤﻊ و ﺟﻮر ﻣﯽ ﮐﺮد، ﮔﻔﺖ: »اوه... ﭼﻪ ‫ﭼﯿﺰ وﺣﺸﺘﻨﺎﮐﯽ... ﻣﻨﻈﻮرﺗﺎن اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ، آن را ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﯿﺮم؟«

‫»ﺧﯿﻠﯽ ﻣﻤﻨﻮن ﻣﯽﺷﻮم، اﮔﺮ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﺑﮑﻨﯿﺪ.«

‫آن ﻣﺮدﯾﺚ ﺑﺎ ﮐﺮاﻫﺖ ﻣﺸﻬﻮدی ﭼﺎﻗﻮ را ﮔﺮﻓﺖ و در دﺳﺘﺎن ﺧﻮد ﻧﮕﺎه داﺷﺖ. ﮐﻤﯿﺴﺮ ﺑﺘﻞ ﭼﻬﺮه ی او را ﮐﺎﻣﻼً ‫زﯾﺮ ﻧﻈﺮ داﺷﺖ و ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ ﺗﻨﻔﺮ و اﻧﺰﺟﺎری ﮐﻪ از ﻣﺸﺎﻫﺪهی اﯾﻦ ﭼﺎﻗﻮی ﺑﻠﻨﺪ و ﺑﺎرﯾﮏ ﺑﻪ آن ﻣﺮدﯾﺚ دﺳﺖ داده، ‫ﭼﻬﺮه ی زﯾﺒﺎی او را ﺷﺪﯾﺪا درﻫﻢ ﻓﺮو ﻣﯽ ﺑﺮد. ﺳﺮاﻧﺠﺎم آن ﻣﺮدﯾﺚ ﺳﮑﻮت را ﺷﮑﺴﺖ و ﮔﻔﺖ: »ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺎ اﯾﻦ... ﺑﺎ ‫اﯾﻦ ﭼﯿﺰ ﺑﻠﻨﺪ و ﺑﺎرﯾﮏ...«

‫ﮐﻤﯿﺴﺮ ﺑﺘﻞ، ﺣﺮف او را ﻗﻄﻊ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ: »ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ راﺣﺖ ﻓﺮو ﻣﯽرود... درﺳﺖ ﻣﺜﻞ اﯾﻨﮑﻪ ﺗﻮ ﯾﮏ ﻗﺎﻟﺐ ‫ﭘﻨﯿﺮ ﻓﺮو ﮐﻨﯿﺪ... آن ﻗﺪر راﺣﺖ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﯾﮏ ﺑﭽﻪ ﻫﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ اﯾﻦ را ﺑﮑﻨﺪ.«

‫آن ﻣﺮدﯾﺚ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ ﮔﺸﺎد ﮐﻪ ﺗﺮس و وﺣﺸﺖ در آنﻫﺎ ﻣﻮج ﻣﯽزد و ﮔﻮﺋﯽ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ از ﺣﺪﻗﻪ ﺧﺎرج ﺷﻮد ﺑﻪ ‫ﮐﻤﯿﺴﺮ ﺑﺘﻞ ﺧﯿﺮه ﺷﺪ و ﻣﻀﻄﺮﺑﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺘﯽ از ﻧﺎﺑﺎوری آﻣﯿﺨﺘﻪ ﺑﺎ ﻫﺮاس زﯾﺎدی ﮔﻔﺖ: »ﻣﻨﻈﻮر... ﻣﻨﻈﻮرﺗﺎن اﯾﻦ اﺳﺖ ‫ﮐﻪ... اﻣﮑﺎن دارد ﻣﻦ ﻣﺮﺗﮑﺐ اﯾﻦ ﻗﺘﻞ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﻢ... وﻟﯽ ﻣﻦ... ﻣﻦ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﻧﮑﺮدم... ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﻔﺮﻣﺎﺋﯿﺪ ﭼﺮا و ‫ﺑﻪ ﭼﻪ دﻟﯿﻠﯽ ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﮐﺮده ﺑﺎﺷﻢ؟«