بگذار بگریم

بگذار بگریم من و بگذار بگریم

بگذار در این نیمه شب تار بگریم

در ماتم پژمردن گل های امیدم

بگذار که چون ابر به گلزار بگریم

مرغ دل من پر زد و افتاد به دامش

بگذار بر این مرغ گرفتار بگریم

غمخوارِ منِ خسته به جز دیده ی من نیست

بگذار به غمخواری ِ خود زار بگریم

او رفت و امید دل من دور شد از من

بگذار که در دوری دلدار بگریم

در ورطه ی دیوانگیم می کشد این عشق

بگذار بر این عاقبت کار بگریم

او خنده زنان رفت و مرا اشک فشان کرد

بگذار بگریم من و بگذار بگریم

- دوشیزه مریم ملک ابراهیمی -

#شعر #مریم_ملک_ابراهیمی