برچسب 3-gatsu no Lion - جادوی ِ خاطرات

Rei Kiriyama یه پسر ۱۷ ساله ـست که تازگیا زده تو خط تنها زندگی کردن و با پولی که به عنوان یه بازیکن حرفه‌ای شوگی میگیره، امرار معاش میکنه. با وجود این استقلال مالی هنوز به استقلال عاطفی نرسیده و همین مشکل زندگی روزانه ـشُ مداوما تحت تاثیر قرار میده. رابطه ـش با خونواده ـش تیره و تار شده و نمیتونه درست و حسابی با هم‌مدرسه‌ای هاش تعامل داشته باشه.توی همین هیری ویری کارش با شیب ملایم(!!) وارد رکود میشه و قوز بالا قور! انتظارات با توجه به پنجم شدنش تو دوره راهنمایی ازش بالاست ولی دچار نوساناتی میشه و پیشرفتش متوقف میشه.

برخلاف رِی، سه خواهرِ Kawamoto به نام های akari و hinata و momo که از قضا با پسر داستان ما آشنا هستند، زندگی خوب و خوش وخرمی توی یه خونه ساده دارند و هر وقت ری میخواد پیششون بیاد با گرمی ازش استقبال میکنند. ری علی‌رغم احتیاط ـش به نزدیک شدن بیش از حد به این سه خواهر، مرتبا بهشون سر میزنه و در عوض مهربونی و توجهی دریافت میکنه که توی خونه‌ای که پرورش یافته بود، هرگز دریافت نکرده بود.

تو این داستان شاهد پیروزی‌ها و شکست‌ها، روابط جدید و قدیمی و رشد ری به عنوان فردی از جامعه خواهیم بود...

خلاصه انیمه (منبع)

قهرمان داستان ما ری یک بازیکن شوگی ۱۷ ساله است. تنها زندگی میکنه، مدرسه نمیره، خانواده اش را از دست داده و هیچ دوستی نداره اما بین کسایی که میشناسه یک خانواده است که متشکل از یک زن جوان به اسم آکاری و دو دخترش هیناتا و مومو با کلی گربه که تو خونه نگه میدارند!!!

https://youtu.be/ZL5nnx4vd7k

توضیحات من

بعضی وقت‌ها، انیمه ها رو که نگاه می‌کنم، خیلی حسودیم میشه.

مثلا نگاه کن، همین انیمه، یه پسر 17 ساله داغون!!!! هیچی هم نیست.

ولی لااقل بازیکن حرفه‌ای در شوگی است.

بازی می‌کنه، مسابقه میده، پول درمیاره.

یه بچه داغون و شونصد تا مشکل!

اون وقت به خودت نگاه می‌کنی ... هیچی ... هیچی ...

اگه هم باشه، نمی‌دونی، یا اصلا نمی‌خواهی بدونی ...

هی روزگار ...

قسمت اول رو دیدم. برم بقیه‌ش رو هم تماشا کنم.

تا اینجا که خیلی آروم بوده.

دارم قسمت چهاردهم تماشا می‌کنم.

هی روزگار ... حتی نمی‌دونم درموردش چی بگم.

می‌ترسم من هم با این غرق بشم و نتونم خودم رو نجات بدم.

سیاهی، تاریکی، افکار منفی کاراکتر اصلی ...

نه، من مثل اون نیستم ... همذات پنداری نمی‌کنم ... نه، نه ...

نمی‌خوام ... هی بگو همذات پنداری نمی‌کنی ... ولی ...

این سیاهی، پوچی ... این زخم‌های قدیمی که هیچ وقت خوب نمیشن ...

چقدر بعضی انیمه‌ها با روح و روان آدم بازی می‌کنن ...

روزنه‌ی امید، نوری که این کاراکتر رو داره نجات میده (ذره ذره ...) اون خانواده چهارنفره و گربه‌ها هستن ...

این کاراکتر داره دست و پا می‌زنه غرق نشه، داره به این خانواده چنگ می‌زنه ...

حالا خیلی از ماها، یه چی مثل همین رو داریم برای این که غرق نشیم.

یکی خودش رو کار غرق می‌کنه که بتونه نجات پیدا کنه.

یکی می‌زنه به سیم آخر و خودش رو درگیر دود و دم و خلاف می‌کنه...

بعضی‌ها مثل من، با انیمه و مانگا آشنا میشه که لااقل دلیلی برای زندگی پیدا کنه ...

درسته ... همه دارن به یه چیزی چنگ می‌زنن که بتونن زنده بمونن.

در قسمت بیستم یه جمله می‌بینی: «اون چیزی که اون طرف ِ طوفان است، یه طوفان ِ ترسناک‌تر است» ...

بالاخره این انیمه هم تمام کردم.

راضی بودم ازش.

انیمه 3-gatsu no Lion 3月のライオン Seinen Game Slice of Life Shinbou Akiyuki Shaft March Comes in Like a Lion

کارآگاه کونان چهارشنبه 18 اسفند 1395 ساعت 19:08

0 نظر

جادوی ِ خاطرات

روزانه‌ها

پیوندها

دسته‌ها

ابر برچسب

جدیدترین یادداشت‌ها

بایگانی

تقویم

جستجو

3-gatsu no Lion