نگاهی در سکوت – مهدی سهیلی

نگاهی در سکوت – مهدی سهیلی

«نگاهی در سکوت!»

خداوندا! به دل‌های شکسته-

به محرومان در غربت نشسته-

به آن عشقی که از نام تو خیزد-

بدان خونی که در راه تو ریزد-

به مسکینان از هستی رمیده –

به غمگینان خواب از سر پریده-

به مردانی که در سختی خموشند-

برای زندگی جان می‌فروشند-

همه کاشانه‌شان خالی از قوت است

سخن‌هاشان نگاهی در سکوت است-

به طفلانی که نان آور ندارند-

سر حسرت به بالین می‌گذارند-

به آن "درمانده زن" کز فقر جانکاه-

نهد فرزند خود را بر سر راه-

به آن کودک که ناکام است کامش-

ز پا می‌افکند بوی طعامش-

به آن جمعی که از سرما به جانند

ز "آه" جمع، "گرما" می‌ستانند-

به آن بی کس که با جان در نبرد است

غذایش اشک گرم و آه سرد است-

به آن بی مادر از ضعف خفته-

سخن از مهر مادر ناشنفته

به آن دختر که نادیدی گناهش

عبادت خفته در شرم نگاهش-

به آن چشمی ‌که از غم گریه خیزد است

به بیماری که با جان در ستیز است-

به دامانی که از هر عیب پاک است

به هر کس از گناهان شرمناک است-

دلم را از گناهان ایمنی بخش

به نور معرفت‌ها روشنی بخش.

"مهدی سهیلی "

#مهدی_سهیلی #شعر