نگاهی در سکوت – مهدی سهیلی

« نگاهی در سکوت! »

خداوندا! به دل‌های شکسته -

به محرومان در غربت نشسته -

به آن عشقی که از نام تو خیزد -

بدان خونی که در راه تو ریزد -

به مسکینان از هستی رمیده –

به غمگینان خواب از سر پریده -

به مردانی که در سختی خموشند -

برای زندگی جان می‌فروشند -

همه کاشانه‌شان خالی از قوت است

سخن‌هاشان نگاهی در سکوت است -

به طفلانی که نان‌آور ندارند -

سر حسرت به بالین می‌گذارند -

به آن "درمانده زن" کز فقر جانکاه -

نهد فرزند خود را بر سر راه -

به آن کودک که ناکام است کامش -

ز پا می‌افکند بوی طعامش -

به آن جمعی که از سرما به جانند

ز "آه" جمع ، "گرما" می‌ستانند -

به آن بی‌کس که با جان در نبرد است

غذایش اشک گرم و آه سرد است -

به آن بی‌مادر از ضعف خفته -

سخن از مهر مادر ناشنفته

به آن دختر که نادیدی گناهش

عبادت خفته در شرم نگاهش -

به آن چشمی که از غم گریه خیزد است

به بیماری که با جان در ستیز است -

به دامانی که از هر عیب پاک است

به هر کس از گناهان شرمناک است -

دلم را از گناهان ایمنی بخش

به نور معرفت‌ها روشنی بخش .

ـ مهدی سهیلی ـ

#شعر #مهدی_سهیلی