با یاد ِ دست‌های تو - فریدون مشیری

 

«با یاد ِ دست‌های تو»

هنگامه‌ی شکوفه‌ی نارنج بود و، من

با یاد دست های تو،

سر مست -

تن را به آن طبیعت عطر آگین

جان را به دست عشق سپردم.

با یاد دست های تو،

ناگاه!

مشتی شکوفه را بوسیدم و به سینه فشردم!

« فریدون مشیری »