به خاطر تو

 

و اکنون این

امروز است

دیروز رفت

در هاله ای از غبار و چشم خواب آلود

و فردا

با جای پای سبز در راه است.

عشق من!

ای ارتعاش زمان

           بر پود نور

هیچ کس نمی تواند رودخانه دست هایت را

                                        چشم هایت را

                                                           بر من ببندد

آنگاه که خواب آلوده اند.

آسمان

بال هایش را بر تو خواهد چید

تا به بازوان مَنَت بسپارد.

و من

به خاطر تو و دریا و آسمان و زمان

به خاطر پوست گندمی ات

                    و کلامت

آواز خواهم خواند.

#شعر #پابلو_نرودا