رقاصه

 

- نان و عشق و شراب

- نیاز های مرد و زنی که یکدیگر را طلب می کنند

و زندگی در صلحی مدور

آن چنان که آتشی خشن

برای ساختن نوری، زبانه می کشد.

درود بر دست های تو باد

آنگاه که پر می کشند به سوی من

که سپیدی شان آوازم

                    و بوسه هاشان حیات من است.

پاهایت رودی از تداوم

چونان رقاصه ای که با جاروبی می آویزد.

امروز در رگ هایم، خون تو جاری است

جریانی لطیف

           ساده

                    و ابدی.

#شعر #پابلو_نرودا