هدیه‌ی دوست

گلی را که دیروز،

به دیدار من، هدیه آوردی، ای دوست

- دور از رخ ِ نازنین ِ تو –

امروز پژمرد‌!

همه لطف و زیبائی‌اش را

- که حسرت به روی تو می‌خورد و

هوش از سر ِ ما به تاراج می‌برد؛ -

گرمای شب، برد !

صدای تو اما، گلی پایدار است

بهشتی همیشه بهار است.

گل ِ مهر تو، در دل و جان

گل ِ بی‌خزان،

گل ِ تا که من زنده‌ام ماندگار است.

ـ فریدون مشیری ـ

#شعر #فریدون_مشیری