گل من گریه مکن!

گل من گریه مکن.

که در آئینه ی اشک تو غم من پیداست 

قطره ی اشک تو داند که: غم من دریاست.

گل من گریه مکن

سخن از اشک مخواه

که سکوتت گویاست

از نگه کردنت احوال تو را می دانم

دل غربت زده ات –

بینوایی تنهاست.

من و تو می دانیم 

چه غمی در دل ماست.

*

گل من گریه مکن

اشک تو صاعقه است 

تو به هر شعله ی چشمان ترم می سوزی

بیش از این گریه مکن

که بدین غمزدگی بیشترم می سوزی

من چو مرغ قفسم

تو در این کنج «قفس» بال و پرم می سوزی.

*

گل من گریه مکن !

که در آیینه ی اشک تو، غم من پیداست،

قطره ی اشک تو داند که: غم من دریاست.

دل به امید ببند.

نا امیدی کفرست.

چشم ما بر فرداست.

ز تبسم مگریز.

دُر دندان تو در غنچه ی لب ها زیباست.

گل من گریه مکن.

- مهدی سهیلی - 

#شعر #مهدی_سهیلی