جست و جو

در پشت چارچرخه‌ی فرسوده‌ای، کسی

خطی نوشته بود:

«من گشته‌ام نبود!

تو دیگر نگرد،

نیست!»

*

این آیه‌ی ملال

در من هزار مرتبه تکرار گشت و گشت

چشمم برای این همه سرگشتگی گریست.

*

چون دوست در برابر خود می‌نشاندمش 

تا عرصه‌ی بگوی و مگو، می‌کشاندمش:

- در جست و جوی آب حیاتی؟

در بیکران این ظلمات آیا؟

در آروزی رحم؟ عدالت؟

دنبال ِ عشق؟

دوست؟...

ما نیز سرگشته‌ایم 

«و آن شیخ با چراغ همی گشت...»

آیا تو نیز، - چون او - «انسانت آرزوست؟»

گر خسته‌ای بمان و اگر خواستی بدان:

ما را تمام لذت هستی به جست و جوست.

پویندگی تمامی ِ معنای زندگی ست.

هرگز 

«نگرد! نیست»

سزاوار ِ مرد نیست...

- فریدون مشیری -

#شعر #فریدون_مشیری