شیطان به قتل می‌رسد (17) - پایان

 

شیطان به قتل می‌رسد (17) - پایان

‫

‫و ﺑﻪ دﻧﺒﺎل آن ﻣﺮد ﺟﻮان درﺷﺖ و ﻗﻮیﻫﯿﮑﻞ و ﮐﺎرﮔﺮﻣﺂﺑﯽ ﺑﺎ ﻣﻮﻫﺎی ﻗﺮﻣﺰ و درﻫﻢ رﯾﺨﺘﻪ وارد اﻃﺎق ﺷﺪ. ﻟﺒﺎس ‫ﮐﺎر ﺑﺮ ﺗﻦ داﺷﺖ، ﮐﻼه ﮐﺎری در دﺳﺘﺶ ﺑﻮد ﮐﻪ روی ﻟﺒﻪی آن ﺑﺮﭼﺴﺐ »اﺗﺤﺎدﯾﻪ ﺷﯿﺸﻪ ﭘﺎﮐﻦﻫﺎی ﭼﻠﺴﯽ« ﺑﺎ ‫ﮐﻠﻤﺎت درﺷﺖ دوﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد.

‫ﮐﺎرﮔﺮ ﺟﻮان ﭘﺲ از ورود ﺑﻪ اﻃﺎق ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻪای رﻓﺖ و ﺑﯽﺣﺮﮐﺖ اﯾﺴﺘﺎد.

‫ﭘﻮارو از او ﺳﻮال ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ: »ﮐﺴﯽ در اﯾﻦ اﻃﺎق ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﻗﺒﻼً دﯾﺪه ﺑﺎﺷﯽ؟«

‫ﻣﺮد ﺷﯿﺸﻪ ﭘﺎکﮐﻦ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ دور و ﺑﺮ ﺧﻮد اﻧﺪاﺧﺖ و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺘﯽ از ﺷﺮﻣﻨﺪﮔﯽ و ﺧﺠﺎﻟﺖ ﺳﺮش را در ‫ﺟﻬﺖ دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ ﺗﮑﺎن داد و ﮔﻔﺖ: »اﯾﺸﺎن.«

‫»ﺧﻮب، ﺣﺎﻻ ﺑﺮای ﻣﺎ ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ آﻗﺎ را ﮐﯽ و ﮐﺠﺎ دﯾﺪﯾﺪ و ﺑﻪ ﭼﻪ ﮐﺎری ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻮدﻧﺪ؟«

‫»ﺳﺎﻋﺖ ﻫﺸﺖ ﺻﺒﺢ اﻣﺮوز ﺑﻮد، از ﻃﺮف اﺗﺤﺎدﯾﻪ ﺑﺮای ﮐﺎر ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪای در ﺧﯿﺎﺑﺎن ﺷﺎﯾﺮ رﻓﺘﻢ، ﻧﺮدﺑﺎن را ﺑﯿﺦ دﯾﻮار ‫ﮔﺬاﺷﺘﻢ و ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻢ و ﺑﻪ ﮐﺎر ﻣﺸﻐﻮل ﺷﺪم. ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ﮐﻪ اﻃﺎق ﺧﻮاب ﺧﺎﻧﻢ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ و ﺧﺎﻧﻢ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﻢ ﻫﻨﻮز ‫در ﺧﻮاب ﺑﻮد. راﺳﺘﺶ ﺑﻪ ﻧﻈﺮم آﻣﺪ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﻣﺮﯾﺾ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﭼﻮن ﯾﮑﯽ دو ﺑﺎر ﺳﺮش را ﺑﻪ اﯾﻦ ﻃﺮف و آن ﻃﺮف ‫ﭼﺮﺧﺎﻧﺪﻧﺪ.

ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﺑﻮد ﮐﻪ اﯾﻦ آﻗﺎ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ دﮐﺘﺮ ﺑﻮدﻧﺪ وارد اﻃﺎق ﺷﺪﻧﺪ، رﻓﺘﻨﺪ ﺳﺮوﻗﺖ ﺧﺎﻧﻢ ﮐﻪ ‫ﻫﻨﻮز در ﺧﻮاب ﺑﻮدﻧﺪ، آﺳﺘﯿﻦ ﺧﺎﻧﻢ را ﺑﺎﻻ زدﻧﺪ و ﯾﮏ ﭼﯿﺰی ﺑﻪ اﯾﺸﺎن ﺗﺰرﯾﻖ ﮐﺮدﻧﺪ، ﻧﻤﯽداﻧﻢ ﭼﻪ ﺑﻮد، وﻟﯽ ﻫﺮ ‫ﭼﻪ ﺑﻮد ﺳﺮ ﺧﺎﻧﻢ ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﺗﮑﻪ ﺳﻨﮓ اﻓﺘﺎد رو ﻣﺘﮑﺎ و ﺑﯽﺣﺮﮐﺖ ﻣﺎﻧﺪ. در اﯾﻨﺠﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﺧﻮدم ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ‫ﺧﻮب ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻪ اﻃﺎق ﻣﺮدم ﻧﮕﺎه ﮐﻨﻢ و ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻮﺿﻮع، ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ از ﻧﺮدﺑﺎن ﭘﺎﯾﯿﻦ آﻣﺪم و رﻓﺘﻢ ﺳﺮاغ ﯾﮏ ‫ﭘﻨﺠﺮه دﯾﮕﺮ. ﺧﺪا ﺷﺎﻫﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ دﺳﺖ ﺧﻮدم ﻧﺒﻮد، اﻣﯿﺪوارم ﮐﺎر ﺧﻼﻓﯽ ﻧﮑﺮده ﺑﺎﺷﻢ.«

‫ﭘﻮارو ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ در ﺟﻮاب ﮔﻔﺖ: »ﺑﻪ ﻫﯿﭻ وﺟﻪ دوﺳﺖ ﻣﻦ، اﺗﻔﺎﻗﺎً ﺑﺮﻋﮑﺲ، ﮐﺎر ﺑﺴﯿﺎر ﻗﺎﺑﻞ ﺳﺘﺎﯾﺸﯽ اﻧﺠﺎم دادﯾﺪ.«

‫و ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﺎً رو ﮐﺮد ﺑﻪ دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ و ﺑﺎ ﻟﺤﻦ آراﻣﯽ ﮔﻔﺖ: »ﺧﻮب، دﮐﺘﺮ ﻋﺰﯾﺰ، ﺣﺎﻻ ﭼﯽ؟«

‫دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ ﮐﻪ ﮔﻮﯾﯽ زﺑﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﮐﻠﯽ ﺑﻨﺪ آﻣﺪه ﺑﻮد، در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ﻓﺸﺎر زﯾﺎدی ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﯽآورد ‫ﻣﻦﻣﻦﮐﻨﺎن ﮔﻔﺖ: »ﻫﯿﭽﯽ، ﯾﮏ د... د... دوای ﺗﻘﻮﯾﺘﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ﺷﺎﯾﺪ... ﭼﻄﻮر ﺑﮕﻮﯾﻢ... ﺣﺎ... ﺣﺎﻟﺸﺎن ‫ﺑﻬﺘﺮ ﺷﻮد وﻟﯽ ﺷﻤﺎ ﻃﻮری ﺣﺮف ﻣﯽزﻧﯿﺪ اﻧﮕﺎر ﺟﻨﺎﯾﺖ وﺣﺸﺘﻨﺎﮐﯽ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺷﺪهام. ﻣﻦ...«

‫ﭘﻮارو ﺣﺮف دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ را ﻗﻄﻊ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ: »ﮐﻪ ﮔﻔﺘﯿﺪ دوای ﺗﻘﻮﯾﺘﯽ. ﻣﻨﻈﻮرﺗﺎن اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎده ان – ﻣﺘﯿﻞ ‫ﺳﺎﯾﮑﻠﻮ ﻫﮕﺰﻧﯿﻞ ﻣﺘﯿﻞ ﻣﺎﻟﻮﻧﯿﻞ ﯾﻮرهآ ﮐﻪ اﺻﻄﻼﺣﺎً اوﯾﭙﺎن ﻧﺎﻣﯿﺪه ﻣﯽﺷﻮد ﯾﮏ ﻣﺎده ﺗﻘﻮﯾﺘﯽ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ؟ ﻣﺎده ﻗﻮی ﮐﻪ ‫ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﯿﻬﻮﺷﯽ ﻣﻮﺿﻌﯽ در ﺟﺮاﺣﯽﻫﺎی ﮐﻮﭼﮏ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد و ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﻣﻘﺪار زﯾﺎد در رگ ‫ﺗﺰرﯾﻖ ﺷﻮد، ﻣﻮﺟﺐ ﺑﯿﻬﻮﺷﯽ آﻧﯽ ﻧﯿﺰ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ، ﺑﻪ وﯾﮋه ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮ داروﻫﺎی ﺧﻮابآور و ‫ﯾﺎ آرامﺑﺨﺶﻫﺎی ﻗﻮی ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺗﺰرﯾﻖ ﺷﻮد، ﺧﻄﺮ ﻣﺮگ ﺣﺘﻤﯽ را ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ. ﻣﻦ ﺑﻪ ﻣﺤﺾ ﻣﺸﺎﻫﺪه ‫ﻟﮑﻪی ﮐﺒﻮد رﻧﮓ ﺧﯿﻠﯽ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﮐﻪ در روی ﺑﺎزوی ﺧﺎﻧﻢ ﻟﻮرﯾﻤﺮ ﺑﻮد، آﻧﺎً ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪم ﮐﻪ آﻣﭙﻮﻟﯽ ﺑﻪ او ﺗﺰرﯾﻖ ‫ﺷﺪه. ﻣﺮاﺗﺐ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎت ﭘﻠﯿﺲ اﻃﻼع داده ﺷﺪ و ﺑﺎ ﺗﺠﺰﯾﻪای ﮐﻪ از ﺧﻮن ﻣﺘﻮﻓﯽ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻣﺪ، ﻣﺎدهای ﮐﻪ ﻣﻮرد ‫اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد دﻗﯿﻘﺎً ﻣﺸﺨﺺ و ﻣﻌﻠﻮم ﮔﺮدﯾﺪ. ﺿﻤﻨﺎً ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺑﺪاﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪی ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻘﯿﻖ را ﻫﻢ ‫ﭘﺮوﻓﺴﻮر ﻋﺎﻟﯿﻤﻘﺎم ﺳﺮ ﭼﺎرﻟﺰ اﯾﻤﻔﺮی اﻧﺠﺎم دادﻧﺪ ﮐﻪ از ﺷﻬﺮت ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮده و ﺷﮏ و ﺷﺒﻬﻪای ﻫﻢ در ‫ﮔﺰارش اﯾﺸﺎن وﺟﻮد ﻧﺪارد.«

‫در اﯾﻨﺠﺎ ﺑﺎزرس ﺑﺘﻞ ﻧﯿﺰ وارد ﺻﺤﺒﺖ ﺷﺪ و اﻇﻬﺎر داﺷﺖ: »ﻣﺴﯿﻮ ﭘﻮارو، ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﺨﺼﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ راه ﻓﺮاری ‫ﺑﺮای دﮐﺘﺮ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﺎﻧﺪه، ﭼﻮن ﺑﻪ ﻓﺮض ﮐﻪ ﻗﺘﻞ ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ را ﻧﺎدﯾﺪه ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ، ﻣﺴﺌﻠﻪی ﻗﺘﻞ آﻗﺎی ﮐﺮاداک و ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل ‫ﻗﻮی ﻫﻤﺴﺮ اﯾﺸﺎن ﺑﺮای دﺳﺘﮕﯿﺮی دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ ﮐﺎﻓﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.«

‫ﺑﺮﻣﻼ ﺷﺪن ﻣﺴﺌﻠﻪی ﻗﺘﻞ آﻗﺎ و ﺧﺎﻧﻢ ﮐﺮاداک ﺿﺮﺑﻪای ﺑﻮد ﮐﻪ ﮔﻮﺋﯽ ﺗﻤﺎم اﻣﯿﺪ و آرزوﻫﺎی دﮐﺘﺮ را درﻫﻢ رﯾﺨﺖ ‫و ﻧﻘﺶ ﺑﺮآب ﻧﻤﻮد و در اﯾﻨﺠﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺮای اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ واﻗﻌﺎً راﻫﯽ ﺑﺮای او ﻧﻤﺎﻧﺪه و ﺗﻤﺎم درﻫﺎ ﺑﻪ روی ‫وی ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪه، ﻟﺬا ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺘﯽ از ﯾﺎس و ﻧﻮﻣﯿﺪی اﻇﻬﺎر داﺷﺖ: »ﻣﺜﻞ اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ آﺧﺮ ﺧﻂ رﺳﯿﺪم، اﻧﮑﺎر ﺑﯽﻓﺎﯾﺪه اﺳﺖ، ‫ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺧﻮدم را ﺗﺴﻠﯿﻢ ﮐﻨﻢ. اﯾﻨﻄﻮر ﮐﻪ ﻣﯽﺑﯿﻨﻢ، ﺷﻤﺎ از ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ اﻃﻼع دارﯾﺪ. اﻟﺒﺘﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ آن ﺷﯿﻄﺎﻧﺎی ‫ﮐﺜﯿﻒ و ﭘﺴﺖ ﻓﻄﺮت ﮐﻪ اﻣﯿﺪوارم روﺣﺶ آﺗﺶ ﺑﮕﯿﺮد، ﻣﺎﺟﺮا را ﺑﺮای ﺷﻤﺎ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮده، ﭼﻮن ﻫﯿﭻ ﮐﺴﯽ از اﯾﻦ ‫ﻣﻮﺿﻮع اﻃﻼﻋﯽ ﻧﺪاﺷﺖ. و ﺣﺘﻤﺎً ﻫﻢ ﻫﻤﺎن ﺷﺐ و ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ آن ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﻟﻌﻨﺘﯽ ﺷﺮوع ﺑﺸﻮد، از ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ اﺳﺘﻔﺎده ‫ﮐﺮد و ﺷﻤﺎ را در ﺟﺮﯾﺎن ﮔﺬاﺷﺖ. ﻣﺮا ﺑﺒﯿﻦ ﮐﻪ ﭼﻘﺪر ﺧﺎم ﺑﻮدم و ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدم ﺑﺎ ﮐﺸﺘﻦ ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺗﻤﺎم ‫ﻣﯽﺷﻮد، ﻧﮕﻮ ﮐﻪ ﺗﺎزه ﺑﺪﺑﺨﺘﯽﻫﺎﯾﻢ ﺷﺮوع ﺷﺪ.«

‫ﺑﺎزرس ﺑﺘﻞ ﺣﺮف دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ را ﻗﻄﻊ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ: »ﺑﯿﺨﻮدی ﭘﺎی ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ را ﺑﻪ ﻣﯿﺎن ﻧﮑﺸﯿﺪ، او ﻫﯿﭻ ﮐﺎری ﻧﮑﺮد.

‫ﻣﺎﻫﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﺎﯾﺪ از ﻣﺴﯿﻮ ﭘﻮارو ﻣﺘﺸﮑﺮ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪ ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻤﻮل ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﺑﺎ ﻫﻮش و ذﮐﺎوت زﺑﺎﻧﺰد ﺧﻮد، ﻣﻌﻤﺎی اﯾﻦ ‫ﺟﻨﺎﯾﺎت را ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ وﺟﻬﯽ ﺣﻞ ﮐﺮدﻧﺪ و اﻓﺘﺨﺎر ﮐﺸﻒ اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮا ﻫﻢ از آن اﯾﺸﺎن ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﺎً ﺑﻪ ﻃﺮف در ‫اﻃﺎق رﻓﺖ و در را ﺑﺎز ﮐﺮد و دو ﻣﺎﻣﻮر ﭘﻠﯿﺲ وارد اﻃﺎق ﺷﺪﻧﺪ، ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ ﺑﻌﺪ، ﺑﺎزرس ﺑﺘﻞ ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺘﯽ ﺧﯿﻠﯽ ﺟﺪی و ‫رﺳﻤﯽ ﻋﻠﻞ دﺳﺘﮕﯿﺮی و اﺗﻬﺎﻣﺎت دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ را ﻣﻄﺮح ﮐﺮد و در ﭘﺎﯾﺎن دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ در ﻣﻌﯿﺖ دو ﻣﺎﻣﻮر از اﻃﺎق ‫ﺧﺎرج ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪ ﻣﺤﺾ اﯾﻨﮑﻪ در اﻃﺎق در ﭘﺸﺖ آنﻫﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪ، ﺧﺎﻧﻢ اﻟﯿﻮر ﺑﺎ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ زاﯾﺪاﻟﻮﺻﻔﯽ ﺷﺒﯿﻪ ‫ﮐﻮدﮐﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ آرزوی ﺧﻮد رﺳﯿﺪه اﺳﺖ ﮔﻔﺖ: »ﻣﻦ ﮐﻪ از اول ﮔﻔﺘﻢ، اﯾﻦ ﻣﺮﺗﯿﮑﻪ ﻗﺎﺗﻞ اﺳﺖ.«

‫ﻓﺼﻞ ﺳﯽام - ‫ﭘﻮارو دﺳﺘﺶ را رو ﻣﯽﮐﻨﺪ

‫ﺣﺎل دﯾﮕﺮ دور، دور ﭘﻮارو ﺑﻮد و ﻣﯿﺪان ﻫﻢ در اﺧﺘﯿﺎر او. ﺗﻤﺎم ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ در اﻃﺎق ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻨﺪ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ دﻫﺎن ‫او دوﺧﺘﻪ و ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺳﺨﻨﺎن وی ﺑﻮدﻧﺪ.

‫ﭘﻮارو ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻤﻮل ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺘﯽ از ﻏﺮور و ﺧﻮدﺳﺘﺎﺋﯽ ﻟﺒﺨﻨﺪی زد و ﺷﺮوع ﮐﺮد: »ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺑﯿﺶ از اﯾﻦ ﻣﺮا ‫ﺷﺮﻣﻨﺪه ﻧﻔﺮﻣﺎﺋﯿﺪ، وﻟﯽ ﺧﻮب ﺷﻤﺎ ﻫﻤﻪ ﻣﯽداﻧﯿﺪ ﮐﻪ در اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻮاﻗﻊ ﭼﻘﺪر اﺣﺴﺎس ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﻣﯽﮐﻨﻢ. ﭼﻪ ﮐﺎر ‫ﮐﻨﻢ، دﺳﺖ ﺧﻮدم ﻧﯿﺴﺖ. ﻣﻦ ﻫﻢ ﯾﮑﯽ دﯾﮕﺮ از اﯾﻦ ﭘﯿﺮﻣﺮدﻫﺎی ﻣﻐﺮور و از ﺧﻮد راﺿﯽ ﻣﯽﺑﺎﺷﻢ، وﻟﯽ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل.

‫ﻗﺒﻞ از ﻫﺮ ﭼﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ اﻃﻼﻋﺘﺎن ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ ﮐﻪ ﻣﺎﺟﺮای ﻗﺘﻞ ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ ﯾﮑﯽ از ﺟﺎﻟﺐﺗﺮﯾﻦ و ﻫﯿﺠﺎناﻧﮕﯿﺰﺗﺮﯾﻦ ﻣﻌﻤﺎﻫﺎﯾﯽ ‫ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺣﻞ ﮐﺮده ام. ﭼﺮا؟ ﺑﺮای اﯾﻨﮑﻪ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰی وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ. ﻣﻨﻈﻮرم اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰی ﮐﻪ ‫ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺳﺮﻧﺦ و اﺷﺎره ای ﺑﺮای ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺑﻌﺪی ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻄﻠﻘﺎً وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ. ﺻﺮﻓﺎً ﭼﻬﺎر ﻣﺘﻬﻢ ﮐﻪ ﺑﺪﯾﻬﯽ اﺳﺖ ﯾﮑﯽ از ‫آنﻫﺎ ﻗﺎﺗﻞ ﺑﻮد. وﻟﯽ ﮐﺪام ﯾﮏ؟ و ﻣﻬﻢﺗﺮ از ﻫﻤﻪ ﺑﺎ ﭼﻪ دﻟﯿﻞ و ﻣﺪرﮐﯽ. ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰی ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع را ﺛﺎﺑﺖ ‫ﮐﻨﺪ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ، اﺻﻼ و اﺑﺪا، ﻧﻪ ﮐﺎﻏﺬی، ﻧﻪ ﻣﺪرﮐﯽ، ﻧﻪ ﯾﺎدداﺷﺘﯽ، ﻧﻪ اﺛﺮ اﻧﮕﺸﺘﯽ، ﻫﯿﭽﯽ و ﻫﯿﭽﯽ. ﻓﻘﻂ ﭼﻬﺎر ‫آدم، ﭼﻬﺎر ﻣﻮﺟﻮد زﻧﺪه. ﺗﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰی ﮐﻪ وﺟﻮد داﺷﺖ اﻣﺘﯿﺎزات ﺑﺎزی ﺑﺮﯾﺞ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﺧﻮد ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ‫ﺷﺮوع ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮای ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺑﻌﺪی ﺑﺎﺷﺪ.

‫اﮔﺮ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ از ﻫﻤﺎن اﺑﺘﺪای ﮐﺎر ﻋﻼﻗﻪی زﯾﺎدی ﺑﻪ اﯾﻦ اﻣﺘﯿﺎزات ﻧﺸﺎن ﻣﯽدادم ﮐﻪ ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ ﺑﺎﻋﺚ ‫ﺗﻌﺠﺐ ﻫﻤﻪی ﺷﻤﺎﻫﺎ ﺷﺪه ﺑﻮد. ﺣﺎﻻ ﭼﺮا؟ ﺑﺮای اﯾﻨﮑﻪ اﯾﻦ اﻣﺘﯿﺎزات و ﺑﻪ ﺧﺼﻮص ﻧﺤﻮهی ﻧﻮﺷﺘﻦ آنﻫﺎ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺴﯿﺮ ‫ﺑﺎزی را ﻣﺸﺨﺺ ﻣﯽﮐﺮد ﺑﻠﮑﻪ ﺗﺎ ﺣﺪود زﯾﺎدی ﻫﻢ ﮔﻮﯾﺎی روﺣﯿﻪ و ﻃﺮز ﻓﮑﺮ اﯾﻦ ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ ﺑﻮد. و ﺑﺎﻻﺧﺮه ﻫﻤﯿﻦ ‫اﻣﺘﯿﺎزات ﺑﻮد ﮐﻪ اوﻟﯿﻦ ﻧﮑﺘﻪی ﻣﻬﻢ در ﺣﻞ اﯾﻦ ﻣﻌﻤﺎی ﻏﺎﻣﺾ را در ﺑﺮاﺑﺮ ﭼﺸﻤﺎن ﻣﻦ ﻗﺮار داد. ﺑﻠﻪ، اﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪی ﻣﻬﻢ ‫ﺣﺎﻟﺖ دﺳﺖ ﺳﻮم و اﻣﺘﯿﺎزات ﺑﺎﻻﯾﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ در اﯾﻦ دﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﺼﻮص ﮐﺴﺐ ﺷﺪه ﺑﻮد.

ﺑﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪی اﻣﺘﯿﺎزات، ‫ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪم ﮐﻪ در دﺳﺖ ﺳﻮم از ﺑﺎزی اﯾﻦ ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ، ﺗﯿﻢ ﺑﺮﻧﺪه ﺻﺎﺣﺐ 0051 اﻣﺘﯿﺎز ﺷﺪه اﺳﺖ. ﯾﻌﻨﯽ اﯾﻨﮑﻪ ﺗﻤﺎم ‫اﻣﺘﯿﺎزات را از آن ﺧﻮد ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ اﺻﻄﻼﺣﺎً آن را ﮔﺮﻧﺪ اﺳﻠﻢ ﻣﯽﻧﺎﻣﻨﺪ. آنﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﺎزی ﺑﺮﯾﺞ آﺷﻨﺎﯾﯽ ‫دارﻧﺪ، ﻣﯽداﻧﻨﺪ ﮐﻪ وﻗﺘﯽ دﺳﺘﯽ ﺣﺎﻟﺖ ﮔﺮﻧﺪ اﺳﻠﻢ را ﭘﯿﺪا ﮐﻨﺪ، ﺑﺎزی آن ﻗﺪر ﻣﻬﯿﺞ و دﻗﯿﻖ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎزﯾﮑﻨﺎن ‫ﺟﺰ ﺑﻪ ﺑﺎزی و دﺳﺖ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ دﯾﮕﺮی ﺗﻮﺟﻬﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ و اﺳﺎﺳﺎً ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺧﻮب ﺣﺎﻻ از ﺑﺎزی ‫ﺑﺮﯾﺞ ﻣﯽﮔﺬرﯾﻢ و ﻣﯽروﯾﻢ ﺳﺮاغ ﻣﺴﺌﻠﻪی ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ. ﻋﻠﯽاﻻﺻﻮل ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ را در ﭼﻨﯿﻦ ﺷﺮاﯾﻂ و ‫ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ و ﻧﺎﻣﺘﻌﺎرﻓﯽ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ، ﺑﺎ دو رﯾﺴﮏ ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻄﺮﻧﺎک و ﻗﻮﯾﺎً ﻣﺤﺘﻤﻞ ﻣﻮاﺟﻪ ﺑﻮده اﺳﺖ. اول ‫اﯾﻨﮑﻪ اﻣﮑﺎن داﺷﺖ ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ ﻫﺮ آن ﻓﺮﯾﺎدی از ﮔﻠﻮﯾﺶ ﺧﺎرج ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﻮب ﺑﺪﯾﻬﯽ اﺳﺖ ﮔﻨﺪ ﻗﻀﯿﻪ درﻣﯽآﯾﺪ. دوم ‫اﯾﻨﮑﻪ ﮔﯿﺮم از ﺧﻮشﺷﺎﻧﺴﯽ ﻗﺎﺗﻞ و ﯾﺎ ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻪ اﺳﻤﺶ را ﻣﯽﮔﺬارﯾﺪ، ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﯾﻦ ﻓﺮﯾﺎدی از ﮔﻠﻮﯾﺶ ‫ﺧﺎرج ﻧﻤﯽﺷﺪ. اﻣﺎ اﯾﻦ اﻣﮑﺎن وﺟﻮد داﺷﺖ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ از ﺑﺎزﯾﮑﻨﺎن ﺑﯽﻫﻮا و ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺳﺮش را ﺑﺎﻻ ﻣﯽﮐﺮد و ﻣﺎﺟﺮا را ‫ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺧﻮد ﻣﯽدﯾﺪ.

‫در ﻣﻮرد رﯾﺴﮏ اول ﺑﻪ ﻫﯿﭻ وﺟﻪ ﮐﺎری از دﺳﺖ ﻗﺎﺗﻞ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻧﺒﻮد. او دﺳﺖ ﺑﻪ ﻗﻤﺎر ﺧﻄﺮﻧﺎﮐﯽ زده ﺑﻮد. ﺣﺎﻻ ﯾﺎ ‫ﻣﯽﺷﺪ و ﯾﺎ ﻧﻤﯽﺷﺪ، اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺻﺮﻓﺎً و ﻓﻘﻂ و ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺷﺎﻧﺲ او ﺑﺴﺘﮕﯽ داﺷﺖ. وﻟﯽ در ﻣﻮرد رﯾﺴﮏ دوم ‫وﺿﻌﯿﺖ ﺧﯿﻠﯽ ﻓﺮق ﻣﯽﮐﺮد، ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﯽ ﮐﻪ اﯾﻦ اﻣﮑﺎن وﺟﻮد داﺷﺖ ﮐﻪ ﺧﻄﺮ آن را ﺑﻪ ﻣﯿﺰان ﻓﺎﺣﺸﯽ ﮐﺎﻫﺶ داد.

‫ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﻗﺒﻼً ﻋﺮض ﮐﺮدم، در ﺑﺎزی ﺑﺮﯾﺞ وﻗﺘﯽ ﺑﺎزی ﺑﻪ اوج ﻫﯿﺠﺎن ﻣﯽرﺳﺪ، ﺑﺎزﯾﮑﻨﺎن ﻧﯿﺰ آن ﻗﺪر ﺳﺮﮔﺮم ‫ﺑﺎزی و ﺑﺨﺼﻮص ﺑﺎزی ﺗﯿﻢ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺗﻮﭘﯽ ﻫﻢ ﮐﻨﺎر آنﻫﺎ ﻣﻨﻔﺠﺮ ﺷﻮد، ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ، ‫ﺧﺼﻮﺻﺎً وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺎزی ﺣﺎﻟﺖ ﮔﺮﻧﺪ اﺳﻠﻢ را ﻫﻢ ﭘﯿﺪا ﮐﺮده ﺑﺎﺷﺪ و ﺗﯿﻤﯽ اﺣﺴﺎس ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﯿﺰی ﻧﻤﺎﻧﺪه ﺗﺎ ﺗﯿﻢ ‫ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗﻤﺎم اﻣﺘﯿﺎزات را ﺑﺮای ﺧﻮد ﮐﺴﺐ ﮐﻨﺪ. ﺿﻤﻦ اﯾﻨﮑﻪ ﺗﯿﻢ ﻗﻮیﺗﺮ ﻣﻌﻤﻮﻻً در اﯾﻦ ﻣﻮاﻗﻊ ﺑﺎزی را دوﺑﻞ ﻫﻢ ‫ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ. در ﭼﻨﯿﻦ ﺷﺮاﯾﻄﯽ اﻣﮑﺎن ﻧﺪارد ﺑﺎزﯾﮑﻨﯽ ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﭼﭗ و راﺳﺖ ﺧﻮد ﻧﮕﺎه ﮐﻨﺪ، ﭼﻪ رﺳﺪ ﺑﻪ اﯾﻨﮑﻪ ﺳﺮش ‫را ﺑﺎﻻ آورده و ﺑﻪ اﻃﺮاف ﺧﻮد ﻧﮕﺎه ﮐﻨﺪ. در دﺳﺖ ﺳﻮم ﻫﻢ دﻗﯿﻘﺎً ﻫﻤﯿﻦ ﻗﻀﯿﻪ ﺗﮑﺮار ﻣﯽﺷﻮد و ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ‫ﻣﯽداﻧﯿﺪ در اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻮاﻗﻊ از ﺑﺎزی ﺑﺮﯾﺞ ﻓﻘﻂ ﺳﻪ ﺑﺎزﯾﮑﻦ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ، ﭼﻮن ﯾﮏ ﻧﻔﺮ دﺳﺘﺶ را ﺟﺎ ﻣﯽرود، ﺑﻪ ‫اﯾﻦ ﺻﻮرت ﮐﻪ ورقﻫﺎﯾﺶ را در روی ﻣﯿﺰ رو ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺧﻮد از ﺑﺎزی ﮐﻨﺎره ﻣﯽﮔﯿﺮد و اﯾﻦ ﺷﺮﯾﮏ اوﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ‫اﺳﺘﻔﺎده از ورقﻫﺎی وی ﺑﻪ ﺟﺎی ﻫﺮ دوی آنﻫﺎ ﺑﻪ ﺑﺎزی اداﻣﻪ ﻣﯽدﻫﺪ. ﺣﺎﻻ ﻓﻘﻂ ﺳﻪ ﺑﺎزﯾﮑﻦ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪه ﮐﻪ آنﻫﺎ ‫ﻧﯿﺰ ﺗﻤﺎم ﻫﻮش و ﺣﻮاﺳﺸﺎن ﺑﻪ دﺳﺖ ﺧﻮد و ﺑﺎزی دو ﻧﻔﺮ دﯾﮕﺮ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﺗﯿﻤﯽ ﮐﻪ ﺣﮑﻢﻫﺎی ﺑﯿﺸﺘﺮی دارد ﺳﻌﯽ ‫ﻣﯽﮐﻨﺪ از ﺗﻤﺎم ﮐﺎرتﻫﺎی ﺧﻮد ﺣﺪاﮐﺜﺮ اﺳﺘﻔﺎده را ﺑﺒﺮﻧﺪ و ﺑﺎزﯾﮑﻦ ﺗﯿﻢ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻧﯿﺰ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﻗﻮا ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ آﻧﺠﺎ ‫ﮐﻪ اﻣﮑﺎن دارد ﺑﺮگﻫﺎی ﺑﺮﻧﺪه ی آنﻫﺎ را ﺧﻨﺜﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ.

ﺧﻮب، ﺑﻪ اﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺳﯿﺪم ﮐﻪ اﺣﺘﻤﺎل اﯾﻨﮑﻪ ‫ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ در اﯾﻦ ﻣﻮاﻗﻊ و در ﺣﯿﻦ دﺳﺖ ﺳﻮم ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﯿﺪه ﺑﺎﺷﺪ ﺧﯿﻠﯽ زﯾﺎد اﺳﺖ. و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﻮد ﮐﻪ ‫ﻣﺮا ﺗﺮﻏﯿﺐ ﻧﻤﻮد ﺗﺎ از ﻫﻤﯿﻦ راه و از اﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺧﻮد را ﺷﺮوع و ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﺑﺮوم. ﻣﻊ اﻟﻮﺻﻒ ﺑﺮای ﺷﺮوع ‫ﻻزم ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﺤﻮه و ﺟﺮﯾﺎن ﺑﺎزی در دﺳﺖ ﺳﻮم را ﻣﺠﺪداً ﺑﺎزﺳﺎزی و ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﺎً دﻗﯿﻘﺎً ﺑﺮرﺳﯽ ﻧﻤﺎﯾﻢ. و ﻃﻮﻟﯽ ﻧﮑﺸﯿﺪ ‫ﮐﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪم ﮐﺴﯽ ﮐﻪ در اﯾﻦ دﺳﺖ ﺑﺨﺼﻮص ﺟﺎ رﻓﺘﻪ، دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ ﺑﻮده اﺳﺖ. اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺳﭙﺮدم ‫و ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﺎً ﺑﺮ آن ﺷﺪم ﺗﺎ ﻣﺎﺟﺮا را از ﺟﻨﺒﻪﻫﺎی رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﺮرﺳﯽ و ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮار دﻫﻢ. اﺟﺮای اﯾﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ‫ﻣﺴﺘﻠﺰم آﺷﻨﺎﯾﯽ و اﻃﻼع دﻗﯿﻖ از روﺣﯿﺎت و ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت ﻓﺮدی ﺗﮏ ﺗﮏ اﯾﻦ ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ ﺑﻮد.

‫از ﺑﯿﻦ اﯾﻦ ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ، ﺗﻨﻬﺎ ﺧﺎﻧﻢ ﻟﻮرﯾﻤﺮ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﻓﮑﺮ و اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ ﻧﻔﺲ اﯾﻦ را داﺷﺖ ﮐﻪ ﺟﻨﺎﯾﺘﯽ ‫را ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ وﺟﻪ اﻧﺠﺎم دﻫﺪ، وﻟﯽ ﻧﻪ در ﻣﻮرد ﻗﺘﻞ ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ. ﭼﺮا؟ ﭼﻮن ﺧﺎﻧﻢ ﻟﻮرﯾﻤﺮ آدﻣﯽ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ و ﺑﺪون ‫ﻓﮑﺮ ﻗﺒﻠﯽ و ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﯾﮏ اﺣﺴﺎس ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ اﻗﺪام ﺑﻪ ﺟﻨﺎﯾﺖ ﻧﻤﺎﯾﺪ. ﻣﻌﻬﺬا رﻓﺘﺎر و ﮐﺮدار و ﺑﺨﺼﻮص ﺑﺮﺧﻮرد اﯾﻦ ‫ﺧﺎﻧﻢ در اوﻟﯿﻦ ﻣﻼﻗﺎت ﭘﺲ از ﺟﻨﺎﯾﺖ، ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪای ﺑﻮد ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﻣﺮا ﻫﻢ ﺗﺎ ﺣﺪود زﯾﺎدی ﻣﺸﮑﻮک ﻧﻤﻮد، ﭼﻮن از ‫رﻓﺘﺎر و ﻧﺤﻮهی ﺑﺮﺧﻮردﺷﺎن ﭼﻨﯿﻦ اﺳﺘﻨﺒﺎط ﻣﯽﺷﺪ ﮐﻪ ﯾﺎ ﺧﻮد اﯾﺸﺎن ﻣﺮﺗﮑﺐ اﯾﻦ ﺟﻨﺎﯾﺖ ﺷﺪه و ﯾﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﺣﺪاﻗﻞ از ‫ﻫﻮﯾﺖ ﻗﺎﺗﻞ اﻃﻼع دارد.

اﻟﺒﺘﻪ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ دﯾﮕﺮ، ﯾﻌﻨﯽ ﺳﺮﮔﺮد دﺳﭙﺎرد، دوﺷﯿﺰه آن ﻣﺮدﯾﺚ و دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ ﻧﯿﺰ ﻫﺮ ﯾﮏ ﺑﻪ ‫ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﻣﺮﺗﮑﺐ اﯾﻦ ﺟﻨﺎﯾﺖ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ ﻫﺮ ﯾﮏ از آنﻫﺎ ﻧﯿﺰ اﻧﮕﯿﺰه ی ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺮای از ﺑﯿﻦ ﺑﺮدن ‫ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ داﺷﺘﻨﺪ. ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻮرد ﻣﺮا واداﺷﺖ ﮐﻪ دوﻣﯿﻦ آزﻣﺎﯾﺶ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪی اﺟﺮا ﺑﮕﺬارم. در اﯾﻦ ﻣﻮﻗﻊ از ﻓﺮد ‫ﻓﺮد اﯾﻦ ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻓﺸﺎر ﺑﻪ ﻣﻐﺰﺷﺎن، ﻫﺮ ﭼﯿﺰی را ﮐﻪ از اﻃﺎق ﭘﺬﯾﺮاﯾﯽ ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ ﺑﻪ ﯾﺎد ﻣﯽآورﻧﺪ ﺑﺮای ‫ﻣﻦ ﺑﺎزﮔﻮ ﮐﻨﻨﺪ. ﺑﺎ اﯾﻦ ﮐﺎر، ﺑﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﺑﺴﯿﺎر ذﯾﻘﯿﻤﺘﯽ دﺳﺖ ﯾﺎﻓﺘﻢ. اول از ﻫﻤﻪ از دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ ﺷﺮوع ﮐﺮدم، ﭼﻮن ‫ﺑﻪ ﻧﻈﺮم آﻣﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻪ اﯾﻦ دﺷﻨﻪی ﺑﺨﺼﻮص ﺗﻮﺟﻪ ﮐﺮده و ﺑﻬﺘﺮ از دﯾﮕﺮان ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﯾﺎد ﺑﯿﺎورد، ‫ﻫﻤﯿﻦ آﻗﺎی دﮐﺘﺮ ﺑﻮد.

ﻣﻄﻤﺌﻨﺎً ﺷﻤﺎ ﻧﯿﺰ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪه اﯾﺪ ﮐﻪ دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ اﺻﻮﻻً از آن آدمﻫﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ‫و ﻫﻤﻪ ﮐﺲ ﺗﻮﺟﻪ دارد، ﺑﻪ ﻗﻮل ﻣﻌﺮوف از آن ﻣﺮدﻫﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﺸﻤﺸﺎن داﯾﻢ ﻣﯽدود. وﻟﯽ ﺟﺎﻟﺐ اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ‫اﯾﻦ آدم دﻗﯿﻖ و ﻧﻈﺎرهﮔﺮ، ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰی از ﺑﺎزی ﺑﺮﯾﺞ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﻤﯽآورد. ﮔﻮ اﯾﻨﮑﻪ ﺧﻮد ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺷﺨﺼﻪ ‫اﻧﺘﻈﺎر دﯾﮕﺮی ﻧﺪاﺷﺘﻢ، زﯾﺮا اﯾﻦ ﻓﺮاﻣﻮﺷﯽ ﻣﻄﻠﻘﯽ ﮐﻪ او در زﻣﯿﻨﻪی ﺑﺎزی ﺑﺮﯾﺞ داﺷﺖ، ﺣﻘﯿﻘﺖ دﯾﮕﺮی را ﻣﻄﺮح ‫ﻣﯽﻧﻤﻮد ﮐﻪ ﻣﺮا ﻗﻮﯾﺎً ﺑﻪ ﻓﮑﺮ واداﺷﺖ، و آن اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺑﺎزی ﺑﺮﯾﺞ، ﻣﻮﺿﻮع ﺧﺎﺻﯽ ﭼﻨﺎن ﻓﮑﺮ و ذﮐﺮ او را ‫ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﺸﻐﻮل ﮐﺮده ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﺑﻪ ﭼﯿﺰی و ﯾﺎ ﮐﺴﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. و در اﯾﻨﺠﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎز ﻫﻢ ‫اﺣﺴﺎس ﮐﺮدم ﻋﻘﺮﺑﻪ ﻗﺪری ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻃﺮف دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ ﻣﺘﻤﺎﯾﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ. وﻟﯽ ﺑﺮﻋﮑﺲ در ﻣﻮرد ﺧﺎﻧﻢ ﻟﻮرﯾﻤﺮ، ‫ﺣﺎﻓﻈﻪی اﯾﻦ زن در ﯾﺎدآوری ﺑﺎزی ﺑﺮﯾﺞ و ﻟﺤﻈﺎت آن ﺑﺎور ﻧﮑﺮدﻧﯽ و ﺧﺎرق اﻟﻌﺎده ﺑﻮد، ﻣﻮردی ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ‫ﻧﯿﺎورد. اﯾﻦ ﺣﺎﻓﻈﻪی ﻗﻮی و ﯾﺎدآوری ﺗﻤﺎم ﻟﺤﻈﺎت و ﺟﺰﺋﯿﺎت ﺑﺎزی ﺑﺮﯾﺞ ﺣﺎﮐﯽ از آن ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﻟﻮرﯾﻤﺮ ﺑﻪ ‫ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ دﯾﮕﺮی ﺗﻮﺟﻪ ﻧﺪاﺷﺘﻪ و ﺻﺮﻓﺎً ﻏﺮق در ﺑﺎزی و ﺗﻤﺎم ﻫﻮش و ﺣﻮاﺳﺶ ﻧﯿﺰ ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ در ﺑﺎزی ﺧﻮد و ﺳﺎﯾﺮ ‫ﺑﺎزﯾﮑﻨﺎن ﺑﻮده اﺳﺖ.

ﺑﺪﯾﻬﯽ اﺳﺖ در ﻟﺤﻈﻪای ﻫﻢ ﮐﻪ ﺟﻨﺎﯾﺖ ﺻﻮرت ﻣﯽﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﺑﻪ اﻃﺮاف ﺧﻮد ‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺎ وﺻﻒ اﯾﻦ، ﺷﺎﯾﺪ ﺧﻮد ﺧﺎﻧﻢ ﻟﻮرﯾﻤﺮ ﻧﻤﯽداﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﭼﻪ ﻣﻮرد ﻣﻬﻤﯽ را ﺑﻪ اﻃﻼع ﻣﻦ ‫رﺳﺎﻧﯿﺪ، زﯾﺮا ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﮔﻔﺘﻪﻫﺎی ﺧﺎﻧﻢ ﻟﻮرﯾﻤﺮ، ﻓﻬﻤﯿﺪم اﯾﻦ دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ ﺑﻮده ﮐﻪ ﮔﺮﻧﺪ اﺳﻠﻢ را اﻋﻼم ﻣﯽﮐﻨﺪ )ﮐﻪ از ‫ﻧﻈﺮ ﺧﺎﻧﻢ ﻟﻮرﯾﻤﺮ ﺷﺮﯾﮏ دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ در دﺳﺖ ﺳﻮم، ﮐﺎﻣﻼً ﺑﯽاﻧﺼﺎﻓﯽ ﺑﻮد( و ﻣﺠﺪداً اﯾﻦ دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺟﺎ ‫ﻣﯽرود و دﺳﺘﺶ را رو ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺷﺮﯾﮑﺶ ﯾﻌﻨﯽ ﺧﺎﻧﻢ ﻟﻮرﯾﻤﺮ ﺑﻪ ﺟﺎی ﻫﺮ دوی آنﻫﺎ ﺑﺎزی ﮐﻨﺪ.

‫ﺑﻌﺪ از اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻣﯽرﺳﯿﻢ ﺑﻪ آزﻣﺎﯾﺶ ﺳﻮم ﮐﻪ ﻣﻦ و ﺑﺎزرس ﺑﺘﻞ ﻣﺸﺘﺮﮐﺎً اﻧﺠﺎم دادﯾﻢ و اﻃﻼﻋﺎت زﯾﺎدی ﻫﻢ ﺑﻪ ‫دﺳﺖ آوردﯾﻢ، و آن ﺗﺤﻘﯿﻖ در ﺳﻮاﺑﻖ ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ و آﮔﺎﻫﯽ از ﺟﻨﺎﯾﺎﺗﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺘﺪﻫﺎی ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده، ‫ﮐﻢ و ﺑﯿﺶ وﺟﻪ ﺗﺸﺎﺑﻬﯽ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ داﺷﺘﻨﺪ. در اﯾﻨﺠﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﻣﻮﻓﻘﯿﺖﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در اﯾﻦ ﻣﻮرد ﺑﺨﺼﻮص ‫داﺷﺘﯿﻢ، ﺻﺮﻓﺎً ﻣﺪﯾﻮن زﺣﻤﺎت و ﺗﻼش ﺳﺮﮐﺎر ﺑﺎزرس ﺑﺘﻞ، ﺧﺎﻧﻢ اﻟﯿﻮر و ﺟﻨﺎب ﺳﺮﻫﻨﮓ رﯾﺲ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.

 وﻟﯽ ‫ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﺎً وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻧﺘﺎﯾﺞ اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت را ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ، دوﺳﺖ ﻋﺰیزم ﺑﺘﻞ ﺗﺎ ﺣﺪودی ﻧﺎراﺿﯽ و ﻧﺎراﺣﺖ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ‫ﻣﯽرﺳﯿﺪ، ﭼﻮن ﺑﻪ ﻋﻘﯿﺪه ی وی ﻫﯿﭻ وﺟﻪ ﺗﺸﺎﺑﻬﯽ ﺑﯿﻦ اﯾﻦ ﺟﻨﺎﯾﺎﺗﯽ ﮐﻪ در ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده ﺑﻮد ﺑﺎ ﻗﺘﻞ ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ ‫وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ. در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ وﺟﻪ اﯾﻦ ﻃﻮر ﻧﺒﻮد و اﮔﺮ ﺧﻮب ﺑﻨﮕﺮﯾﻢ ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ اﺗﻔﺎﻗﺎً ﺑﺮﻋﮑﺲ ﺷﺒﺎﻫﺎﺗﯽ ‫ﺣﺘﻤﺎً وﺟﻮد دارد. ﺑﻪ ﺧﺼﻮص در ﻣﻮرد ﺟﻨﺎﯾﺖ آﻗﺎ و ﺧﺎﻧﻢ ﮐﺮاداک ﮐﻪ از اﺗﻬﺎﻣﺎت دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ، زﯾﺮا ‫ﺻﺮف ﻧﻈﺮ از ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ و ﻣﺘﺪ ﺟﻨﺎﯾﺖ و ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان آﻟﺖ ﻗﺘﺎﻟﻪ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ، از ﻧﻘﻄﻪ ﻧﻈﺮ ‫رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﻫﯿﭻ ﺗﻔﺎوﺗﯽ ﺑﯿﻦ اﯾﻦ دو ﺟﻨﺎﯾﺖ و ﺟﻨﺎﯾﺖ ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ وﺟﻮد ﻧﺪارد و در ﯾﮏ ﻣﻮرد ﺟﻨﺎﯾﺖ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ‫ﻓﺮﭼﻪی آﻟﻮده ﺻﻮرت ﻣﯽﮔﯿﺮد و در ﻣﻮرد دﯾﮕﺮ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از واﮐﺴﻦ ﺗﯿﻔﻮﺋﯿﺪ آﻟﻮده و در ﻣﻮرد آﺧﺮ ﺑﺎ دﺷﻨﻪای ‫ﺑﺎرﯾﮏ و ﺗﯿﺰ.

وﻟﯽ ﺧﻮب ﮐﻪ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﻢ، ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ اﻧﮕﯿﺰه ﺟﻨﺎﯾﺖ در ﻫﺮ ﺳﻪ ﻣﻮرد دﻗﯿﻘﺎً ﻣﺸﺎﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ‫ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ، ﻧﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻣﺎﻟﯽ ﻣﻄﺮح ﺑﻮده و ﻧﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺣﺴﺎدت و ﯾﺎ ﻧﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪ رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺑﻬﺘﺮ و ﺑﺎﻻﺗﺮی. در اﯾﻦ ‫ﻣﺎﺟﺮا ﺑﺎ ﻗﺎﺗﻠﯽ ﻣﻮاﺟﻪ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﺴﺘﺎﺻﻞ و درﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ، اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﺑﻦﺑﺴﺖ ﺧﻄﺮﻧﺎﮐﯽ رﺳﯿﺪه و اﮔﺮ ‫ﻣﻬﺎﺟﻤﯿﻦ ﺧﻮد را ﻧﮑﺸﺪ و از ﺑﯿﻦ ﻧﺒﺮد، راه ﻓﺮاری ﻧﺨﻮاﻫﺪ داﺷﺖ و ﺑﺮای ﻫﻤﯿﺸﻪ از ﺑﯿﻦ ﺧﻮاﻫﺪ رﻓﺖ. در اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ‫ﮐﻪ ﺑﯽﻣﻬﺎﺑﺎ وارد ﻋﻤﻞ ﻣﯽﺷﻮد و از ﻫﺮ ﭼﯿﺰی ﮐﻪ در اﺧﺘﯿﺎرش ﻫﺴﺖ ﺑﺮای از ﺑﯿﻦ ﺑﺮدن ﻣﻮاﻧﻊ زﻧﺪﮔﯿﺶ اﺳﺘﻔﺎده ‫ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد و ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﺎً ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﻧﺴﺮد دﺳﺖ و ﺻﻮرﺗﺶ را ﻫﻢ ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ و اﻧﮕﺎر ﻧﻪ اﻧﮕﺎر ﮐﻪ اﺗﻔﺎﻗﯽ اﻓﺘﺎده اﺳﺖ. از ‫ﻗﺪﯾﻢ ﮔﻔﺘﻪاﻧﺪ ﮐﻪ آدمﻫﺎ را ﺳﺮ ﻗﻤﺎر ﻣﯽﺗﻮان ﺷﻨﺎﺧﺖ و ﺣﺎﻻ اﮔﺮ ﺧﻮب دﻗﺖ ﮐﻨﯿﺪ ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﺪ ﮐﻪ دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ در ‫ﺑﺎزی ﺑﺮﯾﺞ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦ روﺣﯿﻪ را دارد و ﺑﺎ ﺑﻠﻮفﻫﺎی ﺳﻨﮕﯿﻦ ﮐﻪ ﻣﺮﺗﺐ ﻣﯽزﻧﺪ ﺳﻌﯽ دارد ﺗﻤﺎم ﻣﻮاﻧﻊ را از ﺳﺮ راه ‫ﺧﻮد ﺑﺮدارد و ﺑﺎزی را ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﺧﻮد ﺗﻤﺎم ﮐﻨﺪ. ﺑﺮای دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ ﺗﻔﺎوﺗﯽ ﺑﯿﻦ زﻧﺪﮔﯽ و ﺑﺎزی ﺑﺮﯾﺞ ﻧﻤﯽﺑﺎﺷﺪ و در ﻫﺮ ‫دو ﻣﻮرد ﺑﺎﯾﺪ از ﮐﺎر ﻧﻤﺎﯾﺶ ﺑﺴﺎزد و از ﻣﻮﻗﻌﯿﺖﻫﺎﯾﺶ ﻧﻬﺎﯾﺖ اﺳﺘﻔﺎده را ﺑﺒﺮد و ﻫﻤﯿﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ در ﯾﮏ ﻓﺮﺻﺖ ‫ﻣﻨﺎﺳﺐ ﭼﻨﺪ ﺛﺎﻧﯿﻪای ﺑﺎ ﻣﻬﺎرت و ﺧﻮﻧﺴﺮدی ذاﺗﯽ ﺑﺎ ﯾﮏ ﺿﺮﺑﻪ ﮐﺎری ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ را ﻣﯽدﻫﺪ و ﺧﯿﺎل ﺧﻮدش را ‫ﺑﺮای ﻫﻤﯿﺸﻪ راﺣﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ.

‫ﺣﺎﻻ... ﺣﺎﻻ درﺳﺖ در ﻣﻮﻗﻌﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﺑﻪ ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺳﯿﺪه و ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﺪه ﺑﻮدم ﮐﻪ ﻗﺎﺗﻞ ﺟﺰ دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ ﮐﺲ ‫دﯾﮕﺮی ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺧﺎﻧﻢ ﻟﻮرﯾﻤﺮ ﻣﺮا ﻓﺮاﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ و ﺑﺎ دروغﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺳﺮ ﻫﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ ‫ﺑﻘﺒﻮﻻﻧﺪ ﺷﺨﺺ اﯾﺸﺎن ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ را ﮐﺸﺘﻪ اﺳﺖ. ﺑﺎور ﮐﻨﯿﺪ ﭼﯿﺰی ﻧﻤﺎﻧﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﺣﺮفﻫﺎی او را ﺑﺎور ﮐﻨﻢ، ﻧﻤﯽداﻧﻢ ‫ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺮای ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ واﻗﻌﺎً ﺑﺎور ﮐﺮدم. وﻟﯽ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ ﺳﻠﻮلﻫﺎی ﺧﺎﮐﺴﺘﺮی ﻣﻦ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ اﻓﺘﺎدﻧﺪ و ﺑﺎ ‫ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ ﮐﻪ در ﺟﺎ اﻧﺠﺎم دادﻧﺪ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﺨﯿﺮ، اﯾﻨﻄﻮر ﻧﯿﺴﺖ و ﺧﺎﻧﻢ اﻟﯿﻮر ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ را ﮐﺸﺘﻪ ‫ﺑﺎﺷﺪ.

‫وﻟﯽ ﺑﺪﺑﺨﺘﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ اﺷﺎره ﮐﺮد ﮐﻪ ﻣﺮا ﺑﯿﺶ از ﭘﯿﺶ ﮔﯿﺞ و ﻣﻨﮓ ﻧﻤﻮد.

‫اﯾﺸﺎن ﺑﺎ اﻃﻤﯿﻨﺎن راﺳﺨﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﺧﻮدﺷﺎن دﯾﺪهاﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ را ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﺎﻧﯿﺪه اﺳﺖ ‫و اﯾﻦ ﺷﺨﺺ ﮐﺴﯽ ﺟﺰ دوﺷﯿﺰه آن ﻣﺮدﯾﺚ ﻧﺒﻮد.

‫وﻟﯽ ﺑﺎﻻﺧﺮه اﻣﺮوز ﺻﺒﺢ ﮐﻪ داﺧﻞ اﻃﺎق ﺧﻮاب ﺧﺎﻧﻢ ﻟﻮرﯾﻤﺮ ﺷﺪم و ﺑﺮ ﺑﺎﻟﯿﻨﺸﺎن اﯾﺴﺘﺎدم، ﻧﺎﮔﻬﺎن ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪم ﺑﻠﻪ، ‫درﺳﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ راﺳﺖ ﻣﯽﮔﻔﺘﻢ، وﻟﯽ او ﻫﻢ واﻗﻌﺎً آن ﻣﺮدﯾﺚ را دﯾﺪه ﺑﻮد.

‫آن ﻣﺮدﯾﺚ ﺑﻪ ﻃﺮف ﺷﻮﻣﯿﻨﻪ ﻣﯽرﻓﺘﻪ، وﻟﯽ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻻی ﺳﺮ ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ ﻣﯽرﺳﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ ﻣﺮده.

‫روی او ﺧﻢ ﻣﯽﺷﻮد و دﺳﺘﺶ را دراز ﮐﺮده و دﺳﺘﻪی ﻣﺮﺻﻊ دﺷﻨﻪ را ﮐﻪ در ﻗﻠﺐ او ﻓﺮو رﻓﺘﻪ ﺑﻮده ﻟﻤﺲ ﻣﯽﮐﻨﺪ.

‫دﻫﺎﻧﺶ را ﻣﯽﮔﺸﺎﯾﺪ ﺗﺎ ﻓﺮﯾﺎدی ﺑﮑﺸﺪ و ﯾﺎ ﺣﺮﻓﯽ ﺑﺰﻧﺪ، وﻟﯽ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﯾﺎد ﺣﺮفﻫﺎی ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ در ﺳﺮ ﻣﯿﺰ ﺷﺎم ﻣﯽاﻓﺘﺪ و ‫ﻓﺮﯾﺎد و ﯾﺎ ﺣﺮﻓﺶ را ﻗﻮرت ﻣﯽدﻫﺪ و ﭘﯿﺶ ﺧﻮد ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﭼﻪ، ﺑﻪ درک ﮐﻪ ﻣﺮد. وﻟﯽ از ﻃﺮﻓﯽ آن ﻣﺮدﯾﺚ ‫ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ ﺳﻮاﺑﻖ ﻫﻤﻪ را دارد، ﻣﻨﺠﻤﻠﻪ ﺧﻮد او، و ﭘﯿﺶ ﺧﻮد ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮده ﮐﻪ ﻻﺑﺪ اﯾﻦ ﺳﻮاﺑﻖ در ‫ﺟﺎﺋﯽ در ﺧﺎﻧﻪاش ﭘﻨﻬﺎن اﺳﺖ، ﻟﺬا اﮔﺮ ﺑﻘﯿﻪ ﻧﻔﻬﻤﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﯿﺪه، ﺑﺪون ﺷﮏ ﯾﻘﻪی او را ﺧﻮاﻫﻨﺪ ‫ﮔﺮﻓﺖ و او را ﻣﺘﻬﻢ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮐﺮد، و ﺑﺎ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺑﻪ ﺳﻮاﺑﻖ ﻫﻢ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ آن ﻣﺮدﯾﺚ دﻻﯾﻞ ﻗﻮی ‫ﺑﺮای ﮐﺸﺘﻦ ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ داﺷﺘﻪ، ﻟﺬا ﺑﺪون آﻧﮑﻪ ﺣﺮﻓﯽ ﺑﻪ زﺑﺎن ﺑﯿﺎورد و ﯾﺎ ﺻﺪاﯾﯽ از ﮔﻠﻮﯾﺶ ﺧﺎرج ﮐﻨﺪ، ﺗﺮﺳﺎن و ﻟﺮزان ‫ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﯿﺰ ﺑﺎزی ﺑﺮﻣﯽﮔﺮدد و ﺳﺮ ﺟﺎﯾﺶ ﻣﯽﻧﺸﯿﻨﺪ.

‫ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺴﺎب، ﺧﺎﻧﻢ ﻟﻮرﯾﻤﺮ ﺣﻖ داﺷﺖ ﮐﻪ آن ﻣﺮدﯾﺚ را ﻗﺎﺗﻞ ﺑﻨﺎﻣﺪ، ﺑﺮای اﯾﻨﮑﻪ ﻣﻨﻈﺮه ای ﮐﻪ او دﯾﺪ، ﺑﺮای ﻫﺮ ‫ﮐﺲ دﯾﮕﺮی ﻫﻢ اﯾﻦ ﺷﮏ و ﺷﺒﻬﻪ را ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽآورد، وﻟﯽ ﺧﻮب، ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻢ، آن ﻣﺮدﯾﺚ وﻗﺘﯽ ﺑﺎﻻی ‫ﺳﺮ ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ ﻣﯽرﺳﺪ ﮐﻪ ﮐﺎر از ﮐﺎر ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮده، وﻟﯽ ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﮑﻨﯿﻢ ﮐﻪ اﮔﺮ دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ ﻣﺎﺟﺮا را ﻃﻮری ﺗﺮﺗﯿﺐ ‫داده ﺑﻮد ﮐﻪ در اﯾﻦ دﺳﺖ ﺟﺎ ﻧﻤﯽرﻓﺖ و ﺑﻪ ﺑﺎزی اداﻣﻪ ﻣﯽداد، ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل ﻗﻮی ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﯿﻢ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع را ‫ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﯿﻢ. اﻟﺒﺘﻪ ﺣﺘﯽ در اﯾﻦ ﺻﻮرت ﻫﻢ ﻣﯽﺷﺪ ﮐﺎرﻫﺎﯾﯽ ﮐﺮد، ﺣﺎﻻ ﺑﺎ ﺑﻠﻮف زدن و ﮐﺎرﻫﺎی دﯾﮕﺮ، وﻟﯽ ﺧﻮب ﺑﻪ ‫اﯾﻦ ﺳﺎدﮔﯽﻫﺎ ﻫﻢ ﻧﻤﯽﺑﻮد.

‫وﻟﯽ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻣﻌﻠﻮم اﺳﺖ، او در اداﻣﻪ ﺑﺎزی ﻇﺎﻫﺮاً ﺗﺎ ﺣﺪودی ﻋﺼﺒﯽ ﺑﻮده و ﺑﻠﻮفﻫﺎی ﺑﯿﺨﻮدی ﻣﯽزﻧﺪ و ﺑﺎ ‫ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ورقﻫﺎی ﺿﻌﯿﻔﯽ ﻫﻢ ﮐﻪ داﺷﺘﻪ اﻣﺘﯿﺎزات زﯾﺎدی را از دﺳﺖ ﻣﯽدﻫﺪ. آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻣﺴﻠﻢ اﺳﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ‫دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ ﺑﻌﺪ از اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮا در ﻧﺎراﺣﺘﯽ و اﺿﻄﺮاﺑﯽ ﻋﻤﯿﻖ و داﺋﻤﯽ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﯽﺑﺮده، ﺑﻪ ﺧﺼﻮص از اﯾﻨﮑﻪ ‫ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﺑﺎزرس ﺑﺘﻞ ول ﮐﻦ ﻗﻀﯿﻪ ﻧﯿﺴﺖ و ﻟﺤﻈﻪای ﻫﻢ آرام ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﻧﺸﺴﺖ.

او ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﻣﯽﮐﺮد ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮا ‫ﺣﺎﻻ ﺣﺎﻻﻫﺎ اداﻣﻪ ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ و از اﯾﻦ واﻫﻤﻪ داﺷﺖ ﮐﻪ ﻣﺒﺎدا ﭘﻠﯿﺲﻫﺎ در اداﻣﻪی ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺗﺸﺎن ﺷﺎﻧﺴﯽ ﺑﻪ ﻣﻮاردی ‫ﺑﺮﺑﺨﻮرﻧﺪ ﮐﻪ ﺟﻨﺎﯾﺎت ﻗﺒﻠﯽ وی را ﺑﺮﻣﻼ ﮐﻨﺪ. ﻟﺬا ﺑﻪ اﯾﻦ ﻓﮑﺮ اﻓﺘﺎد ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﺮﯾﻘﯽ ﻣﺎﺟﺮا را ﺳﺮﯾﻌﺎً ﺧﺎﺗﻤﻪ دﻫﺪ ﺗﺎ ‫اﺳﮑﺎﺗﻠﻨﺪﯾﺎرد ﻧﯿﺰ دﺳﺖ از ﺗﻌﻘﯿﺐ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺮدارد. ﺑﺮای اﯾﻦ ﮐﺎر ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﯾﮏ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ داﺷﺖ ﺗﺎ ﺑﺎ دﺳﯿﺴﻪای ﻣﺎﻫﺮاﻧﻪ ‫ﻃﻮری واﻧﻤﻮد ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻗﺎﺗﻞ ﻫﻤﯿﻦ ﺷﺨﺺ ﺑﻮده.

ﺑﺪﯾﻬﯽ اﺳﺖ در ﺻﻮرت ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﺑﺮای ﻫﻤﯿﺸﻪ از ﺷﺮ ﭘﻠﯿﺲ و ‫اﺳﮑﺎﺗﻠﻨﺪﯾﺎرد راﺣﺖ ﻣﯽﺷﺪ. ﺑﺎ ﻧﺒﻮﻏﯽ ﮐﻪ در اﯾﻦ زﻣﯿﻨﻪﻫﺎ داﺷﺖ، ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﻟﻮرﯾﻤﺮ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ‫ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. او ﯾﮏ ﭘﺰﺷﮏ ﺣﺎذق ﺑﻮد و ﺑﺎ ﭼﺸﻢﻫﺎی ﺗﯿﺰﺑﯿﻨﯽ ﮐﻪ داﺷﺖ از ﻣﺪتﻫﺎ ﻗﺒﻞ ﭘﯽ ﺑﺮده ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﻟﻮرﯾﻤﺮ ‫دﭼﺎر ﻣﺮض ﺻﻌﺐاﻟﻌﻼﺟﯽ ﺑﻮده و ﻣﺪت زﯾﺎدی ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎن ﻋﻤﺮش ﻧﻤﺎﻧﺪه اﺳﺖ. ﺑﺪﯾﻬﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮدﮐﺸﯽ ﺑﯿﻦ اﯾﻦ

‫ﮔﻮﻧﻪ از ﺑﯿﻤﺎران ﺑﻪ ﮐﺮات ﺳﺎﺑﻘﻪ داﺷﺘﻪ، ﻣﻬﻤﺘﺮ از ﻫﻤﻪ اﯾﻨﮑﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﻢ ﺑﻪ راﺣﺘﯽ آن را ﻗﺒﻮل ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻮل ‫ﻫﻤﻪ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮔﻔﺖ ﺧﺪا ﺑﯿﺎﻣﺮز ﺧﯿﻠﯽ درد ﻣﯽﮐﺸﯿﺪ، ﺧﻮدش را راﺣﺖ ﮐﺮد و ﭼﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﮐﻪ در ﺣﯿﻦ ﺧﻮدﮐﺸﯽ ﺑﻪ ‫اﯾﻦ ﺟﻨﺎﯾﺖ اﻋﺘﺮاف ﮐﺮد.

‫در اﺟﺮای اﯾﻦ ﻧﻘﺸﻪ، ﺑﺎ ﻫﺮ ﮐﻠﮑﯽ ﮐﻪ ﺷﺪه دﺳﺘﺨﻄﯽ از ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎی ﺧﺎﻧﻢ ﻟﻮرﯾﻤﺮ را ﺑﻪ ﭼﻨﮓ ﻣﯽآورد و ﺑﺎ ﺗﻤﺮﯾﻦ و ‫ﻣﻬﺎرت، ﺧﻂ او را دﻗﯿﻘﺎً ﺟﻌﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺳﻪ ﻧﺎﻣﻪی ﮐﺬاﺋﯽ را ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ و ﺑﻪ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﺑﺎﻗﯿﻤﺎﻧﺪه، ﻣﻨﺠﻤﻠﻪ ﺧﻮدش ﭘﺴﺖ ‫ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﺎً ﺻﺒﺢ زود ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺘﯽ ﻧﮕﺮان و آﺷﻔﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﺰل ﺧﺎﻧﻢ ﻟﻮرﯾﻤﺮ ﻣﯽآﯾﺪ و آن ﺳﯿﺎهﺑﺎزی را راه ﻣﯽاﻧﺪازد.

‫اﻟﺒﺘﻪ ﻗﺒﻼً ﻫﻢ ﺑﻪ ﮐﻠﻔﺘﺶ ﺳﭙﺮده ﮐﻪ ﻣﺮاﺗﺐ را ﺑﻪ اﻃﻼع ﺑﺎزرس ﺑﺘﻞ در اﺳﮑﺎﺗﻠﻨﺪﯾﺎرد ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ. ﺧﻮب، ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﻪ ‫آرزوﯾﺶ ﻣﯽرﺳﺪ و در اﻃﺎق ﺧﻮاب ﺧﺎﻧﻢ ﻟﻮرﯾﻤﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ و ﺑﻘﯿﻪ ﻧﻘﺸﻪاش را ﻫﻢ ﺑﺎ ﻣﻬﺎرت اﻧﺠﺎم ﻣﯽدﻫﺪ.

‫دﻗﺎﯾﻘﯽ ﺑﻌﺪ ﭘﺰﺷﮏ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﻫﻢ ﺳﺮ ﻣﯽرﺳﺪ و دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ ﺑﺎ داﺳﺘﺎﻧﯽ ﮐﻪ از ﻗﺒﻞ آﻣﺎده ﮐﺮده، ﻧﺘﯿﺠﻪ اﻗﺪاﻣﺎت و ‫ﮐﻤﮏﻫﺎی اوﻟﯿﻪ و ﺗﻨﻔﺲ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ را ﮐﻪ ﺑﯽﻧﺘﯿﺠﻪ ﺑﻮده، ﺑﻪ اﻃﻼع ﭘﺰﺷﮏ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﻣﯽرﺳﺎﻧﺪ و اﯾﺸﺎن ﻫﻢ ﺗﺎﺋﯿﺪ ‫ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، و ﺑﺎﻻﺧﺮه ﻗﻀﯿﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺷﯽ و ﺧﻮﺑﯽ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﯽرﺳﺪ.

‫ﯾﮑﯽ دﯾﮕﺮ از ﺑﺪﺷﺎﻧﺴﯽﻫﺎی دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ، ﻫﻤﯿﻦ آﺧﺮﯾﻦ ﺗﻠﻔﻨﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ در ﺣﻀﻮر ﺑﺎزرس ﺑﺘﻞ ﺑﻪ او ﮐﺮدم و از او ‫ﭘﺮﺳﯿﺪم ﮐﻪ آﯾﺎ ﺑﺎ دﺳﺘﺨﻂ ﺧﺎﻧﻢ ﻟﻮرﯾﻤﺮ آﺷﻨﺎﺋﯽ دارﻧﺪ ﺑﺎ ﻧﻪ. ﭼﻮن ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﻣﯽﮐﺮدم اﺷﺘﺒﺎه ﺑﺰرﮔﯽ ‫ﮐﺮد و ﺟﻮاب درﺳﺖ و ﺣﺴﺎﺑﯽ ﻧﺪاد. ﺣﺎﻻ ﺑﻪ ﻓﺮض اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪی ﺟﻌﻞ ﻧﺎﻣﻪﻫﺎ ﺛﺎﺑﺖ ﺷﺪه ﺑﻮد، او ﻧﻤﯽﺑﺎﯾﺴﺖ ‫ﺟﻮاب ﺳﺮﺑﺎﻻ ﻣﯽداد، زﯾﺮا اﮔﺮ زرﻧﮓ و زود ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد، ﻣﯽﺑﺎﯾﺴﺖ ﻗﻮﯾﺎً اﻧﮑﺎر ﻣﯽﮐﺮد و ﻣﯽﮔﻔﺖ ﻫﺮﮔﺰ ‫دﺳﺘﺨﻂ ﺧﺎﻧﻢ ﻟﻮرﯾﻤﺮ را ﻧﺪﯾﺪه اﺳﺖ. اﻟﺒﺘﻪ ﺳﻌﯽ داﺷﺖ ﮐﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﻦ ﺑﺸﻮد، وﻟﯽ ﻣﺜﻞ اﯾﻨﮑﻪ دﯾﮕﺮ دﯾﺮ ﺷﺪه ‫ﺑﻮد.

‫وﻗﺘﯽ رﺳﯿﺪﯾﻢ ﺑﻪ واﻟﯿﻨﮕﻔﻮرد، ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻢ اﻟﯿﻮر ﺗﻠﻔﻦ ﮐﺮدم و از اﯾﺸﺎن ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﺮدم ﮐﻪ ﻃﻮری دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ را ‫دﻋﻮت ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﺷﮏ و ﺷﺒﻬﻪای ﻧﺒﺮد و ﺑﻪ ﭼﯿﺰی ﻣﻈﻨﻮن ﻧﺸﻮد و اﻟﺤﻖ و اﻻﻧﺼﺎف ﮐﻪ اﯾﺸﺎن ﻧﯿﺰ ﻧﻘﺸﺸﺎن را ﺑﻪ ‫ﻧﺤﻮ اﺣﺴﻦ ﺑﺎزی ﮐﺮدﻧﺪ و ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﺎً ﻫﻤﻪ ﻣﺎﻫﺎ ﻧﯿﺰ وارد ﺷﺪﯾﻢ. دﻗﺎﯾﻘﯽ ﺑﻌﺪ، درﺳﺖ در ﻟﺤﻈﻪای ﮐﻪ دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ ‫ﺧﻮدش را روی اﺑﺮﻫﺎ اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﺮد و دﻟﺶ از ﺧﻮﺷﯽ ﻏﻨﺞ ﻣﯽزد و ﺑﻪ رﯾﺶ ﻫﻤﻪ ﻧﯿﺰ ﻣﯽﺧﻨﺪﯾﺪ، ﺿﺮﺑﻪ را وارد ‫ﮐﺮدم. ﺑﻠﻪ، ﻣﻦ، ﯾﻌﻨﯽ ﻫﺮﮐﻮل ﭘﻮارو، ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﯽﺷﻮم و ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﺿﺮﺑﻪ را وارد ﻣﯽﮐﻨﻢ و ﺣﺎﻻ اﯾﻦ ﻗﻤﺎرﺑﺎز ‫ﺣﺮﻓﻪای دﯾﮕﺮ ﻗﺎدر ﻧﯿﺴﺖ ﺑﯿﺶ از اﯾﻦ ﺑﺎزیﮐﻨﺎن را ﺑﻪ ﺑﺎزی ﺑﮕﯿﺮد. دو دﺳﺘﺶ رو ﺷﺪه و ﺣﻘﻪای در ﭼﻨﺘﻪ ﻧﺪارد ﮐﻪ ‫ﺑﺨﻮاﻫﺪ رو ﮐﻨﺪ. ﺗﻤﺎم.«

‫ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ ﺳﮑﻮت ﺑﺮﻗﺮار ﺷﺪ و ﺳﺮاﻧﺠﺎم رودا دﯾﻮز ﺳﮑﻮت را ﺷﮑﺴﺖ و ﮔﻔﺖ:

‫»وﻟﯽ ﻗﺒﻮل ﮐﻨﯿﺪ ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﺷﺎﻧﺴﯽ ﮐﻪ آوردﯾﺪ، وﺟﻮد اﯾﻦ ﮐﺎرﮔﺰ ﺷﯿﺸﻪ ﭘﺎکﮐﻦ ﺑﻮد، ﭼﻮن اﮔﺮ او ﻧﻤﯽﺑﻮد ‫ﻣﺤﺎل ﺑﻮد ﺑﺘﻮاﻧﯿﺪ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﯿﺪ.«

‫ﭘﻮارو ﺑﺎ ﻫﯿﺠﺎن زﯾﺎدی در ﺟﻮب ﮔﻔﺖ:

‫»ﭼﯽ، ﮔﻔﺘﯿﺪ ﺷﺎﻧﺲ، ﯾﻌﻨﯽ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﻣﻦ ﺷﺎﻧﺴﯽ ﺑﻮد. ﻧﺨﯿﺮ ﻣﺎدوازل، ﺑﻪ ﻫﯿﭻ وﺟﻪ، اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺗﻼش و ‫ﮐﻮﺷﺶ ﺳﻠﻮلﻫﺎی ﺧﺎﮐﺴﺘﺮی ﻣﻐﺰ ﻣﻦ ﺑﻮد و ﺣﺎﻻ ﺗﺎ ﯾﺎدم ﻧﺮﻓﺘﻪ...«

‫و در ﺗﻌﺎﻗﺐ اﯾﻦ ﺣﺮف ﺑﻪ ﺑﯿﺮون از اﻃﺎق رﻓﺖ و ﺻﺪا زد:

‫»دوﺳﺖ ﻋﺰﯾﺰ ﺑﻔﺮﻣﺎﺋﯿﺪ ﺗﻮ، ﺷﻤﺎ واﻗﻌﺎً ﻧﻘﺶ ﺧﻮدﺗﺎن را ﻋﺎﻟﯽ ﺑﺎزی ﮐﺮدﯾﺪ.«

‫ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ ﺑﻌﺪ در ﻣﻌﯿﺖ ﻫﻤﺎن ﮐﺎرﮔﺮ ﺷﯿﺸﻪ ﭘﺎکﮐﻦ وارد اﻃﺎق ﺷﺪ. ﻣﺮد ﺟﻮان ﻫﻨﻮز ﻣﺸﻐﻮل ﺷﺎﻧﻪ ﮐﺮدن ﻣﻮﻫﺎی ‫ﻗﺮﻣﺰ و ﭘﺮﭘﺸﺘﺶ ﺑﻮد و ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻫﯿﭻ ﺷﺒﺎﻫﺘﯽ ﺑﺎ ﮐﺎرﮔﺮ ﺷﯿﺸﻪ ﭘﺎکﮐﻦ ﻗﺒﻠﯽ ﻧﺪاﺷﺖ. ﭘﻮارو ﺑﺎدی در ﻏﺒﻐﺐ اﻧﺪاﺧﺖ و ‫ﮔﻔﺖ:

‫»دوﺳﺖ ﻋﺰﯾﺰم را ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽﮐﻨﻢ. آﻗﺎی ﺟﺮاﻟﺪ ﻫﻤﯿﻨﮕﻮی، ﻫﻨﺮﭘﯿﺸﻪی ﺟﻮاﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ زودی از ﻣﻌﺮوﻓﯿﺖ ﺑﻪ ﺳﺰاﺋﯽ ‫ﺑﺮﺧﻮردار ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.«

‫رودا ﻓﺮﯾﺎدی ﮐﺸﯿﺪ و ﮔﻔﺖ:

‫»ﭘﺲ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺣﺴﺎب اﺻﻼً ﺷﯿﺸﻪ ﭘﺎکﮐﻨﯽ در ﮐﺎر ﻧﺒﻮد و ﻫﯿﭻ ﮐﺲ دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ را ﻧﺪﯾﺪه ﺑﻮد.«

‫وﻟﯽ ﭘﻮارو ﺑﻪ آراﻣﯽ در ﺟﻮاب ﮔﻔﺖ:

‫»وﻟﯽ ﻣﻦ دﯾﺪم، ﺑﺎ ﭼﺸﻢ وﺟﺪاﻧﻢ. آدم ﺑﺎ ﭼﺸﻢ وﺟﺪان ﺧﯿﻠﯽ ﭼﯿﺰﻫﺎ را ﺑﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﺑﻬﺘﺮ از ﭼﺸﻢ اﺻﻠﯽ ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ، ﺑﻪ ‫ﺧﺼﻮص وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﺘﺎن را ﻫﻢ ﺑﮕﺬارﯾﺪ و راﺟﻊ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع و ﯾﺎ ﺷﺨﺺ ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺻﯽ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﺪ.«

‫دﺳﭙﺎرد ﺧﻨﺪهﮐﻨﺎن و ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺘﯽ از ﺷﻮﺧﯽ ﮔﻔﺖ: »رودا، ﯾﺎﷲ ﺑﯿﺎ ﺑﺎ ﭼﺎﻗﻮ ﭘﻮارو را ﺑﮑﺸﯿﻢ، ﺑﺒﯿﻨﻢ روح او ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺎ را ‫ﭘﯿﺪا ﮐﻨﺪ و اﻧﺘﻘﺎم ﺑﮕﯿﺮد.«

پایان

شیطان به قتل می‌رسد // نویسنده: آگاتا کریستی // مترجم: ذبیح الله منصوری

نام داستان: ﺷﯿﻄﺎن ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﻣﯽرﺳﺪ

‫ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه: آﮔﺎﺗﺎ ﮐﺮﯾﺴﺘﯽ // ‫ﻣﺘﺮﺟﻢ: ذﺑﯿﺢ اﷲ ﻣﻨﺼﻮری

‫ﺗﺎﯾﭗ: ‪Lady of Dawn

 ﻋﻨﻮان اﺻﻠﯽ ﮐﺘﺎب: ‪Cards on the Table

‫از ﺳﺮی داﺳﺘﺎنﻫﺎی ﻫﺮﮐﻮل ﭘﻮارو