شیطان به قتل می‌رسد (17) - پایان

 

شیطان به قتل می‌رسد (17) - پایان

‫

‫و ﺑﻪ دﻧﺒﺎل آن ﻣﺮد ﺟﻮان درﺷﺖ و ﻗﻮیﻫﯿﮑﻞ و ﮐﺎرﮔﺮﻣﺂﺑﯽ ﺑﺎ ﻣﻮﻫﺎی ﻗﺮﻣﺰ و درﻫﻢ رﯾﺨﺘﻪ وارد اﻃﺎق ﺷﺪ. ﻟﺒﺎس ‫ﮐﺎر ﺑﺮ ﺗﻦ داﺷﺖ، ﮐﻼه ﮐﺎری در دﺳﺘﺶ ﺑﻮد ﮐﻪ روی ﻟﺒﻪی آن ﺑﺮﭼﺴﺐ »اﺗﺤﺎدﯾﻪ ﺷﯿﺸﻪ ﭘﺎﮐﻦﻫﺎی ﭼﻠﺴﯽ« ﺑﺎ ‫ﮐﻠﻤﺎت درﺷﺖ دوﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد.

‫ﮐﺎرﮔﺮ ﺟﻮان ﭘﺲ از ورود ﺑﻪ اﻃﺎق ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻪای رﻓﺖ و ﺑﯽﺣﺮﮐﺖ اﯾﺴﺘﺎد.

‫ﭘﻮارو از او ﺳﻮال ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ: »ﮐﺴﯽ در اﯾﻦ اﻃﺎق ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﻗﺒﻼً دﯾﺪه ﺑﺎﺷﯽ؟«

‫ﻣﺮد ﺷﯿﺸﻪ ﭘﺎکﮐﻦ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ دور و ﺑﺮ ﺧﻮد اﻧﺪاﺧﺖ و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺘﯽ از ﺷﺮﻣﻨﺪﮔﯽ و ﺧﺠﺎﻟﺖ ﺳﺮش را در ‫ﺟﻬﺖ دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ ﺗﮑﺎن داد و ﮔﻔﺖ: »اﯾﺸﺎن.«

‫»ﺧﻮب، ﺣﺎﻻ ﺑﺮای ﻣﺎ ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ آﻗﺎ را ﮐﯽ و ﮐﺠﺎ دﯾﺪﯾﺪ و ﺑﻪ ﭼﻪ ﮐﺎری ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻮدﻧﺪ؟«

‫»ﺳﺎﻋﺖ ﻫﺸﺖ ﺻﺒﺢ اﻣﺮوز ﺑﻮد، از ﻃﺮف اﺗﺤﺎدﯾﻪ ﺑﺮای ﮐﺎر ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪای در ﺧﯿﺎﺑﺎن ﺷﺎﯾﺮ رﻓﺘﻢ، ﻧﺮدﺑﺎن را ﺑﯿﺦ دﯾﻮار ‫ﮔﺬاﺷﺘﻢ و ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻢ و ﺑﻪ ﮐﺎر ﻣﺸﻐﻮل ﺷﺪم. ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ﮐﻪ اﻃﺎق ﺧﻮاب ﺧﺎﻧﻢ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ و ﺧﺎﻧﻢ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﻢ ﻫﻨﻮز ‫در ﺧﻮاب ﺑﻮد. راﺳﺘﺶ ﺑﻪ ﻧﻈﺮم آﻣﺪ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﻣﺮﯾﺾ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﭼﻮن ﯾﮑﯽ دو ﺑﺎر ﺳﺮش را ﺑﻪ اﯾﻦ ﻃﺮف و آن ﻃﺮف ‫ﭼﺮﺧﺎﻧﺪﻧﺪ.

ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﺑﻮد ﮐﻪ اﯾﻦ آﻗﺎ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ دﮐﺘﺮ ﺑﻮدﻧﺪ وارد اﻃﺎق ﺷﺪﻧﺪ، رﻓﺘﻨﺪ ﺳﺮوﻗﺖ ﺧﺎﻧﻢ ﮐﻪ ‫ﻫﻨﻮز در ﺧﻮاب ﺑﻮدﻧﺪ، آﺳﺘﯿﻦ ﺧﺎﻧﻢ را ﺑﺎﻻ زدﻧﺪ و ﯾﮏ ﭼﯿﺰی ﺑﻪ اﯾﺸﺎن ﺗﺰرﯾﻖ ﮐﺮدﻧﺪ، ﻧﻤﯽداﻧﻢ ﭼﻪ ﺑﻮد، وﻟﯽ ﻫﺮ ‫ﭼﻪ ﺑﻮد ﺳﺮ ﺧﺎﻧﻢ ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﺗﮑﻪ ﺳﻨﮓ اﻓﺘﺎد رو ﻣﺘﮑﺎ و ﺑﯽﺣﺮﮐﺖ ﻣﺎﻧﺪ. در اﯾﻨﺠﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﺧﻮدم ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ‫ﺧﻮب ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻪ اﻃﺎق ﻣﺮدم ﻧﮕﺎه ﮐﻨﻢ و ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻮﺿﻮع، ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ از ﻧﺮدﺑﺎن ﭘﺎﯾﯿﻦ آﻣﺪم و رﻓﺘﻢ ﺳﺮاغ ﯾﮏ ‫ﭘﻨﺠﺮه دﯾﮕﺮ. ﺧﺪا ﺷﺎﻫﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ دﺳﺖ ﺧﻮدم ﻧﺒﻮد، اﻣﯿﺪوارم ﮐﺎر ﺧﻼﻓﯽ ﻧﮑﺮده ﺑﺎﺷﻢ.«

شیطان به قتل می‌رسد (16)

 

شیطان به قتل می‌رسد (16)

‫

‫»ﺧﺪای ﻣﻦ، ﻣﻨﻈﻮرﺗﺎن اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ...«

‫در اﯾﻨﺠﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺻﺪای زﻧﮓ ﺗﻠﻔﻦ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ. ﻣﺎﻣﻮر ﺗﺤﺖ ﻓﺮﻣﺎن ﺑﺎزرس ﺑﺘﻞ، ﮔﻮﺷﯽ را ﺑﺮداﺷﺖ و دﻗﺎﯾﻘﯽ ﮔﻮش ‫داد و ﺳﭙﺲ رو ﮐﺮد ﺑﻪ ﺑﺎزرس ﺑﺘﻞ و ﮔﻔﺖ: »ﻗﺮﺑﺎن، ﮔﺮوﻫﺒﺎن اوﮐﺎﻧﻮر از ﻣﻨﺰل ﺳﺮﮔﺮد دﺳﭙﺎرد ﺗﻠﻔﻦ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺑﻪ ‫اﻃﻼع ﻣﯽرﺳﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﻗﺮاﺋﻦ و ﺷﻮاﻫﺪ ﻣﻮﺟﻮد، ﺳﺮﮔﺮد دﺳﭙﺎرد ﺑﻪ وﯾﻼی ﺧﺎﻧﻢ آن ﻣﺮدﯾﺚ در واﻟﯿﻨﮕﻔﻮرد ‫رﻓﺘﻪ اﺳﺖ.«

‫ﭘﻮارو ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﺎزری ﺑﺘﻞ را ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺎ ﺣﺮارت و ﻫﯿﺠﺎن زﯾﺎدی ﮔﻔﺖ: »ﺑﺎﯾﺪ ﻋﺠﻠﻪ ﮐﻨﯿﻢ دوﺳﺖ ﻣﻦ، ﻣﯽﺗﺮﺳﻢ ‫دﯾﺮ ﺑﺮﺳﯿﻢ، ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺳﺮﯾﻌﺎً و ﻫﺮ ﭼﻪ زودﺗﺮ ﺧﻮدﻣﺎن را ﺑﻪ وﯾﻼی وﻧﺪون در واﻟﯿﻨﮕﻔﻮرد ﺑﺮﺳﺎﻧﯿﻢ، ﺧﯿﻠﯽ ﻧﮕﺮاﻧﻢ، ﺑﺎور ‫ﮐﻨﯿﺪ اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﻨﻢ اﺗﻔﺎق ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺪی ﺧﻮاﻫﺪ اﻓﺘﺎد، اﺣﺴﺎس ﮐﻪ ﭼﻪ ﻋﺮض ﮐﻨﻢ، ﺑﻠﮑﻪ ﺻﺪ در ﺻﺪ ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ. اﻟﺒﺘﻪ ‫ﺑﺎز ﻫﻢ ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﺎﺟﺮا ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺟﺎ ﺧﺎﺗﻤﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﯾﺎﻓﺖ، ﻧﺨﯿﺮ، ﺑﺎز ﻫﻢ اداﻣﻪ ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ، ﯾﺎدﺗﺎن ﻫﺴﺖ ‫ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻮاﻇﺐ اﯾﻦ دﺧﺘﺮه ﺑﺎﺷﯿﻢ، ﭼﻮن واﻗﻌﺎ ﻣﻮﺟﻮدی از ﻫﻤﻪ ﺟﻬﺎت ﺧﻄﺮﻧﺎک اﺳﺖ.«

‫ﻓﺼﻞ ﺑﯿﺴﺖ و ﻫﺸﺘﻢ - ‫ﺣﺎدﺛﻪ

‫رودا دﯾﻮز ﻫﻤﯿﻦ ﻃﻮر ﮐﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﮔﻔﺖ: »آن؟«

‫»ﻫﻮووووم؟«

‫»آن، ﺗﺮا ﺑﻪ ﺧﺪا ﯾﮏ دﻗﯿﻘﻪ آن ﺟﺪول ﻟﻌﻨﺘﯽ را ﮐﻨﺎر ﺑﮕﺬار و ﺑﺒﯿﻦ ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ، دوﺳﺖ دارم وﻗﺘﯽ ﺣﺮف ﻣﯽزﻧﻢ ‫ﺣﻮاﺳﺖ ﺷﺶ داﻧﮓ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﺪ.«

‫آن ﻣﺮدﯾﺚ روزﻧﺎﻣﻪ را ﮐﻨﺎری ﮔﺬاﺷﺖ و راﺳﺖ ﻧﺸﺴﺖ و ﮔﻔﺖ: »ﺧﻮب ﺣﺎﻻ ﺣﻮاﺳﻢ ﺑﻪ ﺗﻮ اﺳﺖ، ﺑﮕﻮ؟«

‫»ﺑﻠﻪ، ﺣﺎﻻ درﺳﺖ ﺷﺪ، ﺑﺒﯿﻦ آن...«

‫رودا دﯾﻮز ﺑﻪ دﻧﺒﺎل اﯾﻦ ﺣﺮف ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ ﻣﺮدد ﻣﺎﻧﺪ و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺎﻧﺶ اداﻣﻪ داد و ﮔﻔﺖ: »راﺳﺘﺶ ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ‫راﺟﻊ ﺑﻪ اﯾﻦ ﯾﺎرو، ﭼﻪ ﻣﯽداﻧﻢ، ﻫﻤﯿﻦ ﯾﺎروﺋﯽ ﮐﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ اﻣﺮوز اﯾﻨﺠﺎ ﺑﯿﺎﯾﺪ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻢ.«

‫»ﻓﻬﻤﯿﺪم، ﺑﺎزرس ﺑﺘﻞ را ﻣﯽﮔﻮﺋﯽ؟«

‫»ﺑﻠﻪ، درﺳﺖ اﺳﺖ، ﺑﺎزرس ﺑﺘﻞ، ﺑﺒﯿﻦ آن، ﻫﺮ ﭼﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ، ﻣﯽﺑﯿﻨﻢ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎﺟﺮا را ﺑﺮای او ﺗﻌﺮﯾﻒ ‫ﮐﻨﯽ، ﻣﻨﻈﻮرم ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻨﺴﻮن و ﺧﺎﻧﻢ ﺑﻨﺴﻮن ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.«

‫»ﺑﺎز ﻫﻢ اﯾﻦ ﻣﺰﺧﺮﻓﺎت را ﺷﺮوع ﮐﺮدی، آﺧﺮ ﭼﻪ دﻟﯿﻠﯽ دارد ﮐﻪ ﺧﻮدم را ﺑﯽﺧﻮدی ﺗﻮ دردﺳﺮ ﺑﯿﺎﻧﺪازم؟«

‫»آﺧﺮ، ﭼﻄﻮری ﺑﮕﻮﯾﻢ، اﯾﻦ آدمﻫﺎ ﮐﻪ ول ﮐﻦ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ، ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺗﻪ و ﺗﻮی ﻗﻀﯿﻪ را در ﻣﯽآورﻧﺪ، وﻗﺘﯽ ‫ﺑﻔﻬﻤﻨﺪ، ﺑﺮای ﺗﻮ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ، ﭼﻮن ﻣﺘﻬﻢ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﯽﺷﻮی ﮐﻪ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ را ﮐﻪ ﻣﯽداﻧﺴﺘﯽ و از اﻓﺸﺎء آن ‫ﺗﻌﻤﺪاً ﺧﻮدداری ﮐﺮدی، در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺧﻮدت ﻣﺎﺟﺮا را ﺷﺮح ﺑﺪﻫﯽ وﺿﻌﯿﺖ ﺧﯿﻠﯽ ﻓﺮق ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد و ﺑﻪ ‫ﻣﺮاﺗﺐ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﺧﻮدت ﻫﻢ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.«

‫آن ﺑﺎ ﺳﺮدی ﺧﺎﺻﯽ در ﺟﻮاب ﮔﻔﺖ: »وﻟﯽ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل اﮔﺮ ﻫﻢ ﺑﺨﻮاﻫﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ ، ﻓﺎﯾﺪه ای ﻧﺨﻮاﻫﺪ داﺷﺖ، ﭼﻮن ‫ﺧﯿﻠﯽ دﯾﺮ ﺷﺪه.«

‫»ای ﮐﺎش ﻫﻤﺎن روزﻫﺎی اول ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ را ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮدی.«

شیطان به قتل می‌رسد (15)

 

شیطان به قتل می‌رسد (15)

»ﻣﺴﯿﻮ ﭘﻮارو، ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ واﻗﻌﺎً ﺷﻮرش را درآورده اﯾﺪ.«

‫»ﻣﺎدام ﻟﻮرﯾﻤﺮ، ﻣﺎدام ﻋﺰﯾﺰ، اﻧﮑﺎر ﺑﯽﻓﺎﯾﺪه اﺳﺖ. ﺑﺎور ﺑﻔﺮﻣﺎﺋﯿﺪ اﻋﺘﺮاض ﺷﻤﺎ ﻣﻄﻠﻘﺎً ﻧﺘﯿﺠﻪای ﻧﺪارد، زﯾﺮا ﺧﻮدﺗﺎن ‫ﻫﻢ ﺧﻮب ﻣﯽداﻧﯿﺪ ﮐﻪ اﻋﺘﺮاﻓﺘﺎن ﻫﻢ دروﻏﯿﻦ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. و ﺣﺎﻻ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺑﺪاﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ، ﯾﻌﻨﯽ ﻫﺮﮐﻮل ﭘﻮارو، از ﻫﻤﻪ ‫ﭼﯿﺰ آﮔﺎﻫﻢ و ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻦ ﻫﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺣﻘﯿﻘﺖ را، آن ﭼﻪ ﮐﻪ واﻗﻌﺎً و ﺑﻪ راﺳﺘﯽ ﺣﻘﯿﻘﺖ دارد، ﻣﯽداﻧﻢ و ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ‫اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺷﻤﺎ را ﮐﺎﻣﻼً درک ﻣﯽﮐﻨﻢ و ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻪ آن روز در ﺧﯿﺎﺑﺎنﻫﺎرﻟﯽ ﺑﻪ ﻣﺤﺾ دﯾﺪن آن ﻣﺮدﯾﺚ، آن ﻫﻢ ‫ﺑﺎ ﺣﺎل و روزی ﮐﻪ او اﯾﺴﺘﺎده ﺑﻮد، ﭼﻪ اﺣﺴﺎس درد و رﻧﺠﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ دﺳﺖ داد و ﭼﻪ ﻃﻮﻓﺎﻧﯽ از اﺣﺴﺎس ﻫﻤﺪردی ‫در ﺟﺴﻢ و ﺟﺎن ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﭘﺎ ﮐﺮد.

ﻣﺴﻠﻤﺎً ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺟﺎی آن ﻣﺮدﯾﺚ، ﮐﺲ دﯾﮕﺮی ﻣﺜﻼً دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ را ﻣﯽدﯾﺪﯾﺪ، ﺑﻪ ‫ﻫﯿﭻ وﺟﻪ ﭼﻨﯿﻦ اﺣﺴﺎﺳﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ دﺳﺖ ﻧﻤﯽداد و ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﻋﻨﻮان اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻗﺮار ﻧﻤﯽﮔﺮﻓﺘﯿﺪ. در ﻣﻮرد ‫ﺳﺮﮔﺮد دﺳﭙﺎرد ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦ ﻃﻮر. وﻟﯽ در ﻣﻮرد آن ﻣﺮدﯾﺚ، ﻣﻮﺿﻮع ﺧﯿﻠﯽ ﻓﺮق ﻣﯽﮐﺮد. ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﻣﺸﺎﻫﺪه آن ﻣﺮدﯾﺚ ‫ﺑﺎ آن ﭼﻬﺮه ﻧﮕﺮان و اﻓﺴﺮده، ﺣﺎﻟﺖ ﻫﻤﺪردی ﺷﺪﯾﺪی در ﺧﻮد اﺣﺴﺎس ﮐﺮدﯾﺪ. ﭼﺮا؟ ﭼﻮن ﭘﯿﺶ ﺧﻮد ﻣﯽداﻧﺴﺘﯿﺪ ‫ﮐﻪ آن ﻣﺮدﯾﺚ ﮔﻨﺎﻫﯽ را ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺷﺪه ﮐﻪ ﺧﻮد ﺷﻤﺎ ﻧﯿﺰ در ﮔﺬﺷﺘﻪای ﺑﺴﯿﺎر دور، ﯾﮏ ﺑﺎر ﻣﺮﺗﮑﺐ آن ﺷﺪه اﯾﺪ.

‫اﻟﺒﺘﻪ ﻣﻦ ﺷﺨﺼﺎً ﺗﺼﻮر ﻣﯽﮐﻨﻢ، ﺷﻤﺎ ﻫﻨﻮز ﻫﻢ ﻧﻤﯽداﻧﯿﺪ ﮐﻪ آن ﻣﺮدﯾﺚ دﻗﯿﻘﺎً ﺑﻪ ﭼﻪ دﻟﯿﻠﯽ ﻣﺒﺎدرت ﺑﻪ اﯾﻦ ﺟﻨﺎﯾﺖ ‫ﻧﻤﻮده. و ﯾﺎ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﭼﻪ اﻧﮕﯿﺰهای او را وادار ﺑﻪ اﯾﻦ ﮐﺎر ﮐﺮده اﺳﺖ. وﻟﯽ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺻﻮرت ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ‫ﻣﯽرﺳﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻗﻮﯾﺎً اﻃﻤﯿﻨﺎن دارﯾﺪ ﮐﻪ آن ﻣﺮدﯾﺚ ﻣﺮﺗﮑﺐ اﯾﻦ ﺟﻨﺎﯾﺖ ﺷﺪه اﺳﺖ و ﻇﺎﻫﺮاً در ﻫﻤﺎن ﺷﺒﯽ ﮐﻪ اﯾﻦ ‫ﺟﻨﺎﯾﺖ ﺑﻪ وﻗﻮع ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻗﻀﯿﻪ ﺷﺪه ﺑﻮدﯾﺪ و در ﻃﻮل اﯾﻦ ﻣﺪت ﻧﯿﺰ اﯾﻦ راز را ﭘﯿﺶ ﺧﻮد ﻧﮕﺎه داﺷﺘﻪ و راﺟﻊ ‫ﺑﻪ آن ﺣﺮﻓﯽ ﻧﻤﯽزدﯾﺪ. ﺣﺘﯽ ﻫﻤﺎن ﺷﺐ، وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺎزرس ﺑﺘﻞ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت اوﻟﯿﻪ ﺧﻮد را ﺷﺮوع ﻧﻤﻮد، ﻋﻠﯿﺮﻏﻢ اﯾﻨﮑﻪ ‫ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﺧﻮدﺗﺎن ﻗﺎﺗﻞ را ﻣﯽﺷﻨﺎﺧﺘﯿﺪ از اﻓﺸﺎ ﮐﺮدن ﻧﺎﻣﺶ ﺧﻮدداری ورزﯾﺪﯾﺪ.

ﻧﻪ، ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺣﺮفﻫﺎﯾﻢ ‫را ﻗﻄﻊ ﻧﮑﻨﯿﺪ. ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﭼﯿﺰﻫﺎ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﯽداﻧﻢ و ﺑﯽﺧﻮدی ﺳﻌﯽ ﻧﮑﻨﯿﺪ ﮐﻪ دوﺑﺎره ﺑﻪ ﻣﻦ دروغ ‫ﺑﮕﻮﺋﯿﺪ. ﺑﺎ دروغ ﮔﻔﺘﻦ و ﺳﺮﻫﻢ ﮐﺮدن ﻣﻄﺎﻟﺐ و ﻣﻮﺿﻮﻋﺎﺗﯽ ﺟﻌﻠﯽ ﮐﺎری از ﭘﯿﺶ ﻧﺨﻮاﻫﺪ رﻓﺖ. اﻣﯿﺪوارم ﮐﻪ اﯾﻦ ‫ﻣﻮﺿﻮع را درک ﮐﺮده ﺑﺎﺷﯿﺪ.«

شیطان به قتل می‌رسد (14)

 

شیطان به قتل می‌رسد (14)

ﻓﺼﻞ ﺑﯿﺴﺖ و ﭘﻨﺠﻢ - ‫ﺧﺎﻧﻢ ﻟﻮرﯾﻤﺮ ﺷﺮح ﻣﯽدﻫﺪ

‫ﻫﻮا ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد و روز ﻫﻢ، روز زﯾﺒﺎﺋﯽ ﻧﺒﻮد. اﻃﺎق ﺧﺎﻧﻢ ﻟﻮرﯾﻤﺮ ﻫﻢ ﮐﻢ ﻧﻮر و ﺗﺎ ﺣﺪودی ﺗﺎرﯾﮏ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﯿﺪ ‫و ﮔﻮﺋﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﮑﻤﯿﻞ اﯾﻦ ﻣﻨﻈﺮه ﻏﻢ اﻧﮕﯿﺰ، ﭼﻬﺮه ﺧﺎﻧﻢ ﻟﻮرﯾﻤﺮ ﻫﻢ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪای ﺑﻪ دور از اﻧﺘﻈﺎر، ﻧﺎﺷﺎد و ﺑﺎ ‫ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﯽﻓﺮوغ ﺟﻠﻮه ﻣﯽﻧﻤﻮد. ﭘﻮارو اﺣﺴﺎس ﮐﺮد ﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اوﻟﯿﻦ ﺑﺎری ﮐﻪ ﭼﻨﺪ روز ﻗﺒﻞ اﯾﺸﺎن را ﻣﻼﻗﺎت ‫ﮐﺮده ﺑﻮد، ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺳﺎل ﭘﯿﺮﺗﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ، ﻣﻌﻬﺬا ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ و ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺘﯽ ﮐﻪ ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﺮد اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ‫را ﺣﻔﻆ ﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﭘﻮارو ﺧﻮﺷﺎﻣﺪ ﮔﻔﺖ و اﻇﻬﺎر داﺷﺖ: »ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻪ ﺳﺮﺗﺎن ﺧﯿﻠﯽ ﺷﻠﻮغ اﺳﺖ ﻣﺴﯿﻮ ﭘﻮارو، وﻟﯽ از ‫اﯾﻨﮑﻪ ﻟﻄﻒ ﮐﺮدﯾﺪ و ﺗﺸﺮﯾﻒ آوردﯾﺪ ﺑﯽ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻣﺘﺸﮑﺮم.«

‫ﭘﻮارو ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻤﻮل ﺗﻌﻈﯿﻢ ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ: »ﻫﻤﯿﺸﻪ در ﺧﺪﻣﺘﮕﺬاری ﺣﺎﺿﺮم.«

‫ﺧﺎﻧﻢ ﻟﻮرﯾﻤﺮ زﻧﮕﯽ را ﮐﻪ در ﮐﻨﺎر ﺷﻮﻣﯿﻨﻪ ﻗﺮار داﺷﺖ ﺑﻪ ﺻﺪا درآورد و ﮔﻔﺖ: »اﺟﺎزه ﺑﺪﻫﯿﺪ اول دﺳﺘﻮر ﭼﺎی را ‫ﺑﺪﻫﻢ. ﻧﻤﯽداﻧﻢ ﺷﺎﯾﺪ ﺷﻤﺎ ﻧﻈﺮ دﯾﮕﺮی داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ، وﻟﯽ ﻣﻦ اﺻﻮﻻً دوﺳﺖ ﻧﺪارم ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ و ﺑﺪون ﻣﻘﺪﻣﻪ ﻣﮑﻨﻮﻧﺎت ‫ﻗﻠﺒﯽام را ﺑﯿﺮون ﺑﺮﯾﺰم و ﺑﺪون اﻃﻤﯿﻨﺎن از رازداری ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻠﻢ راﺟﻊ ﺑﻪ آنﻫﺎ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻢ. ﻟﺬا ﻫﻤﻮاره ﺗﺮﺟﯿﺢ ‫ﻣﯽدﻫﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﺑﺎ ﺗﺎﻧﯽ و ﺗﻔﮑﺮ اﻧﺠﺎم دﻫﻢ.«

‫»ﺑﻪ اﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ اﮔﺮ اﺷﺘﺒﺎه ﻧﮑﺮده ﺑﺎﺷﻢ، ﺻﺤﺒﺖﻫﺎی اﻣﺮوز ﻣﺎ راﺟﻊ ﺑﻪ ﻣﮑﻨﻮﻧﺎت ﻗﻠﺒﯽ ﻣﺎدام و رازداری ﻣﻦ ﺧﻮاﻫﺪ ‫ﺑﻮد؟«

شیطان به قتل می‌رسد (13)

شیطان به قتل می‌رسد (13)

ﻓﺼﻞ ﺑﯿﺴﺖ و ﺳﻮم - ‫ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت در ﻣﻮرد ﯾﮏ ﺟﻔﺖ ﺟﻮراب اﺑﺮﯾﺸﻤﯽ

‫در ﻫﻤﺎن ﻣﻮﻗﻊ ﮐﻪ ﺑﺎزرس ﺑﺘﻞ در ﻗﻄﺎر ﻧﺸﺴﺘﻪ و ﻗﻄﺎر ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻪ ﻃﺮف ﻟﻨﺪن رﻫﺴﭙﺎر ﺑﻮد، آن ﻣﺮدﯾﺚ و رودا ‫دﯾﻮز ﻧﯿﺰ در اﻃﺎق ﻧﺸﯿﻤﻦ ﻣﻨﺰل ﻣﺴﯿﻮ ﭘﻮارو ﻧﺸﺴﺘﻪ و ﺑﻪ او ﺧﯿﺮه ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ. ﻧﺎﻣﻪی ﭘﻮارو ﺻﺒﺢ ﻫﻤﺎن روز ﺑﻪ دﺳﺖ ‫آن ﻣﺮدﯾﺚ رﺳﯿﺪه ﺑﻮد و آن ﻣﺮدﯾﺚ ﺗﺼﻤﯿﻢ داﺷﺖ ﮐﻪ دﻋﻮت ﻣﺴﯿﻮ ﭘﻮارو را ﺑﯽﺟﻮاب ﺑﮕﺬارد، وﻟﯽ در ﻧﻬﺎﯾﺖ ‫ﺗﺴﻠﯿﻢ اﺻﺮار و اﺑﺮام ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ رودا ﺷﺪ و ﻗﺒﻮل ﮐﺮد.

رودا ﺑﺮای اﯾﻨﮑﻪ آن ﻣﺮدﯾﺚ را راﺿﯽ و ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﮐﻨﺪ، ﺑﺎ ‫ﺣﺮارت زﯾﺎدی ﺑﻪ وی ﮔﻔﺖ: »آن، راﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﭼﻘﺪر ﺗﺮﺳﻮﺋﯽ، ﺑﻠﻪ، واﻗﻌﺎً ﺗﺮﺳﻮ. درﺳﺖ ﺷﺪی ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﮐﺒﮑﯽ ﮐﻪ ‫ﺳﺮش را ﻓﺮو ﮐﺮده در ﺑﺮف و ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﺴﯽ او را ﻧﻤﯽﺑﯿﻨﺪ. ﻋﺰﯾﺰ ﻣﻦ، ﭼﺮا ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﯽ ﻗﺒﻮل ﮐﻨﯽ، ﺟﻨﺎﯾﺘﯽ ‫ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺗﻮ ﻫﻢ ﯾﮑﯽ از آدمﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﯽ ﮐﻪ در ﻣﻈﺎن اﺗﻬﺎم ﻗﺮار دارﻧﺪ. ﺣﺎﻻ ﺷﺎﯾﺪ از ﺑﻘﯿﻪ ﮐﻤﺘﺮ، وﻟﯽ ﺑﻪ ﻫﺮ ‫ﺣﺎل ﻫﺴﺘﯽ.«

‫آن ﺑﺎ رﯾﺸﺨﻨﺪی در ﺟﻮاب ﮔﻔﺖ: »اﺗﻔﺎﻗﺎً اﯾﻦ وﺿﻊ را ﺑﺪﺗﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ، ﭼﻮن ﻗﺎﺗﻠﯿﻦ ﻫﻤﯿﺸﻪ آنﻫﺎﺋﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﻤﺘﺮ ‫از ﺑﻘﯿﻪ ﻣﻮرد ﺳﻮءﻇﻦ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ.«

‫»ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ و ﭼﺎره ای ﻧﺪاری ﺟﺰ اﯾﻨﮑﻪ ﻗﺒﻮل ﮐﻨﯽ و ﺑﺎ اﯾﻦ ﮐﺎرﻫﺎ ﻓﻘﻂ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺧﻮدت را ‫ﺿﺎﯾﻊ ﻣﯽﮐﻨﯽ. ﺗﻮ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯽ، ﻣﯽﻓﻬﻤﯽ ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ، ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯽ از ﮐﻨﺎر اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮا ﻋﺒﻮر ﮐﻨﯽ و دﻣﺎﻏﺖ را ﺑﺎﻻ ‫ﺑﮕﯿﺮی و ﺑﮕﻮﺋﯽ ﭘﯿﻒ ﭘﯿﻒ، اﯾﻦ ﺟﻨﺎﯾﺖ ﭼﻘﺪر ﺑﻮ ﻣﯽدﻫﺪ. ﻧﻪ ﺟﺎﻧﻢ، ﭼﻮن ﭼﻪ ﺑﺨﻮاﻫﯽ و ﭼﻪ ﻧﺨﻮاﻫﯽ ﺧﻮد ‫ﺟﻨﺎﺑﻌﺎﻟﯽ ﻫﻢ ﺟﺰﺋﯽ از اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮا ﻫﺴﺘﯽ.«

‫وﻟﯽ آن ﺑﺎز ﻫﻢ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﻧﺪﮔﯽ در ﺟﻮاب ﮔﻔﺖ: »ﻧﺨﯿﺮ، ﻣﻦ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ وﺟﻪ ﺟﺰﺋﯽ از اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮا ﻧﯿﺴﺘﻢ. ﺑﺎﺷﺪ، ﻗﺒﻮل دارم ‫و در اﯾﻦ ﻣﻮرد ﺣﺎﺿﺮم ﺑﻪ ﻫﺮ ﺳﻮاﻟﯽ ﮐﻪ ﭘﻠﯿﺲ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﯾﺎ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد ﺟﻮاب ﺑﺪﻫﻢ، وﻟﯽ اﯾﻦ ﯾﺎرو، اﯾﻦ ﺑﺎﺑﺎ ‫ﻫﺮﮐﻮل ﭘﻮارو ﯾﮏ ﻏﺮﯾﺒﻪ اﺳﺖ و ﮐﺎرش ﻫﻢ اﺻﻼً ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﺑﻪ ﭘﻠﯿﺲ ﻧﺪارد.«

‫»ﺧﻮب، ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯽ اﮔﺮ ﺑﻪ دﻋﻮﺗﺶ ﺟﻮاب ﻣﺜﺒﺖ ﻧﺪﻫﯽ ﭼﻪ ﻣﯽﺷﻮد؟ ﻫﯿﭽﯽ، ﻣﻄﻤﺌﻨﺎً ﭘﯿﺶ ﺧﻮد ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﻔﺖ ‫ﮐﻪ از زور ﻓﺸﺎر ﮔﻨﺎه اﺳﺖ ﮐﻪ آن ﻣﺮدﯾﺚ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﯿﺴﺖ دﻋﻮت ﻣﺮا ﻗﺒﻮل ﮐﻨﺪ.«

شیطان به قتل می‌رسد (12)

 

شیطان به قتل می‌رسد (12)

ﭘﻮارو ﻣﺠﺪداً از روی ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﺧﻢ ﺷﺪ و ﺑﺎز ﻫﻢ ﺿﺮﺑﻪای ﻣﻼﯾﻢ ﺑﻪ زاﻧﻮی ﺧﺎﻧﻢ ﻻﮐﺴﻤﻮر زد و ﮔﻔﺖ: ‫»ﺧﺎﻧﻢ ﻋﺰﯾﺰ، ﻣﺜﻞ اﯾﻨﮑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﺮا ﺧﯿﻠﯽ دﺳﺖ ﮐﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪاﯾﺪ، ﺧﯿﻠﯽ، وﻟﯽ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺑﺪاﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﺨﺼﻪ از ﻫﻤﻪ ‫ﭼﯿﺰ ﺑﺎﺧﺒﺮم و ﻣﯽداﻧﻢ اﯾﻦ ﺷﻤﺎ ﻧﺒﻮدﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻮﻫﺮﺗﺎن ﺷﻠﯿﮏ ﮐﺮده اﯾﺪ، ﺑﻠﮑﻪ ﺟﻨﺎب ﺳﺮﮔﺮد دﺳﭙﺎرد ﺑﻮد. وﻟﯽ ‫ﺧﻮب، دﻟﯿﻞ اﯾﻦ ﺗﯿﺮاﻧﺪازی ﺧﻮد ﺷﻤﺎ ﺑﻮدﯾﺪ.«

‫»ﻧﻤﯽداﻧﻢ، واﻗﻌﺎً ﻧﻤﯽداﻧﻢ، ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻢ ﻋﻠﺘﺶ ﻣﻦ ﺑﻮدم، واﻗﻌﺎً ﮐﻪ ﭼﻘﺪر وﺣﺸﺘﻨﺎک ﺑﻮد، ﺧﻮدم ﻫﻢ ﻧﻤﯽداﻧﻢ ﭼﺮا، ‫وﻟﯽ اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﻨﻢ ﻫﺮ ﮐﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﯽروم ﻓﺮﺷﺘﻪی ﻣﺮگ ﻗﺒﻞ از ﻣﻦ در آﻧﺠﺎ ﺣﻀﻮر دارد و ﻫﻤﯿﺸﻪ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﺟﺎﻧﺶ ‫را از دﺳﺖ ﻣﯽدﻫﺪ.«

‫ﭘﻮارو ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺘﯽ از ﻫﯿﺠﺎنزدﮔﯽ ﺗﺼﻨﻌﯽ اﻇﻬﺎر داﺷﺖ: »واﻗﻌﺎً ﮐﻪ ﭼﻘﺪر ﺑﺠﺎ ﮔﻔﺘﯿﺪ، ﺑﻠﻪ، ﻓﺮﺷﺘﻪی ﻣﺮگ، ﭼﻪ ﺗﺸﺒﯿﻪ ‫ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ، ﻣﻦ ﻫﻢ ﺷﺨﺼﺎً اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع را ﺑﺎرﻫﺎ و ﺑﺎرﻫﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮده و ﺷﺎﻫﺪ آن ﻧﯿﺰ ﺑﻮده ام، ﺑﻠﻪ ﮐﺎﻣﻼً ﺻﺤﯿﺢ ‫ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﺋﯿﺪ، ﺑﻌﻀﯽ از ﺧﺎﻧﻢﻫﺎ واﻗﻌﺎً اﯾﻨﻄﻮری ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻫﺮ ﮐﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﯽروﻧﺪ ﻣﻄﻤﺌﻨﺎً ﯾﮏ ﺗﺮاژدی ﺑﺴﯿﺎر ﻏﻢاﻧﮕﯿﺰی ﺑﻪ ‫وﻗﻮع ﺧﻮاﻫﺪ ﭘﯿﻮﺳﺖ، ﮔﻮ اﯾﻨﮑﻪ ﻋﻤﻼً در ﻣﺎﺟﺮا ﻧﻘﺸﯽ ﻧﺪارﻧﺪ و ﺗﻘﺼﯿﺮی ﻫﻢ ﻇﺎﻫﺮاً ﻣﺘﻮﺟﻪ آنﻫﺎ ﻧﯿﺴﺖ، ﺑﻠﮑﻪ ‫ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺑﺮای اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ از ﺧﺎﻧﻢﻫﺎ ﻧﻘﺶ دﯾﮕﺮی را رﻗﻢ زده اﺳﺖ، ﯾﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻢ ﺳﺮﺷﺖ آنﻫﺎ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪای اﺳﺖ ﮐﻪ ‫از ﭼﻨﯿﻦ ﺗﺮاژدیﻫﺎﯾﯽ ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎه اﺳﺘﻘﺒﺎل ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ. ﺑﺪﯾﻬﯽ اﺳﺖ ﺧﯿﻠﯽ ﻫﻢ ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ از ﺑﺮوز ﻣﺴﺎﺋﻠﯽ اﯾﻦ ‫ﭼﻨﯿﻨﯽ ﻗﻮﯾﺎً ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آورﻧﺪ، وﻟﯽ ﻇﺎﻫﺮاً در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻧﯿﺮوی ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﮐﺎری از دﺳﺖ آنﻫﺎ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻧﯿﺴﺖ و ‫ﯾﻘﯿﻨﺎً آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﺸﻮد، ﻣﯽﺷﻮد.«

شیطان به قتل می‌رسد (11)

 

شیطان به قتل می‌رسد (11)

‫»اوه ﻧﻪ، ﻧﻪ. اﯾﻦ ﻃﻮر ﮐﻪ ﻣﻦ ﻓﻬﻤﯿﺪم ﻋﺸﻖ و ﻋﻼﻗﻪ ﮐﺎﻣﻼً ﯾﮏ ﻃﺮﻓﻪ و از ﻃﺮف ﺧﺎﻧﻢ ﮐﺮاداک ﺑﻮده و اﯾﻦ ﻃﻮر ﮐﻪ ‫در ﺑﯿﻦ ﻣﺮدم ﺷﺎﯾﻊ اﺳﺖ، اﯾﻦ ﺧﺎﻧﻢ آن ﻗﺪر ﺑﻪ دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ ﻋﻼﻗﻤﻨﺪ ﺑﻮده ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ دﮐﺘﺮ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ وﺟﻪ راﺿﯽ ‫ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻪ ﺗﻤﻨﯿﺎت او ﺟﻮاب ﻣﺜﺒﺖ ﺑﺪﻫﺪ، ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﯽﮔﯿﺮد ﺑﺎ ﺗﻬﺪﯾﺪ و ارﻋﺎب دﮐﺘﺮ را وادار ﺑﻪ اﯾﻦ ﮐﺎر ﻧﻤﺎﯾﺪ. اﻣﺎ ‫ﻇﺎﻫﺮاً ﺣﺘﯽ اﯾﻦ اﻗﺪاﻣﺎت ﺗﻬﺪﯾﺪ آﻣﯿﺰ ﻫﻢ ﻧﺘﯿﺠﻪای ﻧﺪاﺷﺘﻪ و دﮐﺘﺮ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ وﺟﻪ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﻧﻤﯽﺷﻮد. وﻟﯽ ﺟﺎﻟﺐ ‫اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ دﯾﺮی ﻧﻤﯽﭘﺎﯾﺪ ﮐﻪ وﺿﻌﯿﺖ ﺣﺎﻟﺖ دﯾﮕﺮی ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﯽﮔﯿﺮد، ﺑﻪ اﯾﻦ ﺻﻮرت ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﮐﺮاداک دﺳﺖ ‫از ﻟﺞ و ﻟﺞﺑﺎزی ﺑﺮ ﻣﯽدارد و ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺷﺤﺎل و ﺳﺮﺣﺎل ﻣﯽﺷﻮد و ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﺎً ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﻔﺮﯾﺢ و ﮔﺮدش ﺑﻪ ﻣﺼﺮ ‫ﻣﺴﺎﻓﺮت ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ در آﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ اﺑﺘﻼء ﺑﻪ ﯾﮏ ﺑﯿﻤﺎری ﻋﺠﯿﺐ و ﻏﺮﯾﺐ ﻣﺤﻠﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﺴﻤﻮﻣﯿﺖ ‫ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ ﺧﻮن ﺑﺪن ﻣﯽﺷﻮد ﻧﺎﮔﻬﺎن ﻣﯽﻣﯿﺮد. اﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎری ﻧﺎم دور درازی ﻫﻢ دارد ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ ﺑﻪ درد ﺷﻤﺎ

‫ﺑﺨﻮرد. ﻣﺮﺿﯽ ﮐﻪ اﺳﺎﺳﺎً در اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻧﺪاﺷﺘﻪ و ﻧﺪارد، وﻟﯽ ﮔﻮﯾﺎ ﯾﮑﯽ از اﻣﺮاض ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ و ﺑﻮﻣﯽ در ﻣﺼﺮ ‫ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.«

‫»ﭘﺲ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺻﻮرت دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ در اﺑﺘﻼء ﺧﺎﻧﻢ ﮐﺮاداک ﺑﻪ اﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎری ﻋﺠﯿﺐ و ﻏﺮﯾﺐ دﺧﺎﻟﺘﯽ داﺷﺘﻪ ‫ﺑﺎﺷﺪ.«

‫»ﺑﺎزرس ﺑﺘﻞ ﻟﺤﻈﻪای ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﻓﺮو رﻓﺖ ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﻟﺤﻦ ﺧﯿﻠﯽ آراﻣﯽ در ﺟﻮاب ﮔﻔﺖ: »ﻧﻤﯽداﻧﻢ، ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦ ‫ﻃﻮر اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﺋﯿﺪ ﺧﺎﻧﻢ اﻟﯿﻮر. وﻟﯽ در اﯾﻦ ﻣﻮرد ﺑﺎ ﯾﮑﯽ از دوﺳﺘﺎﻧﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﮐﺘﺮی ﺷﻨﺎس اﺳﺖ ﻣﻔﺼﻼً ‫ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮدم. ﺑﺪﺑﺨﺘﺎﻧﻪ ﺣﺮف درآوردن از اﯾﻦ ﺟﻮر آدمﻫﺎ ﻫﻢ ﮐﺎر آﺳﺎﻧﯽ ﻧﯿﺴﺖ، از ﺑﺲ ﮐﻪ آدم را ﻻﺑﻼی ‫اﺻﻄﻼﺣﺎت و ﻟﻐﺎت ﻣﺨﺼﻮص ﺧﻮدﺷﺎن ﻣﯽﭼﺮﺧﺎﻧﻨﺪ، ﮐﺎﻣﻼً ﮔﯿﺞ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﻓﻘﻂ ﺑﻠﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ اﮔﺮ ‪RH‫ﻧﮕﺎﺗﯿﻮ ﺑﺎﺷﺪ ﯾﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ وﺿﻌﯿﺖ ﭘﺎﺗﻮﻟﻮژی ﮔﯿﺮﻧﺪه دارد و ﯾﺎ اﮔﺮ ﭘﻼﮐﺖﻫﺎی ﻫﻤﻮﮔﻠﻮﺑﯿﻦ و ﯾﺎ ﻣﺜﻼً ﺧﯿﻠﯽ از ‫ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺑﺴﺘﮕﯽ ﺗﺎم ﺑﻪ ﻫﯿﺴﺘﺮوﻧﻮروﺳﺘﻨﯽ و ﺧﻼﺻﻪ ﮐﻮﻫﯽ از اﯾﻦ ﺣﺮفﻫﺎ ﮐﻪ آدم ﺑﻌﺪ از ﻣﺪﺗﯽ اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﻨﺪ ‫ﺧﻮدش ﻫﻢ ﺷﺒﯿﻪ اﯾﻦ ﻣﻮﺟﻮدات ذره ﺑﯿﻨﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻣﻌﻬﺬا ﺑﻪ ﻫﺮ ﮐﻠﮑﯽ ﺑﻮد ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ اﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻣﻬﻢ را از دﻫﺎن ‫دوﺳﺘﻢ ﺑﯿﺮون ﺑﮑﺸﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺑﺎ ﺗﺎﮐﯿﺪ اﻇﻬﺎر داﺷﺖ ﻋﺎﻣﻞ ﺑﯿﻤﺎری ﯾﻌﻨﯽ ﻣﯿﮑﺮوب اﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎری، ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺷﺮوع ﺑﻪ

‫ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ و از ﻟﺤﻈﻪ ورود ﻣﯿﮑﺮوب ﺑﻪ ﺑﺪن ﺗﺎ ﺑﺮوز ﺑﯿﻤﺎری ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﻣﺪت درازی ﺑﻪ ﻃﻮل ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺸﯿﺪ، ﻟﺬا ‫ﻣﯿﮑﺮوب ﺑﯿﻤﺎری ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ ﻣﺪتﻫﺎ ﻗﺒﻞ در ﺑﺪن ﺑﯿﻤﺎر وارد ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ، ﺿﻤﻦ آﻧﮑﻪ از ﻟﺤﻈﻪ ورود ﻣﯿﮑﺮوب ﺑﻪ ‫ﺑﺪن ﺗﺎ ﺑﺮوز ﺑﯿﻤﺎری ﻫﯿﭻ ﺗﻐﯿﯿﺮی در ﺣﺎل و اﺣﻮال ﺷﺨﺺ ﻧﺎﻗﻞ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.«

شیطان به قتل می‌رسد (10)

 

شیطان به قتل می‌رسد (10)

ﻓﺼﻞ ﻫﺠﺪﻫﻢ - ‫ﻣﯿﺎن ﭘﺮدهای ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺻﺮف ﭼﺎی و ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ

‫ﺧﺎﻧﻢ ﻟﻮرﯾﻤﺮ از ﯾﮑﯽ از ﻣﻨﺎزل ﻣﻮﺟﻮد در ﺧﯿﺎﺑﺎن ﻫﺎرﻟﯽ ﺑﯿﺮون آﻣﺪ و ﭘﺲ از ﻟﺤﻈﻪای ﺗﻮﻗﻒ روی ﭘﻠﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ در ، ‫ﭘﺎی ﺑﻪ زﻣﯿﻦ ﮔﺬاﺷﺖ و ﺑﻪ ﺳﻮی ﭘﺎﺋﯿﻦ ﺧﯿﺎﺑﺎن ﺑﻪ راه اﻓﺘﺎد. ﭼﻬﺮهاش را ﺣﺎﻟﺖ ﺧﺎﺻﯽ ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻫﺮ ﺑﯿﻨﻨﺪه ای ‫را ﺑﻪ ﻓﮑﺮ وا ﻣﯽداﺷﺖ، ﺣﺎﻟﺘﯽ ﺣﺎﮐﯽ از ﻋﺰﻣﯽ راﺳﺦ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﺟﺮای ﮐﺎر و رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﻫﺪف ﺑﺨﺼﻮﺻﯽ. ﻣﻌﻬﺬا، ‫ﻫﻤﺰﻣﺎن آﻣﯿﺨﺘﻪ ﺑﺎ ﺷﮏ و ﺗﺮدﯾﺪی ﺷﺪﯾﺪ و ﭼﺸﻢ ﮔﯿﺮ، اﺑﺮواﻧﺶ ﮐﺎﻣﻼً ﮔﺮه ﺧﻮرده، ﮔﻮﺋﯽ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻬﻢ و ‫ﻏﺎﻣﻀﯽ او را ﺷﺪﯾﺪاً ﻧﮕﺮان و ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﺸﻐﻮل ﮐﺮده اﺳﺖ. ﻣﻊ اﻟﻮﺻﻒ ﻫﻤﯿﻦ ﻃﻮر ﮐﻪ ﻏﺮق در اﻓﮑﺎر ﺧﻮد ﺑﻪ راه ‫رﻓﺘﻦ اداﻣﻪ ﻣﯽداد، ﻧﺎﮔﻬﺎن ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ آن ﻣﺮدﯾﺚ اﻓﺘﺎد ﮐﻪ در ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ اﯾﺴﺘﺎده و ﺑﯽﺣﺮﮐﺖ ﺑﻪ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ‫آﭘﺎرﺗﻤﺎنﻫﺎﺋﯽ در ﮔﻮﺷﻪی ﺧﯿﺎﺑﺎن ﺧﯿﺮه ﺷﺪه ﺑﻮد.

‫ﺧﺎﻧﻢ ﻟﻮرﯾﻤﺮ ﺑﺮای ﻟﺤﻈﻪای از ﺣﺮﮐﺖ ﺑﺎز اﯾﺴﺘﺎد. ﮔﻮﺋﯽ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮد ﺑﻪ ﻣﻼﻗﺎت آن ﻣﺮدﯾﺚ ﺑﺮود ﯾﺎ ﻧﻪ؟ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ‫ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﺑﮑﻨﺪ و ﺑﻪ آن ﻃﺮف ﺧﯿﺎﺑﺎن رﻫﺴﭙﺎر ﺷﺪ و ﺑﻪ ﻣﺤﺾ رﺳﯿﺪن ﺑﻪ آن ﻣﺮدﯾﺚ ﮔﻔﺖ: »ﺑﻪ ﺑﻪ، ‫ﺧﺎﻧﻢ آن ﻣﺮدﯾﺚ، ﭼﻪ ﺗﺼﺎدﻓﯽ، ﺣﺎﻟﺘﺎن ﭼﻄﻮر اﺳﺖ؟«

‫آن ﻣﺮدﯾﺚ ﺷﺪﯾﺪاً ﯾﮑﻪ ﺧﻮرده و ﺑﻪ دور ﺧﻮد ﭼﺮﺧﯿﺪ و ﺑﻪ ﻣﺤﺾ دﯾﺪن ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺧﻮد ﮔﻔﺖ: »اوه، ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﯿﺪ؟ ‫ﺧﯿﻠﯽ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮدم. ﺧﻮب، ﺷﻤﺎ ﭼﻄﻮرﯾﺪ؟«

‫ﺧﺎﻧﻢ ﻟﻮرﯾﻤﺮ ﺗﺸﮑﺮ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ: »ﺑﺒﯿﻨﻢ، ﻣﮕﺮ در ﻟﻨﺪن اﻗﺎﻣﺖ دارﯾﺪ؟«

‫»ﻧﻪ، اﻣﺮوز آﻣﺪم. ﯾﮏ ﻗﺪری ﮐﺎر داﺷﺘﻢ و...«

‫ﺧﺎﻧﻢ ﻟﻮرﯾﻤﺮ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭼﻬﺮه ی آن ﺧﯿﺮه ﺷﺪه ﺑﻮد، ﺳﻮال ﮐﺮد: »ﭼﯿﺰی ﺷﺪه؟ ﻣﻨﻈﻮرم اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ...«

‫آن ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺘﯽ از ﻣﻌﺬرتﺧﻮاﻫﯽ ﮔﻨﺎه ﮐﺎراﻧﻪ در ﺟﻮاب ﮔﻔﺖ: »اوه ﻧﻪ، ﻧﻪ، ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰی ﻧﺸﺪه، ﻣﮕﺮ ﻗﺮار اﺳﺖ ﭼﯿﺰی ‫ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ؟«

‫»آﺧﺮ اﯾﻦ ﻃﻮر ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ آن آﭘﺎرﺗﻤﺎنﻫﺎ ﺧﯿﺮه ﺷﺪه و ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﺮدﯾﺪ، ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﻣﯽدﯾﺪ، ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮد ‫ﺣﺘﻤﺎً ﻣﺴﺌﻠﻪای ﺑﺮاﯾﺘﺎن ﭘﯿﺶ آﻣﺪه.«

‫آن ﻣﺮدﯾﺚ ﮐﻪ ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ﺗﺎ ﺣﺪودی ﻋﺼﺒﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ، ﺧﻨﺪه ی ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ ﮐﺮد و اﻇﻬﺎر داﺷﺖ: »ﻧﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪای ﭘﯿﺶ ‫ﻧﯿﺎﻣﺪه. اﻟﺒﺘﻪ ﭼﺮا، وﻟﯽ ﺧﻮب، ﭼﯿﺰ ﻣﻬﻤﯽﻧﯿﺴﺖ. ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻢ ﺗﺎ ﺣﺪودی اﺣﻤﻘﺎﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ.«

‫ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺟﻤﻠﻪی آﺧﺮ ﻟﺤﻈﻪای ﻣﮑﺚ ﮐﺮد و ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﺎً ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺎﻧﺶ اداﻣﻪ داد و ﮔﻔﺖ: »راﺳﺘﺶ ﻫﻤﯿﻦ ﻃﻮر ﮐﻪ ﻗﺪم ‫ﻣﯽزدم، ﺑﻪ ﻧﻈﺮم آﻣﺪ ﮐﻪ دوﺳﺘﻢ... ﻣﻨﻈﻮرم ﻫﻤﺎن دﺧﺘﺮ ﺧﺎﻧﻤﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ در ﯾﮏ ﺧﺎﻧﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ، وارد ‫ﯾﮑﯽ از آن آﭘﺎرﺗﻤﺎنﻫﺎ ﺷﺪ. ﭘﯿﺶ ﺧﻮدم ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ﮐﻪ ﻧﮑﻨﺪ ﺑﺮای ﻣﻼﻗﺎت ﺧﺎﻧﻢ اﻟﯿﻮر آﻣﺪه اﺳﺖ.«

‫»ﯾﻌﻨﯽ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﯾﯿﺪ ﺧﺎﻧﻢ اﻟﯿﻮر در ﯾﮑﯽ از آن آﭘﺎرﺗﻤﺎنﻫﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ؟ ﻧﻤﯽداﻧﺴﺘﻢ.«

‫»ﺑﻠﻪ، ﻣﻨﺰﻟﺸﺎن آﻧﺠﺎﺳﺖ. اﯾﺸﺎن ﯾﮑﯽ دو روز ﭘﯿﺶ ﺧﯿﻠﯽ ﻟﻄﻒ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺑﻪ ﻣﻼﻗﺎت ﻣﺎ آﻣﺪﻧﺪ. ﻫﻨﮕﺎم رﻓﺘﻦ ‫آدرﺳﺸﺎن را ﻫﻢ دادﻧﺪ و اﺻﺮار داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ ﮔﺬارﻣﺎن ﺑﻪ ﻟﻨﺪن اﻓﺘﺎد ﺣﺘﻤﺎ ﺳﺮی ﺑﻪ اﯾﺸﺎن ﺑﺰﻧﯿﻢ. اﻟﺒﺘﻪ ﻫﻨﻮز ﻫﻢ ‫ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﮐﻪ آﯾﺎ رودا ﺑﻮد ﮐﻪ داﺧﻞ آﭘﺎرﺗﻤﺎن ﺷﺪ ﯾﺎ ﻧﻪ، ﺷﺎﯾﺪ ﯾﮏ دﺧﺘﺮ دﯾﮕﺮی ﺷﺒﯿﻪ او.«

شیطان به قتل می‌رسد (9)

 

شیطان به قتل می‌رسد (9)

»وﻟﯽ ﺑﺎران، ﭼﻄﻮری ﺑﮕﻮﯾﻢ، راﺳﺘﺶ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ ﺑﺎران ﻫﺮﮔﺰ ﺑﺮای ﻧﺴﻞ ﺑﺸﺮ ﻣﺰاﺣﻤﺘﯽ ﺑﻪ وﺟﻮد آورده ﺑﺎﺷﺪ، ‫ﺟﺰ اﯾﻨﮑﻪ ﻫﻤﻪ از آن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻣﻮﻫﺒﺖ آﺳﻤﺎﻧﯽ ﻧﺎم ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ.«

‫ﻣﻌﻬﺬا ﭘﻮارو ﮐﻪ اﺻﻮﻻً وﺣﺸﺖ ﻋﺠﯿﺐ و ﻏﺮﯾﺒﯽ از ﺳﺮﻣﺎ و ﺳﺮﻣﺎ ﺧﻮردن و ﺑﻪ ﺧﺼﻮص ﻫﻮای ﻧﻤﻨﺎک داﺷﺖ در ‫ﺟﻮاب ﮔﻔﺖ: »وﻟﯽ ﺷﻤﺎ اﺷﺘﺒﺎه ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ، ﺑﺎران ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﻧﻮاع ﺑﯿﻤﺎریﻫﺎ ﻣﯽﺷﻮد.«

‫ﺳﺮﮔﺮد دﺳﭙﺎرد ﺧﻨﺪهای ﮐﺮد و در ﺟﻮاب ﮔﻔﺖ: »ﺣﺎﻻ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪم، ﺑﻠﻪ، ﺷﻤﺎ ﻣﺴﯿﻮ ﭘﻮارو از آن ﺗﯿﭗ آدمﻫﺎﺋﯽ ‫ﻫﺴﺘﯿﺪ ﮐﻪ ﺷﺪﯾﺪاً ﻣﻮاﻇﺐ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺧﻮدﺷﺎن ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ، اﯾﻦ ﻃﻮر ﻧﯿﺴﺖ؟«

‫اﻟﺒﺘﻪ ﻫﺮ ﺷﺨﺺ دﯾﮕﺮی ﻫﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﻮارو ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﺮد، ﺑﺎ دﯾﺪن ﭘﺎﻟﺘﻮ و ﺷﺎل ﮔﺮدﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﮐﯿﭗ و ﻣﺤﮑﻢ دور ‫ﮔﺮدن ﭘﯿﭽﯿﺪه ﺑﻮد و ﻣﻄﻤﺌﻨﺎً ﺑﺮای اﯾﻦ ﻣﻮﻗﻊ از ﭘﺎﺋﯿﺰ ﺗﺎ ﺣﺪودی زود ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﯿﺪ، ﺻﺪ در ﺻﺪ ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺪس را ‫ﻣﯽزد.

‫ﺳﺮﮔﺮد دﺳﭙﺎرد ﻟﺤﻈﻪای ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﻓﺮو رﻓﺖ و ﻣﺠﺪدا ﺑﻪ ﺳﺨﻦ درآﻣﺪ و ﮔﻔﺖ: »راﺳﺘﯽ ﭼﻪ ﺗﺼﺎدف ﻋﺠﯿﺒﯽ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ‫را اﻣﺮوز و آن ﻫﻢ در اﺗﻮﺑﻮس دو ﻃﺒﻘﻪ ﺑﺒﯿﻨﻢ.«

‫ﺳﺮﮔﺮد دﺳﭙﺎرد ﻣﻄﻤﺌﻨﺎً ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺧﻨﺪه ی ﺷﯿﻄﻨﺖآﻣﯿﺰ ﭘﻮارو را ﺑﺒﯿﻨﺪ ﭼﻮن ﭼﻬﺮهاش ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﺑﺎ ﺷﺎل ﮔﺮدن ‫ﭘﻮﺷﯿﺪه ﺷﺪه ﺑﻮد و ﻫﺮﮔﺰ ﻫﻢ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺣﺪس ﺑﺰﻧﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺑﺮﺧﻮرد ﻏﯿﺮﻣﺘﺮﻗﺒﻪ، ﺑﻪ ﻫﯿﭻ وﺟﻪ ﻏﯿﺮﻣﺘﺮﻗﺒﻪ ﻧﺒﻮده، ‫ﺑﻠﮑﻪ ﭘﻮارو ﺑﺎ ﺷﯿﻮه ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﺧﻮد ﻣﺪتﻫﺎ او را زﯾﺮ ﻧﻈﺮ داﺷﺘﻪ و ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ دﻗﯿﻘﺎً ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﮐﻪ او ﮐﯽ از ﻣﻨﺰل ﺧﺎرج ‫و ﮐﯽ ﺳﻮار اﺗﻮﺑﻮس ﻣﯽﺷﻮد، ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ آﮔﺎه ﺑﻮد ﮐﻪ او ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﻋﺎدت دوﺳﺖ دارد ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ اﺗﻮﺑﻮس ﺑﻪ ‫اﯾﺴﺘﮕﺎه ﺑﺮﺳﺪ، در ﻓﺎﺻﻠﻪای ﻧﺮﺳﯿﺪه ﺑﻪ اﯾﺴﺘﮕﺎه، دوان دوان ﺧﻮد را ﺑﻪ اﺗﻮﺑﻮس رﺳﺎﻧﯿﺪه و روی رﮐﺎب آن ﺑﭙﺮد. و ﺑﺎ ‫اﺗﮑﺎ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ اﻃﻼﻋﺎت ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﯿﺎل راﺣﺖ در اﯾﺴﺘﮕﺎه اﺗﻮﺑﻮس ﺑﻪ اﻧﺘﻈﺎر اﯾﺴﺘﺎد و ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﺳﻮار اﺗﻮﺑﻮس ﺷﺪ، ‫ﺿﻤﻦ اﯾﻨﮑﻪ ﺻﺪ در ﺻﺪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺷﮑﺎرش ﻧﯿﺰ دﻗﺎﯾﻘﯽ ﻗﺒﻞ ﺳﻮار ﺷﺪه و در ﻃﺒﻘﻪ ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﺑﺎ وﺟﻮد اﯾﻦ ‫اﺻﻼً ﺑﻪ روی ﺧﻮدش ﻧﯿﺎورده و در ﺟﻮاب ﺳﻮال ﻣﺘﻌﺠﺒﺎﻧﻪ ﺳﺮﮔﺮد دﺳﭙﺎرد ﮔﻔﺖ: »ﺑﻠﻪ ﺣﻖ ﺑﺎ ﺷﻤﺎﺳﺖ، ﺟﺪا ﮐﻪ ‫ﻋﺠﺐ ﺗﺼﺎدﻓﯽ! ﺑﻌﺪ از آن ﺷﺐ وﺣﺸﺘﻨﺎک دﯾﮕﺮ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ را ﻧﺪﯾﺪﯾﻢ.«

شیطان به قتل می‌رسد (8)

 

شیطان به قتل می‌رسد (8)

رودا ﺑﺎ ﻫﯿﺠﺎن ﺧﺎﺻﯽ ﻓﺮﯾﺎدی از روی ﺗﺎﮐﯿﺪ ﮐﺸﯿﺪ و ﺑﺎ ﺣﺮارت زﯾﺎدی ﮔﻔﺖ: »اوووووووه، ﺑﻠﻪ، ﻣﻦ ﮐﺎﻣﻼً ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ‫ﻣﻮاﻓﻘﻢ، ﻣﻦ ﺧﻮدم ﺑﻪ ﺷﺨﺼﻪ از ﺧﻄﺮ ﻟﺬت ﻣﯽﺑﺮم و ﻣﻌﺘﻘﺪم ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺪون ﺧﻄﺮ ﯾﻌﻨﯽ ﯾﮏ ﭼﯿﺰ واﻗﻌﺎً ﺧﺴﺘﻪ ‫ﮐﻨﻨﺪه و ﻣﻼل آور، ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ، زﻧﺪﮔﯽ اﺻﻮﻻً ﻓﺎﻗﺪ ﻫﯿﺠﺎن اﺳﺖ و اﯾﻦ ﻣﺎ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ وﺟﻮد آوردن ﺧﻄﺮ و ﯾﺎ ﺑﻬﺘﺮ ‫ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺑﺎ ﺧﻄﺮ زﯾﺴﺘﻦ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد روح و ﻫﯿﺠﺎن داده و از آن ﻟﺬت ﻣﯽﺑﺮﯾﻢ، اﯾﻦ ﻃﻮر ﻧﯿﺴﺖ؟«

‫»ﺷﺎﯾﺪ، وﻟﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﻃﻮر اﺧﺺ آن ﻗﺪرﻫﺎ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﺋﯿﺪ ﺑﯽﻫﯿﺠﺎن و ﺑﯽروح ﻧﯿﺴﺖ، ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ ‫ﻟﺤﻈﺎت ﻫﯿﺠﺎن اﻧﮕﯿﺰ و ﺟﺎﻟﺒﯽ ﻫﻢ در زﻧﺪﮔﯽ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ وﺟﻮد دارد و ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ.«

‫»ﺑﻠﻪ، وﻟﯽ ﺑﺮای ﺷﻤﺎ ﺳﺮﮔﺮد دﺳﭙﺎرد و ﯾﺎ آدمﻫﺎی ﻣﺎﺟﺮاﺟﻮﯾﯽ ﻣﺜﻞ ﺷﻤﺎ. ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﻨﮕﻞﻫﺎی اﻧﺒﻮه و ‫ﺧﻄﺮﻧﺎﮐﯽ در ﻣﻨﺎﻃﻖ دور اﻓﺘﺎده و ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽروﯾﺪ و ﺑﺎ اﻧﻮاع ﺣﯿﻮاﻧﺎت و ﺟﺎﻧﻮران ﺧﻄﺮﻧﺎک ﻧﻈﯿﺮ ﺑﺒﺮ، ﻣﺎر و ﺣﺘﯽ ‫ﺣﺸﺮاﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﯿﺶ ﺧﻮد ﻫﺮ اﻧﺴﺎﻧﯽ را ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﻣﯽرﺳﺎﻧﻨﺪ ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﺪه و آنﻫﺎ را ﺷﮑﺎر ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ و ﯾﺎ اﺟﺒﺎراً ﻣﯽﮐﺸﯿﺪ.

‫اﻟﺒﺘﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻄﺮﻧﺎک و ﻧﺎراﺣﺖ ﮐﻨﻨﺪه اﺳﺖ، وﻟﯽ ﺧﻮب، آدﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ زﻧﺪﮔﯽ ﺟﺎﻟﺐ و ﻫﯿﺠﺎن اﻧﮕﯿﺰی ‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺒﺎل ﺧﻄﺮات ﻫﻢ ﺑﺮود.«

‫»ﺑﻠﻪ، ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻤﯿﻦ ﻃﻮر اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﺋﯿﺪ و اﮔﺮ اﯾﻨﻄﻮر ﺑﺎﺷﺪ، ﭘﺲ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﻣﺮدﯾﺚ ﻫﻢ ‫ﺑﯽﻧﺼﯿﺐ ﻧﻤﺎﻧﺪه و ﭼﻨﯿﻦ ﻫﯿﺠﺎﻧﯽ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮده اﺳﺖ. ﭼﺮا؟ ﭼﻮن اﯾﺸﺎن ﻫﻢ در اﺗﺎﻗﯽ ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻪ ﮐﻪ ﺟﻨﺎﯾﺘﯽ در ‫آن ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ.«

‫ﻫﻨﻮز ﺟﻤﻠﻪ آﺧﺮ از دﻫﺎن ﺳﺮﮔﺮد دﺳﭙﺎرد ﺧﺎرج ﻧﺸﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ آن ﻣﺮدﯾﺚ ﻓﺮﯾﺎدی ﮐﺸﯿﺪ و ﮔﻔﺖ: »ن ن ن ن ه، ‫ﺑﺲ ﮐﻨﯿﺪ، ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯽﮐﻨﻢ.«

شیطان به قتل می‌رسد (7)

 

شیطان به قتل می‌رسد (7)

»از اﯾﻦ ﺑﻬﺘﺮ ﻧﻤﯽﺷﺪ. راﺳﺘﺶ ﺑﯿﻦ ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﻤﺎﻧﺪ، ﻣﻦ از اﯾﻦ ﮐﺎر ﻟﺬت ﻣﯽﺑﺮم.«

‫ﺑﻪ دﻧﺒﺎل اﯾﻦ ﺣﺮف، ﭘﻮارو از ﺟﺎﯾﺶ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪی ﺑﺮ ﻟﺐ داﺷﺖ ﺑﻪ دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ ﮐﻪ ﮐﻤﺎﮐﺎن ﺑﺎ ‫ﺣﺎﻟﺘﯽ ﺑﻬﺖزده ﺑﻪ او ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﺮد، ﮔﻔﺖ: »ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﻫﻤﯿﻦ ﻗﺪر ﺑﺪاﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﺻﺤﺒﺖﻫﺎی ﺷﻤﺎ و ﻣﻄﺎﻟﺒﯽ ﮐﻪ ﻣﻄﺮح ‫ﻧﻤﻮدﯾﺪ، ﮐﻤﮏ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺆﺛﺮ و ﺳﻮدﻣﻨﺪی در ﻣﺼﺎﺣﺒﻪﻫﺎی ﺑﻌﺪی ﻣﻦ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.«

‫دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ از ﺟﺎی ﺧﻮد ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﮔﻔﺖ: »ﻣﻦ ﮐﻪ ﺷﺨﺼﺎً ﻧﻤﯽداﻧﻢ ﭼﻄﻮر و ﭼﺮا؟ وﻟﯽ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل ﻻﺑﺪ ﻫﻤﯿﻦ ‫ﻃﻮر اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﯾﯿﺪ.«

‫ﺳﭙﺲ دﺳﺖﻫﺎی ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ را ﻓﺸﺮده و از ﻫﻢ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﻧﻤﻮدﻧﺪ.

‫ﭘﻮارو از ﭘﻠﻪﻫﺎ ﭘﺎﯾﯿﻦ آﻣﺪ و ﯾﮏ ﺗﺎﮐﺴﯽ ﺻﺪا زد و ﭘﺲ از آﻧﮑﻪ ﻧﺸﺴﺖ ﮔﻔﺖ: »ﭼﻠﺴﯽ ﺧﯿﺎﺑﺎن ﺷﺎﯾﻦ ﺷﻤﺎره ی ‫111.«

‫ﻓﺼﻞ ﯾﺎزدﻫﻢ - ‫ﺧﺎﻧﻢ ﻟﻮرﯾﻤﺮ

‫ﺷﻤﺎره ی 111 در ﺧﯿﺎﺑﺎن ﺷﺎﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪی ﮐﻮﭼﮑﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﯿﺪ و از ﻇﺎﻫﺮ آن ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ﮐﻪ ﺻﺎﺣﺒﺨﺎﻧﻪ وﺳﻮاس ‫ﺧﺎﺻﯽ در ﭘﺎﮐﯿﺰﮔﯽ و ﻧﻈﺎﻓﺖ آن دارد. ﭘﻠﮑﺎﻧﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﺗﻤﯿﺰ و ﺳﻔﯿﺪ رﻧﮓ ﮐﻪ ﺑﻪ درب ﺳﯿﺎﻫﺮﻧﮕﯽ ﻣﻨﺘﻬﯽ ﻣﯽﺷﺪ و ‫دق اﻟﺒﺎب ﺑﺮﻧﺠﯽ ﮐﻪ در آﻓﺘﺎب ﺑﻌﺪ از ﻇﻬﺮ ﻣﯽدرﺧﺸﯿﺪ.

‫زن ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﻣﺴﻨﯽ ﺑﺎ ﮐﻼه و ﭘﯿﺶﺑﻨﺪ ﺳﻔﯿﺪ رﻧﮓ ﻓﻮق اﻟﻌﺎده ﺗﻤﯿﺰی ﮐﻪ ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ﺧﺪﻣﺘﮑﺎر ﻣﻨﺰل اﺳﺖ، در را ﺑﻪ ‫روی ﭘﻮارو ﺑﺎز ﮐﺮد و در ﺟﻮاب ﺳﺆال ﭘﻮارو اﻇﻬﺎر داﺷﺖ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﺗﺸﺮﯾﻒ دارﻧﺪ و ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﺎً ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻫﺪاﯾﺖ ﭘﻮارو ‫ﭘﯿﺸﺎﭘﯿﺶ وی ﺑﻪ راه اﻓﺘﺎد. ﺑﻪ ﭘﻠﮑﺎن ﺑﺎرﯾﮑﯽ ﮐﻪ رﺳﯿﺪﻧﺪ ﻣﺠﺪداً روﯾﺶ را ﺑﻪ ﻃﺮف ﭘﻮارو ﭼﺮﺧﺎﻧﺪ و ﺳﺆال ﮐﺮد: ‫»ﻟﻄﻔﺎً اﺳﻤﺘﺎن را ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯿﺪ؟«

‫»ﻣﺴﯿﻮ ﻫﺮﮐﻮل ﭘﻮارو.«

‫در ﺑﺎﻻی ﭘﻠﻪﻫﺎ ﭘﻮارو را ﺑﻪ اﺗﺎق ﻧﺸﯿﻤﻦ راﻫﻨﻤﺎﯾﯽ ﮐﺮد و ﺧﻮدش ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﺎً ﺧﺎرج ﺷﺪ ﺗﺎ ورود ﺗﺎزه وارد را ﺑﻪ اﻃﻼع ‫ﺧﺎﻧﻢ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ.

‫اﺗﺎق ﻧﺸﯿﻤﻦ اﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪی ﮐﻮﭼﮏ ﻧﯿﺰ، ﻧﻈﯿﺮ اﻏﻠﺐ ﻣﻨﺎزل دﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ال و ﻃﻮری ﺗﺰﯾﯿﻦ ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ

‫ﺧﻮشﺳﻠﯿﻘﮕﯽ ﺻﺎﺣﺒﺨﺎﻧﻪ را در ﺑﯿﻨﻨﺪه ﺗﺪاﻋﯽ ﻣﯽﮐﺮد. ﭘﻮارو ﺑﺎ دﻗﺖ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺗﻤﺎﻣﺘﺮ اﺳﺒﺎب و اﺛﺎﺛﯿﻪ ﻣﻮﺟﻮد در اﺗﺎق ‫را از ﻧﻈﺮ ﮔﺬراﻧﺪ. ﻣﺒﻠﻤﺎن ﭼﻮﺑﯽ ﺗﻤﯿﺰ و ﭘﻮﻟﯿﺶ ﺷﺪه از ﺗﯿﭗ ﻣﺒﻠﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ در ﻣﻨﺎزل ﻗﺪﯾﻤﯽ ﯾﺎﻓﺖ ﻣﯽﺷﻮد، ‫ﺗﻌﺪاد ﻣﻌﺪودی ﻋﮑﺲﻫﺎی ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ در ﻗﺎبﻫﺎی ﻧﻘﺮهای ﻗﺪﯾﻤﯽ و ﺑﺎﻻﺧﺮه دﺳﺘﻪ ﮔﻞ ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺒﺎﯾﯽ از ﮔﻞﻫﺎی ‫داودی ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﺮز ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺒﺎﯾﯽ در ﮔﻠﺪان ﮐﺮﯾﺴﺘﺎل ﺑﻠﻨﺪی ﻗﺮار داﺷﺖ. ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﯽ دﮐﻮراﺳﯿﻮﻧﯽ ﻣﺨﺘﺼﺮ وﻟﯽ ‫ﻓﻮق اﻟﻌﺎده ﮔﯿﺮا و آرام ﺑﺨﺶ ﮐﻪ ﻧﺸﺎن ﻣﯽداد ﺻﺎﺣﺒﺨﺎﻧﻪ ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ از ﺧﺮت و ﭘﺮت و اﺛﺎﺛﯿﻪی زﯾﺎد و ﻏﯿﺮ ‫ﺿﺮوری ﺑﯿﺰار اﺳﺖ، ﻋﻼﻗﻪی زﯾﺎدی ﺑﻪ ﻓﻀﺎ و ﻧﻮر ﮐﺎﻓﯽ داﺷﺘﻪ و اﻫﻤﯿﺖ ﺧﺎﺻﯽ ﺑﺮای راﺣﺘﯽ و آراﻣﺶ ﻗﺎﺋﻞ اﺳﺖ.

‫درﻫﻤﯿﻦ اﺛﻨﺎ ﺧﺎﻧﻢ ﻟﻮرﯾﻤﺮ وارد ﺷﺪ و ﺿﻤﻦ ﺧﻮﺷﺎﻣﺪﮔﻮﯾﯽ و ﺳﻼم دﺳﺖ ﭘﻮارو را ﻧﯿﺰ ﻓﺸﺮد، ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ‫ﺣﺎﻟﺘﯽ از ﺗﻌﺠﺐ و ﺷﮕﻔﺘﯽ در ﭼﻬﺮهی او دﯾﺪه و ﯾﺎ ﺧﻮاﻧﺪه ﺷﻮد. ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﺎً ﺻﻨﺪﻟﯽای ﺑﻪ ﭘﻮارو ﺗﻌﺎرف ﮐﺮد و ﺧﻮد ‫ﻧﯿﺰ ﻧﺸﺴﺖ. دﻗﺎﯾﻘﯽ ﺑﻪ ﺻﺤﺒﺖ در ﻣﻮرد آب و ﻫﻮا ﮔﺬﺷﺖ و ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺳﮑﻮت ﺑﺮﮔﺰار ﺷﺪ و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﭘﻮارو ‫ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ: »ﺧﺎﻧﻢ ﻣﺤﺘﺮم، از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺪون اﻃﻼع ﻗﺒﻠﯽ ﻣﺰاﺣﻢ ﺷﻤﺎ ﺷﺪهام ﺧﯿﻠﯽ ﻣﻌﺬرت ‫ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ و اﻣﯿﺪوارم ﮐﻪ ﻣﺮا ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ.«

‫ﺧﺎﻧﻢ ﻟﻮرﯾﻤﺮ ﺑﺎ ﻫﻤﺎن ﺧﻮﻧﺴﺮدی اوﻟﯿﻪ، ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﺎً ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎن ﭘﻮارو ﻧﮕﺎه ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ: »اول ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯿﺪ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﻣﺎﻫﯿﺖ ‫اﯾﻦ ﻣﻼﻗﺎت ﭼﯿﺴﺖ؟ ﻣﺴﯿﻮ ﭘﻮارو ﺑﺮای اﺣﻮاﻟﭙﺮﺳﯽ ﺗﺸﺮﯾﻒ آورده اﻧﺪ؟ ﯾﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﻧﺨﯿﺮ، ﮐﺎرآﮔﺎه ﻣﻌﺮوف ﻫﺮﮐﻮل ‫ﭘﻮارو ﺑﺮای ﺗﺤﻘﯿﻖ در ﻣﻮرد ﺟﻨﺎﯾﺖ ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ آﻣﺪه؟«

‫»ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺑﺎﯾﺪ اﻋﺘﺮاف ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺣﺪس دوم ﺷﻤﺎ درﺳﺖ اﺳﺖ.«

‫»ﭘﺲ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺧﻮب ﮔﻮش ﮐﻨﯿﺪ ﻣﺴﯿﻮ ﭘﻮارو. ﻣﻦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﺷﻬﺮوﻧﺪ اﻧﮕﻠﯿﺴﯽ وﻇﯿﻔﻪ دارم ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﯽداﻧﻢ و ‫ﯾﺎ ﻫﺮ اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ ﮐﻪ در ﻣﻮرد ﻗﺘﻞ آﻗﺎی ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ ﮐﺴﺐ ﻣﯽﮐﻨﻢ در اﺧﺘﯿﺎر ﮐﻤﯿﺴﺮ ﺑﺘﻞ، ﺑﺎزرس اﺳﮑﺎﺗﻠﻨﺪﯾﺎرد ﻗﺮار ‫دﻫﻢ، وﻟﯽ ﻫﯿﭻ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ و وﻇﯿﻔﻪای در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﮐﺎرآﮔﺎه ﺧﺼﻮﺻﯽ و ﯾﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﯽ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻓﺎﻗﺪ ﻫﻮﯾﺖ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ‫ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ، ﻧﺪارم و ﻫﯿﭻ ﻗﺪرت ﯾﺎ ﻣﻘﺎﻣﯽ ﻫﻢ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺮا ودار ﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﺆاﻻت اﯾﻦ اﺷﺨﺎص ﮐﻪ ﻧﺎم ﺑﺮدم، ﺟﻮاب ‫ﺑﺪﻫﻢ.«

‫»ﺧﺎﻧﻢ ﻋﺰﯾﺰ، ﺑﺎﯾﺪ ﺧﺪﻣﺘﺘﺎن ﻋﺮض ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺧﻮدم از اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع آﮔﺎﻫﯽ ﮐﺎﻣﻞ دارم و ﻟﺬا ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﻫﺮ ‫آن ﮐﻪ اﻣﺮ ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯿﺪ، ﺑﯽدرﻧﮓ از ﺣﻀﻮرﺗﺎن ﻣﺮﺧﺺ ﺧﻮاﻫﻢ ﺷﺪ.«

شیطان به قتل می‌رسد (6)

 

شیطان به قتل می‌رسد (6)

ﻓﺼﻞ ﻧﻬﻢ - ‫دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ

‫»ﺻﺒﺢ ﺑﺨﯿﺮ، ﮐﻤﯿﺴﺮ ﺑﺘﻞ.«

‫ﺑﻪ دﻧﺒﺎل اﯾﻦ ﺣﺮف، دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ از روی ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺧﻮد ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و ﺳﭙﺲ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺑﺰرگ ﺻﻮرﺗﯽ رﻧﮓ ﺑﺴﯿﺎر ‫ﺗﻤﯿﺰی ﮐﻪ ﺑﻮی ﺻﺎﺑﻮن و داروﻫﺎی ﺿﺪ ﻋﻔﻮﻧﯽ ﮐﻨﻨﺪه از آن ﺑﻪ ﻣﺸﺎم ﻣﯽرﺳﯿﺪ، ﺑﻪ ﮐﻤﯿﺴﺮ ﺑﺘﻞ ﺗﻌﺎرف ﮐﺮد و در ‫اداﻣﻪ ﺳﺨﻨﺎﻧﺶ ﮔﻔﺖ: »ﺧﻮب... اوﺿﺎع ﭼﻄﻮر اﺳﺖ؟«

‫»ﭘﯿﺶ ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﻤﺎﻧﺪ دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ، وﻟﯽ اﮔﺮ راﺳﺘﺶ را ﺑﺨﻮاﻫﯿﺪ، ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﭘﯿﺸﺮﻓﺘﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪاﯾﻢ و ﮐﻤﺎﮐﺎن ‫درﺟﺎ ﻣﯽزﻧﻢ.«

‫»وﻟﯽ ﻇﺎﻫﺮاً روزﻧﺎﻣﻪﻫﺎ ﺳﺮ و ﺻﺪای زﯾﺎدی در ﻣﻮرد اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮا ﺑﻪ راه ﻧﯿﻨﺪاﺧﺘﻪاﻧﺪ، ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﺨﺼﻪ ﺧﯿﻠﯽ از اﯾﻦ ‫ﻣﻮﺿﻮع ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ.«

‫ﮐﻤﯿﺴﺮ ﺑﺘﻞ ﺿﻤﻦ ﻧﻘﻞ ﻗﻮل ﻣﻘﺎﻟﻪی روزﻧﺎﻣﻪ اﻇﻬﺎر داﺷﺖ: »ﻣﺮگ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻣﻌﺮوف آﻗﺎی ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ در ‫ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ و ﻣﻨﺰل ﺷﺨﺼﯽ ﺧﻮد... ﺑﻠﻪ، روزﻧﺎﻣﻪﻫﺎ ﻓﻌﻼً ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺨﺘﺼﺮ اﮐﺘﻔﺎ ﮐﺮدهاﻧﺪ.«

‫»ﺟﻨﺎزه ی ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ ﮐﺎﻟﺒﺪ ﺷﮑﺎﻓﯽ ﺷﺪ و ﻣﻦ ﯾﮏ ﻧﺴﺨﻪی ﮔﺰارش ﭘﺰﺷﮏ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ را ﺑﺮای ﺷﻤﺎ آورده ام. ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ‫اﺣﺘﻤﺎﻻً ﺑﺮای ﺷﻤﺎ ﺟﺎﻟﺐ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.«

‫»ﻣﺘﺸﮑﺮم... ﺧﯿﻠﯽ ﻟﻄﻒ ﮐﺮدﯾﺪ... ﺑﻠﻪ... ﻣﻄﻤﺌﻨﺎً ﺟﺎﻟﺐ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.«

‫ﺑﻪ دﻧﺒﺎل اﯾﻦ ﺣﺮف، دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ ﮔﺰارش ﭘﺰﺷﮏ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ را ﺑﺪون آﻧﮑﻪ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ آن ﺑﯿﻨﺪازد، ﻣﺠﺪداً ﺑﻪ ﮐﻤﯿﺴﺮ ‫ﺑﺎزﮔﺮداﻧﺪ. ﮐﻤﯿﺴﺮ ﺑﺘﻞ ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺎﻧﺶ اداﻣﻪ داد و ﮔﻔﺖ: »در اداﻣﻪی ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺗﻤﺎن، ﻧﺸﺴﺘﯽ ﻫﻢ ﺑﺎ وﮐﯿﻞ ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ داﺷﺘﯿﻢ.

‫در اﯾﻦ ﺟﻠﺴﻪ ﻣﻔﺎد و وﺻﯿﺖﻧﺎﻣﻪی ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ ﻣﻄﺮح ﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﮑﺘﻪ ﺟﺎﻟﺒﯽ در آن وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ، ﺟﺰ اﯾﻨﮑﻪ ﻇﺎﻫﺮاً ﮐﺲ و ‫ﮐﺎری در ﺳﻮرﯾﻪ دارد. اﻟﺒﺘﻪ ﺻﺮﻓﺎً ﺑﻪ وﺻﯿﺖﻧﺎﻣﻪ اﮐﺘﻔﺎ ﻧﻨﻤﻮدﯾﻢ و ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﺎً ﮐﻠﯿﻪی ﻧﺎﻣﻪﻫﺎ، اوراق و ﻣﺪارک ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ ‫وی ﻧﯿﺰ دﻗﯿﻘﺎً ﺑﺮرﺳﯽ و ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﮔﺮدﯾﺪ.«

‫در اﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﮐﻤﯿﺴﺮ ﺑﺘﻞ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﮔﻨﮕﯽ اﺣﺴﺎس ﮐﺮد ﻣﺜﻞ اﯾﻨﮑﻪ ﺻﻮرت ﺗﺮاﺷﯿﺪه، ﺗﻤﯿﺰ و ﺑﺮاق دﮐﺘﺮ ‫ﺑﻔﻬﻤﯽﻧﻔﻬﻤﯽﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﺮد، ﮔﻮﺋﯽ ﭘﻮﺳﺖ ﺻﻮرﺗﺶ از ﻃﺮﻓﯿﻦ ﮐﺸﯿﺪه ﺷﺪ و ﺣﺎﻟﺖ ﺧﺸﮏ و ﺑﯽروﺣﯽ ﺑﻪ ﺧﻮد ﮔﺮﻓﺖ.

 ﻧﮕﺮاﻧﯽ؟ ﯾﺎ ﺗﺮس؟ ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ ﺳﮑﻮت ﺑﺮﻗﺮار ﺷﺪ و ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﺎً دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ ﺳﻮال ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ: »ﭼﯿﺰی ﻫﻢ ﭘﯿﺪا ﮐﺮدﯾﺪ؟«

‫»ﻧﻪ، ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﭼﯿﺰ ﺑﺪرد ﺑﺨﻮری ﭘﯿﺪا ﻧﮑﺮدﯾﻢ.«

‫ﮐﻤﯿﺴﺮ ﺑﺘﻞ، ﻫﻤﯿﻦ ﻃﻮر ﮐﻪ ﺣﺮف ﻣﯽزد، ﻟﺤﻈﻪای از ﺣﺮﮐﺎت و ﺣﺎﻻت ﭼﻬﺮهی دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ ﻏﺎﻓﻞ ﻧﺒﻮد. ﻇﺎﻫﺮاً از ‫ﭘﺎﺳﺨﯽ ﮐﻪ درﯾﺎﻓﺖ ﮐﺮد ﭼﻨﺪان ﺧﺮﺳﻨﺪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﯽرﺳﯿﺪ و ﻧﮕﺮاﻧﯿﺶ ﻫﻢ رﻓﻊ ﻧﺸﺪه ﺑﻮد، ﭼﻮن ﺣﺎﻟﺖ ﺳﻮال ﺑﺮاﻧﮕﯿﺰ ‫ﻧﮕﺮاﻧﯽ و ﺗﺮس ﮐﻤﺎﮐﺎن در ﭼﻬﺮهاش ﻣﺸﻬﻮد ﺑﻮد و ﺗﻐﯿﯿﺮی در آن ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﻤﯽﺷﺪ. ﻣﻌﻬﺬا، ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ روی ﺻﻨﺪﻟﯽ ‫ﺟﺎ ﺑﻪ ﺟﺎ ﺷﺪ و در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺳﻌﯽ داﺷﺖ ﺧﻮد را ﺑﯽﺧﯿﺎل ﺟﻠﻮه دﻫﺪ، اﻇﻬﺎر داﺷﺖ: »و ﭼﻮن ﻇﺎﻫﺮاً ﭼﯿﺰی ‫دﺳﺘﮕﯿﺮﺗﺎن ﻧﺸﺪه، آﻣﺪﯾﺪ ﺳﺮاغ ﻣﻦ ﺗﺎ ﺷﺎﯾﺪ اﯾﻨﺠﺎ ﭼﯿﺰی ﮔﯿﺮ ﺑﯿﺎورﯾﺪ؟«

شیطان به قتل می‌رسد (5)

 

شیطان به قتل می‌رسد (5)

ﺧﺎﻧﻢ اﻟﯿﻮر ﮐﻪ از ﺗﻌﺮﯾﻒ و ﺗﻤﺠﯿﺪ ﭘﻮارو اﺣﺴﺎس ﮐﺎرآﮔﺎه ﺑﻮدﻧﺶ ﺷﺪﯾﺪاً ﺗﺤﺮﯾﮏ ﺷﺪه ﺑﻮد، روی ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺟﺎﺑﺠﺎ ‫ﺷﺪ و ﺷﻖ و رق ﻧﺸﺴﺖ و ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﺎ ﺑﺎ ﻟﺤﻨﯽ ﮐﻪ دﺑﯿﺮ ﮐﻞ اﻧﺠﻤﻦ ﮐﺎرآﮔﺎﻫﺎن ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ، ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮد ‫و ﮔﻔﺖ: »ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﺨﺼﻪ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﻣﯽﮐﻨﻢ، ﮐﻠﯿﻪ اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ ﮐﻪ از ﻃﺮﯾﻖ ﻋﻮاﻣﻞ ﮐﺴﺐ و ﺗﻬﯿﻪ ﻣﯽﮔﺮدد، ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﺎً ﺑﻪ ‫واﺣﺪ ﻣﺮﮐﺰی اﻃﻼﻋﺎت ارﺳﺎل و در اﯾﻦ ﻣﺮﮐﺰ ﺟﻤﻊ و ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﺎً ﺑﻪ ﺻﻮرت ﯾﮏ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﺑﮕﯿﺮد.

‫ﻫﯿﭻ ﯾﮏ از ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺠﺎز ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ را ﭘﯿﺶ ﺧﻮد ﻧﮕﺎه دارﻧﺪ ﮐﻪ اﻟﺒﺘﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﻧﺘﯿﺠﻪﮔﯿﺮی و ﺗﺌﻮریﻫﺎی ‫ﺷﺨﺼﯽ ﻧﻤﯽﺷﻮد. ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺠﺎز ﻫﺴﺘﻨﺪ، اﯾﻦ دو ﻣﻮرد را ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﻃﻼﻋﺎت ﺧﺼﻮﺻﯽ ﻓﺮدی ﺗﻠﻘﯽ ﻣﯽﺷﻮد ﭘﯿﺶ ‫ﺧﻮد ﻧﮕﺎه دارﻧﺪ.«

‫ﮐﻤﯿﺴﺮ ﺑﺘﻞ آﻫﯽ ﮐﺸﯿﺪ و ﮔﻔﺖ: »ﺧﺎﻧﻢ اﻟﯿﻮر، ﺧﺎﻧﻢ اﻟﯿﻮر، اﯾﻦ ﮐﻪ ﯾﮏ داﺳﺘﺎن ﭘﻠﯿﺴﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻃﻮر ﺻﺤﺒﺖ ‫ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ.«

‫ﺳﺮﻫﻨﮓ رﯾﺲ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اداره ﺟﻠﺴﻪ و ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی از ﺻﺤﺒﺖﻫﺎی ﺑﯽ ﻣﻮرد ﺑﺎ ﻟﺤﻦ ﻗﺎﻃﻌﺎﻧﻪای اﻇﻬﺎر داﺷﺖ: ‫»ﻃﺒﯿﻌﺘﺎً، ﮐﻠﯿﻪ اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪ ﺧﻮد ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﯽآورد، ﻣﯽﺑﺎﯾﺴﺖ ﺑﻪ ﭘﻠﯿﺲ و ﺑﻪ ﺧﺼﻮص ﺑﻪ اﻓﺴﺮ ‫ﻣﺴﺌﻮل رﺳﯿﺪﮔﯽ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻗﻀﯿﻪ اراﺋﻪ ﺷﻮد.«

‫و ﺿﻤﻦ اﺷﺎره ﺑﻪ ﭘﻮارو و ﮐﻤﯿﺴﺮ ﺑﺘﻞ، رو ﮐﺮد ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻢ اﻟﯿﻮر و ﮔﻔﺖ: »اﻟﺒﺘﻪ ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺧﺎﻧﻢ اﻟﯿﻮر ‫ﻫﻤﮑﺎری ﺧﻮﺑﯽ ﺧﻮاﻫﯿﺪ داﺷﺖ و ﻓﻘﻂ ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯽﮐﻨﻢ اﮔﺮ ﭼﯿﺰﻫﺎﺋﯽ از ﻗﺒﯿﻞ دﺳﺘﮑﺶ ﺧﻮن آﻟﻮد، آﺛﺎر اﻧﮕﺸﺖ ‫در روی ﻟﯿﻮاﻧﯽ ﮐﻪ دﻧﺪانﻫﺎی ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ را در آن ﻣﯽﮔﺬارﻧﺪ و ﯾﺎ ﺗﮑﻪ ﮐﺎﻏﺬﻫﺎی ﺳﻮﺧﺘﻪای را ﭘﯿﺪا ﮐﺮدﯾﺪ، ﺣﺘﻤﺎً ‫آنﻫﺎ را در اﺧﺘﯿﺎر ﮐﻤﯿﺴﺮ ﺑﺘﻞ ﺑﮕﺬارﯾﺪ.«

‫ﻣﻌﻬﺬا ﺧﺎﻧﻢ اﻟﯿﻮر ﺧﯿﻠﯽ ﺟﺪی در ﺟﻮاب ﮔﻔﺖ: »ﺑﻠﻪ، ﺑﺨﻨﺪﯾﺪ، وﻟﯽ ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺛﺎﺑﺖ ﺧﻮاﻫﻢ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺣﺲ ‫ﺷﺸﻢ ﺧﺎﻧﻢﻫﺎ اﺷﺘﺒﺎه ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮐﺮد.«

شیطان به قتل می‌رسد (3)

 

شیطان به قتل می‌رسد (3)

»ﻧﻪ، اﻟﺒﺘﻪ ﮐﻪ ﻧﻪ. ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﺨﺼﻪ ﯾﮑﯽ از ﻋﻼﻗﻤﻨﺪان ﭘﺮ و ﭘﺎ ﻗﺮص ﻣﺴﯿﻮ ﭘﻮارو ﻫﺴﺘﻢ. اﺳﺘﻔﺎده از ﺳﻠﻮلﻫﺎی ‫ﺧﺎﮐﺴﺘﺮی ﻣﻐﺰ، ﻧﻈﻢ و ﺗﺮﺗﯿﺐ. ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺑﺎ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﮐﺎری ﺷﻤﺎ ﻧﯿﺰ آﺷﻨﺎﺋﯽ ﮐﺎﻣﻞ دارم. ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ ﺳﺌﻮاﻻﺗﯽ ﮐﻪ ‫ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﺋﯿﺪ ﺑﺮای ﺧﻮد ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﺴﯿﺎر ﺟﺎﻟﺐ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.«

‫ﻫﺮﮐﻮل ﭘﻮارو دﺳﺘﺎﻧﺶ را ﺑﺎ ژﺳﺘﯽ ﮐﺎﻣﻼ ﺧﺎرﺟﯽ و ﻏﯿﺮ اﻧﮕﻠﯿﺴﯽ از ﻫﻢ ﺑﺎز ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ: »ﻧﻪ، ﻧﻪ، اﯾﻦ ﻃﻮر ‫ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. ﻓﻘﻂ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻢ راﺟﻊ ﺑﻪ ﺑﻌﻀﯽ از ﭼﯿﺰﻫﺎی ﺟﺰﺋﯽ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﻢ. ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﻔﺮﻣﺎﺋﯿﺪ ‫ﭼﻨﺪ دﺳﺖ ﺑﺎزی ﮐﺮدﯾﺪ؟«

‫»ﺳﻪ دﺳﺖ. دﺳﺖ ﭼﻬﺎرم را ﺗﺎزه ﺷﺮوع ﮐﺮده ﺑﻮدﯾﻢ ﮐﻪ ﺷﻤﺎﻫﺎ وارد ﺷﺪﯾﺪ.«

شیطان به قتل می‌رسد (2)

 

شیطان به قتل می‌رسد (2)

وﻟﯽ آﻗﺎی ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺖ ﻣﺘﻔﮑﺮاﻧﻪای در ﺟﻮاب ﮔﻔﺖ: »آﻧﭽﻪ ﻣﺴﻠﻢ اﺳﺖ، اﻃﺒﺎ ﻫﻢ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮای اﯾﻦ ﮐﺎر ‫دارﻧﺪ.«

‫دﮐﺘﺮ راﺑﺮﺗﺰ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺻﺪاﯾﯽ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽﺧﻨﺪﯾﺪ ﻓﺮﯾﺎد زﻧﺎن ﮔﻔﺖ: »اﻋﺘﺮاض... ﺗﻌﻤﺪی در ﮐﺎر اﻃﺒﺎ ﻧﯿﺴﺖ و اﮔﺮ ‫ﻫﻢ ﻣﺮﯾﻀﯽ ﻣﺴﻤﻮم ﺷﻮد، ﺻﺮﻓﺎً ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.«

‫وﻟﯽ آﻗﺎی ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ ﺑﺎ ﻫﻤﺎن ﺣﺎﻟﺖ ﻣﺘﻔﮑﺮاﻧﻪی ﻗﺒﻞ ﮔﻔﺖ: »ﺑﺎ وﺟﻮد اﯾﻦ... اﮔﺮ ﻣﻦ ﺷﺨﺼﺎً ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮم ﮐﺴﯽ را ‫ﺑﮑﺸﻢ...«

‫ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل اﯾﻦ ﺣﺮف ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ ﻣﮑﺚ ﮐﺮد. ﺣﺎﻟﺖ ﻣﮑﺚ او ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪای ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﻮﺟﻪ ﻣﻬﻤﺎﻧﺎن را ﺟﻠﺐ ﮐﺮد و ‫ﺑﯽاﺧﺘﯿﺎر ﺑﻪ وی ﺧﯿﺮه ﺷﺪﻧﺪ. او وﻗﺘﯽ از ﺗﻮﺟﻪ ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﺧﻮدش ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﺪ، ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺎن ﺧﻮد اداﻣﻪ داد و ﮔﻔﺖ: ‫»ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺎده و راﺣﺖ ﮐﺎرم را اﻧﺠﺎم ﺧﻮاﻫﻢ داد. ﮐﺎری ﺧﻮاﻫﻢ ﮐﺮد ﮐﻪ ﮐﺎﻣﻼً ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺑﺮﺳﺪ. ﭼﺮا؟ ﭼﻮن ‫اﻣﮑﺎن وﻗﻮع ﺗﺼﺎدﻓﺎت ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺮای ﻫﻤﻪ ﻣﺘﺼﻮر ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ، ﻣﺜﻞ ﺣﺎدﺛﻪای ﻧﺎﺧﻮاﺳﺘﻪ در ﺷﮑﺎر و ﯾﺎ ﺣﺘﯽ در داﺧﻞ ‫ﻣﻨﺰل.«

شیطان به قتل می‌رسد (1)

 

شیطان به قتل می‌رسد (1)

ﻓﺼﻞ اول - ‫آﻗﺎی ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ (Mr. Shaitana)

‫»ﻣﺴﯿﻮ ﭘﻮاروی ﻋﺰﯾﺰ!«

‫ﺻﺪاﺋﯽ آرام و ﺑﺎ ﻟﺤﻨﯽ آرامﺗﺮ... ﺻﺪا و ﻟﺤﻨﯽ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﺷﺪه ﮐﻪ دارﻧﺪهی آن ﺑﺎ ﺗﻤﺮﯾﻦ و ﻣﻬﺎرت آن را ﺑﻪ دﺳﺖ ‫آورده ﺗﺎ در ﺻﻮرت ﻟﺰوم و ﺑﺮای ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺧﺎﺻﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺣﺮﺑﻪای ﻣﻮﺛﺮ از آن اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﺪ. ﺗﺤﺮﯾﮏ ﮐﻨﻨﺪه... ﻧﻪ... ‫وﻟﯽ ﺑﺎ ﻫﺪف و ﻣﻨﻈﻮر... ﭼﺮا، ﭘﻮارو ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﺮﮔﺸﺖ. ﺗﻌﻈﯿﻢ ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ ﻧﻤﻮد و دﺳﺖ ﮔﻮﯾﻨﺪه را ﺑﺎ اﺣﺘﺮام ‫ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﻓﺸﺮد.

‫درﺧﺸﺶ ﺑﺎرزی در ﭼﺸﻤﺎن ﭘﻮارو ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﯽﺧﻮرد، ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﯿﺪ ﻫﯿﺠﺎن ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺻﯽ از اﯾﻦ ﺑﺮﺧﻮرد ﺷﺎﻧﺴﯽ ‫و ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺑﻪ او دﺳﺖ داده ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺪرت آن را اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﺮد. ﻟﺤﻈﻪای ﻣﮑﺚ ﮐﺮد و ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﺎً ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺘﯽ از ﺷﮕﻔﺘﯽ ‫ﮔﻔﺖ: »آﻗﺎی ﺷﯿﻄﺎﻧﺎ، ﭘﺎرﺳﺎل دوﺳﺖ و اﻣﺴﺎل آﺷﻨﺎ! ﺑﻪ راﺳﺘﯽ ﭼﻪ ﺣﺴﻦ ﺗﺼﺎدﻓﯽ!؟«

اسرار قصر چیمنیز - آگاتا کریستی

اسرار قصر چیمنیز - آگاتا کریستی

نام کتاب: اسرار قصر چیمنیز

نام اصلی کتاب:

نویسنده: آگاتا کریستی

مترجم: عباس کرمی فر

ناشر: انتشارات ارغوان

نوبت چاپ: چاپ اول - 1373

تعداد صفحات: 232 صفحه

+ اطلاعات بیشتر: لینک // لینک

 

خلاصه داستان

آنتونی کید درخواست دوستش رو می‌پذیره و حاضر میشه یه سری دست نوشته رو به یه ناشر تحویل بده. و یک سری نامه‌ی شخصی رو هم به دست صاحبش برسونه.

وقتی آنتونی به لندن میره، توسط یک گروه مورد حمله قراره می‌گیره که می‌خوان دست نوشته‌ها رو بدزدن.

آنتونی دست نوشته ها در یک جای امن می‌گذاره. می‌خواد مأموریت دوم رو انجام بده.

ولی پیشخدمت هتل فضولی کرده، نامه‌های شخصی رو دیده.

حالا می‌خواد از ویرجینیا، نویسنده‌ی این نامه‌های عشقولانه اخاذی کنه.

وقتی آنتونی با ویرجینیا روبرو میشه، باید به اون کمک کنه تا جنازه‌ی اون پیشخدمت رو گم و گور کنه و خودش رو به قصر چیمنیز برسونه تا با ویرجینیا صحبت کنه.

معمای کارائیب - آگاتا کریستی

 

معمای کارائیب - آگاتا کریستی

نام کتاب: معمای کارائیب

عنوان اصلی کتاب: A Caribbean Mystery

نویسنده: آگاتا کریستی

مترجم: نگین ازدجینی

ناشر: ثالث

نوبت چاپ: چاپ اول - 1393

تعداد صفحات: 279 صفحه

+ اطلاعات بیشتر // خرید اینترنتی

+ دانلود کتاب: سایت // سایت

پشت جلد

سرگرد مکث کرد و سپس عکس کوچکی را از لابلای محتویات کیفش بیرون کشید.

به دقت به آن نگریست و گفت: «میل دارید عکس یک قاتل را ببینید؟»

سرگرد داشت عکس را به دست خانم مارپل می داد که به یکباره حرکت دستش متوقف شد.

انگار خشکش زده بود.

بیش از بیش به قورباغه ای چاق و چله شباهت پیدا کرده بود.

به ظاهر سرگرد پال گریو از بالای شانه ی راست خانم مارپل شیئ یا شخصی را دیده و ماتش برده بود؛ دقیقاً به همان جهتی نگاه می کرد که صدای نزدیک شدن قدم ها از آن سو به گوش می  رسید.

«این غیر ممکن است. منظورم ...»

سرگرد با عجله همه چیز را در کیفش چپاند و آن را در جیبش گذاشت...

 

توضیح (منبع)

خانم مارپل با خودش گفت بعید نیست قبلا این قصه را برای فرد یا افراد دیگری در اینجا تعریف کرده باشد. در این صورت می‌تواند جزئیات قصه را از آن فرد بپرسد و مثلا بفهمد مردی که در آن عکس بوده چه شکلی بوه است. با خشنودی سر تکان داد و با خودش گفت همین می‌تواند نقطه شروع باشد...

آقای کوئین مرموز - آگاتا کریستی

 

آقای کوئین مرموز - آگاتا کریستی

نام کتاب: آقای کوئین مرموز

نام اصلی کتاب: The Mysterious Mr.Quin

نویسنده: آگاتا کریستی (Agatha Christie)

مترجم: نیما حضرتی

ناشر: هرمس

نوبت چاپ: چاپ اول - 1392

تعداد صفحات: 341 صفحه

+ اطلاعات بیشتر: لینک // لینک // لینک

+ خرید اینترنتی کتاب

توضیحات (ویروس)

مجموعه ای از دوازده داستان مرموز.

پرونده های قدیمی و حل نشده.

پیشگیری از جنایات جدید.

نقش اصلی داستان، پیرمردی 62 ساله به اسم ساترزویت، علاقه ی خاصی به مشاهده ی زندگی اطرافیان و دوستان خود دارد.

شنونده ی خوبی است. به آثار هنری علاقه دارد.

به طور اتفاقی با فردی مرموز به نام آقای کوئین آشنا می شود.

وجود آقای کوئین باعث می شود که ساترزویت، از مشاهدات خود نتیجه گیری کرده و رازهایی را کشف کند.

* هر قسمت، داستانی متفاوت را دنبال می کند.

 

توضیحات (منبع: دیجی کالا)

کتاب «آقای کوئین مرموز» نوشته‌ی «آگاتا کریستی» را «نیما حضرتی» به فارسی برگردانده است. در بخشی از داستان می‌خوانیم: «شب سال نو بود. مسن‌ترها در جشن منزل رویستون در پذیرایی بزرگ خانه‌اش جمع شده بودند. آقای ساترزویت خوشحال بود که کوچک‌ترها به رختخواب رفته‌اند. از جمع بچه‌ها خوشش نمی‌آمد. به نظرش کسل‌کننده و بی‌ادب می‌آمدند. بچه‌ها موجودات زیرکی نبودند و آقای ساترزویت هم سال به سال علاقه‌اش به زیرک بودن مردم بیشتر می‌شد.» آگاتا کریستی، نویسنده‌ی انگلیسی داستان‌های پلیسی و جنایی است. او 66 رمان در این زمینه تالیف کرده که بسیاری از آن‌ها همچون ماجراهای هرکول پوآرو و خانم مارپل دستمایه‌ی ساخت فیلم و سریال‌های تلویزیونی شده است. در کتاب رکوردهای گینس، آگاتا کریستی مقام اول در میان پرفروش‌ترین نویسندگان کتاب در تمام دوران‌ها به خود اختصاص داده است. کتاب حاضر را انتشارات «هرمس» منتشر کرده است.

کمینگاه خطر – آگاتا کریستی

 

کمینگاه خطر – آگاتا کریستی

نام کتاب: کمینگاه خطر

نام اصلی کتاب: Peril at End House

نویسنده: آگاتا کریستی (Agata Christien)

مترجم: فرزانه طاهری

ناشر: انتشارات طرح نو

نوبت چاپ: چاپ دوم – 1389

تعداد صفحات: 224 صفحه

+ خرید اینترنتی کتاب: سایت // سایت

+ اطلاعات بیشتر در: لینک // لینک // لینک

خلاصه داستان

پوارو بازنشسته شده. با هستینگز برای تعطیلات به شهر سنت لو رفتن. با دختر جوانی به اسم نیک باکلی آشنا میشن که یه عمارت بزرگ در شهر داره. جلوی چشمان پوارو و هستینگز، به نیک سوء قصد میشه. پوارو تصمیم میگره که این پرونده رو حل کنه. نیک براشون تعریف می کنه، تا حالا چند اتفاق مسخره افتاده. حالا پوارو برای نجات نیک می خواد تلاش بکنه ولی ...