به خاطر تو

و اکنون این

امروز است

دیروز رفت

در هاله ای از غبار و چشم خواب آلود

و فردا

با جای پای سبز در راه است.

عشق من!

ای ارتعاش زمان

بر پود نور

هیچ کس نمی‌تواند رودخانه دست هایت را

چشم هایت را

بر من ببندد

آنگاه که خواب آلوده اند.

آسمان

بال هایش را بر تو خواهد چید

تا به بازوان مَنَت بسپارد.

و من

به خاطر تو و دریا و آسمان و زمان

به خاطر پوست گندمی‌ات

و کلامت

آواز خواهم خواند.

#شعر #پابلو_نرودا #ابدیت_یک_بوسه