رقاصه

- نان و عشق و شراب

- نیاز های مرد و زنی که یکدیگر را طلب می‌کنند

و زندگی در صلحی مدور

آن چنان که آتشی خشن

برای ساختن نوری، زبانه می‌کشد.

درود بر دست های تو باد

آنگاه که پر می‌کشند به سوی من

که سپیدی شان آوازم

و بوسه هاشان حیات من است.

پاهایت رودی از تداوم

چونان رقاصه ای که با جاروبی می‌آویزد.

امروز در رگ هایم، خون تو جاری است

جریانی لطیف

ساده

و ابدی.

#شعر #پابلو_نرودا #ابدیت_یک_بوسه