جراحت

جراحت

گرچه خونم نمی‌رود

لیک، به گمانم که مجروحم.

در شعاع شعله ات گام می‌نهم

و قلب باران را

با پوستم لمس می‌کنم.

او کیست؟

او کیست که نامی‌ندارد

شاید برگی یا لجنی خفته در دل جنگلی تیره

یا گنگی که در طول راهی

با تنهایی خویش زمزمه می‌کند.

آری من مجروح بودم

ولی جز سایه در شبی تاریک

هیچ کس رفیقم نبود

هیچ کس،

جز بوسه باران.

#شعر #پابلو_نرودا #ابدیت_یک_بوسه