خوش آمدی

در حالی که درب را به روی روز می‌بندیم

عشق من!

از میان تاریکی با من عبور کن!

چشمانم را در آسمانت جای ده

و خونم را چونان رودخانه ای عظیم گسترده کن.

خداحافظ ای روز بیرحم

که هر روز به خورجین گذشته درمی‌افتی

خداحافظ ای نگاه ها، ای تلالو پرتقال ها

و سلام ای تاریکی.

با توام ای دوست شبانگاهی من

عشق من! خوش آمدی!

نمی‌دانم

نمی‌دانم چه کسی زندگی می‌کند

چه کسی می‌میرد

چه کسی در خواب است و کدامین کس بیدار.

تنها می‌دانم که قلب توست

تنها قلب توست که تمام ظرافت های سپیده ام را

در سینه ام تعمیم می‌دهد.

#شعر #پابلو_نرودا #ابدیت_یک_بوسه